نگاهی به عکس کشتار دانشگاه کنت

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، کل ماجرای تیراندازی و کشتار در دانشگاه کنت سیزده ثانیه طول کشید. این ماجرا منجر به کشته شدن چهار دانشجو و زخمی شدن نه نفر شد. مهم تر از آن این بود که این کشتار معصومیت یک نسل را از بین برد. معترضان بخشی از موج ملی اعتراض های دانشجویی بود که نسبت به حضور دوباره نیروهای ایالات متحده آمریکا در کامبوج شکل گرفته بود. معترضانی که در محوطه دانشگاه کنت جمع شده بودند تصور می کردند سربازان گارد ملی که مشغول تیراندازی بودند از فشنگ مشقی استفاده می کنند. ولی کمی بعد تعدادی از دانشجویان بر روی زمین افتادند و معترضان متوجه شدند جنگی که در جنوب شرقی آسیا جریان داشت به خانه هم کشیده شده است. جان فیلو که در آن زمان دانشجو و یک عکاس پاره وقت بود، با این عکس موفق شد احساسات جاری در آن روز را ثبت کند. در این تصویر، مری آن وچیو را می بینیم که کنار پیکر مجروح جفری میلر زانو زده و گریه و زاری می کند. آسوشیتد پرس این عکس را پخش کرد و مدتی بعد، همین تصویر بر روی صفحه اول نشریه نیویورک تایمز قرار گرفت. عکس کشتار دانشگاه کنت برنده جایزه پولیتزر شد و به نماد جوانی از دست رفته یک ملت امیدوار تبدیل شد. نیل یانگ خواننده تحت تاثیر این عکس و تصاویر دیگر فیلو که در نشریه لایف کار شده بود، آهنگی با عنوان اوهایونوشت. یانگ در جایی از این آهنگ می گوید: «سربازان حلبی و نیکسون در راهند / بالاخره تنها ماندیم / این تابستان صدای ضرب می شنوم / چهار نفر در اوهایو مرده اند.»