مناظرات علمی امام رضا (ع)، سرمشقی جامع برای همه اعصار

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از ایسنا، حجت‌الاسلام سیدحسن امامی اظهار کرد: در دوران امام رضا (ع) فرهنگ و معارف شیعی به شکل کامل و گسترده‌ای در میان پیروان مکتب تشیع تبیین شده بود؛ زیرا از زمان امام باقر (ع) به بعد و نیز توسط امام صادق (ع) و امام کاظم (ع) شمار فراوانی از شیعیان چنان پرورش یافتند که هر کدام استوانه‌ای در فقه و کلام شیعی به حساب می‌آمدند.

وی افزود: امام رضا (ع) بنا بر پیشنهاد ارکان دولت، وارد جریان حکومتی عصر خویش شده و از این فرصت برای تبیین و تشریح معارف قرآنی و توسعه معرفتی در جهان آفرینش بهره بردند.

این کارشناس مسائل دینی با اشاره به این‌که از آن‌جا که فضای حاکم بر جامعه اسلامی در زمان حکومت مأمون، مملو از آرا و اندیشه‌های مختلف از سوی گروه‌های گوناگون بود، تصریح کرد: نقش امام رضا (ع) در برابر این امواج فکری، بسیار خطیر و حساس بود. ایشان در عصر خویش با انحرافات فکری و علمی مواجه بودند که در مواجهه با افکار و عقاید منحرف به طور کلی مناظره، تربیت شاگرد و پاسخ به پرسش‌ها را در رویکرد کاری خویش قرار دادند.

امامی یادآور شد: مهاجرت امام رضا (ع) به ایران سیاسی بود که در تقویت بنیاد تشیع تأثیر به‌سزایی داشت. یکی از جهات بارز سفر امام رضا (ع) توجه به تشنگان معارف الهی بود که مدت‌های زیادی از اهل‌بیت (ع) دور نگه داشته شده بودند و در فرصت کوتاه ایجاد شده، انقلاب علمی را آغاز کردند که در شناساندن معارف حقیقی مکتب تشیع تأثیر به‌سزایی داشته است.

وی با تاکید بر اینکه امام رضا (ع) نگاه جهانیان را به عالم تشیع تغییر داد، خاطرنشان کرد: بنی‌عباس و بنی‌امیه و در مجموع معاندین اسلام سعی داشتند تا دین اسلام را در هاله‌ای از ابهام قرار دهند که امام رضا (ع) با مناظرات علمی خویش، نقش تعیین‌کننده‌ای در رفع ابهامات داشتند.