هل؛ رایحه خوشبوی سلامتی

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ،  گیاه هل گیاهی علفی، چندساله و همیشه سبز است.

خواص آنتی‌اکسیدانی

کوئرستین یکی از فلاوونوئیدهای مهم موجود در عصاره میوه گیاه هل است. تحقیقات علمی نشان داده‌اند که کوئرستین به‌دلیل داشتن دو گروه هیدروکسیل (OH) مجاور هم، قدرت احیاکنندگی بالا و در نتیجه قدرت آنتی‌اکسیدانی بالایی دارد.کوئرستین سلول‌ها را از آسیب ناشی از مواد شیمیایی و سمی محافظت می‌کند. این ماده توان آنتی‌اکسیدانی پلاسما را افزایش می‌دهد و سبب پایداری ژنومی می‌شود.همچنین با جمع‌آوری رادیکال‌های آزاد مانع آسیب به ژنوم و ایجاد جهش در آن می‌شود.گالیک اسید موجود در هل از مشتقات هیدروکسی بنزوئیک اسیدها بوده و در ساختار خود ۳ گروه هیدروکسیل دارد که با مکانیسم اثری مشابه با کوئرستین قادر است رادیکال‌های آزاد را خنثی نموده و از اندام‌های مختلف بدن در برابر اثرات سمی رادیکال‌های آزاد حفاظت کند.از سوی دیگر سایر فلاوونوئیدهای موجود در هل علاوه بر کاهش پراکسیداسیون لیپیدها و بهبود فعالیت آنزیم‌های شرکت‌کننده در دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن مانند گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، گلوتاتیون ردوکتاز (GR)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز، مانع تشکیل رادیکال‌های آزاد مخرب سلامتی نیز می‌شوند.

پروفایل لیپیدی خون

یافته‌های حاصل از بررسی‌های مختلف ثابت کرده‌اند که مکمل یاری با هل به‌طور مطلوبی سبب تغییر سطح لیپیدهای آتروژنیک مانند LDL، TG و کلسترول خون، افزایش فعالیت فیبرینولیزی پلاسما و بهبود وضعیت کلی پروفایل لیپیدی و به‌دنبال آن بهبود عملکرد سیستم قلبی‌وعروقی می‌شود.

مهارالتهاب

عصاره هل باعث مهار آنزیم سیکلواکسیژناز نوع ۲ (COX2) و در نتیجه مهار تولید پروستاگلاندین E (از مهم‌ترین واسطه‌های التهابی) می‌شود و همچنین این عصاره با مهار آنزیم نیتریک اکساید سنتتاز از ایجاد نیتریک اکساید (NO) و سایر محصولات التهاب زا آن در محل التهاب جلوگیری کرده و از این طریق می‌تواند منجر به اثرات ضدالتهابی گردد.علاوه بر مطالب گفته شده عصاره میوه گیاه هل با مهار فعالیت نادرست یک گروه پروتئینی که نقش مهمی را در کنترل رونویسی بیان ژن‌های التهابی در سلول‌های مختلف ایفا می‌کند و سایتوکین‌های التهابی نظیر عامل نکروز تومور آلفا و اینترلوکین یک بتا نقش مهمی را در پیشگیری و کنترل التهاب بر عهده دارد.

بهبود دستگاه گوارش

هل با کنترل ترشح استیل کولین کلراید -یک انتقال‌دهنده عصبی که توسط سیستم عصبی پاراسمپاتیک ترشح می‌شود- نقش مهمی را در تنظیم حرکات دودی روده ایفا می‌کند که این امر کارایی ذکر شده در مقالات علمی برای اثرات مفید هل در رفع سوءهاضمه و یبوست را به‌خوبی توجیه می‌نماید.عصاره هل انقباضات خودبه‌خودی دستگاه گوارش را از طریق بلاک کردن کانال‌های کلسیمی مهار کرده و بدین وسیله اثرات ضد اسپاسموتیک خود را اعمال می‌کند.از طرفی اثر آنتی‌اکسیدانی یک و ۸ سینئول موجود در هل به‌عنوان بازدارنده صدمات ناشی از اتانول بر معده نیز به اثبات رسیده است.

کاهش فشارخون

نتایج مطالعات گوناگون حاکی از آن است که ترکیبات موجود در هل کانال‌های سدیم و کلراید را در بخش صعودی قوس هنله نفرون‌های کلیه مهار می‌کنند و از بازجذب سدیم جلوگیری می‌کنند و همین امر منجر به افزایش ترشح ادرار شده و کاهش فشارخون را به‌دنبال دارد.همچنین هل دارای نقش آنتاگونیستی برای گیرنده‌های بتا آدرنرژیک نوع یک و هیستامینی بوده که از این طریق نیز می‌تواند نقش مهمی را در ارتباط با کاهش فشارخون بازی کند.

چاقی

فلاوونوئیدهای موجود در هل می‌توانند به‌طور مستقیم بر روی جایگاه فعال آنزیم اثر بگذارند و یا به‌طور غیرمستقیم با افزایش اندازه ذرات چربی سبب کاهش دستیابی سوبسترا به آنزیم شوند.یکی از دلایل احتمالی تاثیر فلاوونوئیدها بر چاقی می‌تواند به‌دلیل تاثیر بر افزایش بیان ژن‌گیرنده فعال‌شده با تکثیرکننده‌های پراکسیزوم نوع آلفا -یکی از اعضای خانواده گیرنده‌های هسته‌ای که در فرایندهای مختلف سلولی‌های چربی از جمله رشد و تمایز، مرگ برنامه‌ریزی شده یا آپوپتوز و نیز کاهش ذخیره و رسوب چربی‌ها نقشی اساسی دارد- در کبد و کارنی تین پالمیتوئیل ترانسفراز-۱ که دخیل در تجزیه چربی‌ها هستند و کاهش بیان ژن آنزیم‌های دخیل در سنتز چربی از جمله آنزیم اسید چرب سنتتاز و ۳-هیدروکسی ۳- متیل گلوتاریل کوآنزیم آ ردوکتاز باشد که این مساله می‌تواند به اکسیداسیون چربی‌ها و در نتیجه کاهش وزن کمک کند.لازم به تاکید است که فلاوونوئیدها و ترکیبات حاوی فلاوونوئید دارای ساختار شیمیایی مختلفی هستند؛ در نتیجه می‌توانند اعمال خود را با مکانیسم‌های متفاوتی انجام دهند.در سطح سوبسترا واکنش تجزیه چربی اتفاق می‌افتد که این امر بستگی به جذب سطحی آنزیم دارد.ترکیبات فلاوونوئیدی از طریق تعامل با میسل‌های حاوی کلسترول (جذب سطحی به سوبسترا) سبب به تاخیر انداختن واکنش تجزیه چربی می‌شوند و از این طریق از فعالیت آنزیم لیپاز پانکراسی جلوگیری می‌کنند.