می‌خواهم مرگ را با ظرافت، تجربه کنم.

آلبرت انیشتین در سن ۷۶سالگی در گذشت

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، در هفدهم آوریل سال ۱۹۵۵، به دنبال پارگی آنوریسم آئورت شکمی، انیشتین دچار خونریزی داخلی شد. پیش از این واقعه، در سال ۱۹۴۸، دکتر رودولف نیسن، یک نوبت آنوریسم او را مورد عمل جراحی قرار داده بود. او در این روز مشغول آماده کردن پیش‌نویس یک سخنرانی تلویزیونی بود، او این پیش نویس را به بیمارستان برد ولی آنقدر زنده نماند که تکمیلش کند. انیشتین، اجازه نداد مورد جراحی قرار بگیرد و گفت: «من می‌خواهم وقتی که بخواهم، بمیرم. زنده ماندن، به صورت مصنوعی، کج سلیقگی است. من سهمم را انجام داده‌ام، وقت رفتن است. می‌خواهم مرگ را با ظرافت، تجربه کنم.»

انیشتین به دنبال پارگی آنوریسم آئورت شکمی، دچار خونریزی داخلی شد

سرانجام انیشتین، بزرگترین دانشمند و متفکر قرن بیستم، صبح روز بعد هجدهم آوریل ۱۹۵۵ در بیمارستان پرینستون در ۷۶ سالگی، در شهر پرینستون در گذشت. وصیتنامه‌اش صبح روز بعد خوانده شد. او درخواست کرده بود که تدفین‌، بدون هیچگونه مناسک مذهبی یا تشریفات رسمی برگزار شود. زمان و مکان تدفین می‌بایست از همه بجز تنی چند از دوستان نزدیک که جسدش را تا محل سوزاندن آن همراهی می‌کردند، پنهان نگاه داشته شود. جسدش سوزانده شده و خاکسترش در اطراف محوطه انستیتوی مطالعات پیشرفته در پرینستون، پخش شد.

تصویری از دفتر کار دست نخوردۀ آلبرت انیشتین در پرینستون چند ساعت بعد از مرگش

مرگ انیشتین، مردم سراسر جهان را عمیقاً متأثر ساخت. همانطور که لئونید آندریف در حکایت خود نوشته بود که وقتی گالیور زنده بود مردم لی‌لی‌پوت شبها صدای تپش قلبش را می‌شنیدند، این‌ را می‌توان درباره انیشتین گفت. مردم جهان با علم به اینکه چنین انسانی در میانشان می‌زیست، به بزرگی و تعالی اندیشه پی برده بودند. اکنون اگرچه قلب این بزرگمرد از تپش بازایستاده بود، اما نامش در قلب تاریخ اندیشه ابدی شد.

تصویری از خانه آلبرت انیشتین

«خیابان کرامگاسه، شماره ۴۹ » امروزه اغلب کسانی که از شهر برن در سوئیس دیدن می کنند حتماً به این آدرس هم سری می زنند. طبقه دوم این آپارتمان قدیمی، خانه آلبرت انیشتین مشهور بوده است. نظریه مشهور نسبیت یعنی همان نظریه ای که دیدگاه بشر را برای همیشه نسبت به جهان و کیهان متحول کرد در همین خانه به ذهن انیشتین رسیده است.