عکس / امت تیل

به گزارش پایگاه خبری “ججین”، در آگوست سال ۱۹۵۵ امت تیل نوجوانی چهارده ساله آفریقایی – آمریکایی اهل شیکاگو برای ملاقات خویشاوندانش به می‌سی‌سی‌پی رفت. او در فروشگاه گوشت و خوار و بار فروشی بریانت توقف می کند. در آنجا با زن سفید پوستی به نام کارولین بریانت را می بیند. اینکه تیل واقعاً با خانم بریانت معاشقه داشته و یا اینکه رفتار نا به جایی از او سر زده باشد، مشخص نیست. اما چهار روز بعد اتفاق دلخراشی رخ می دهد. روی شوهر بریانت به همراه برادر ناتنی اش میلم، امت را از خانه‌ی عمویش می ربایند. آن دو به ضرب و شتم تیل می پردازند، به او شلیک می کنند. پس از به قتل رساندنش، سیم خاردار و پروانه ای سی کیلویی فلزی را به دور گردنش می بندند و جسدش را در رودخانه تالاهاتچی غرق می کنند. هیئت منصفه آن دو را خیلی زود تبرئه می کنند، یکی از داوران هیئت می‌گوید که جلسه زیادی طولانی شده است و باید تنفسی داشته باشند و چیزی بنوشند. وقتی که مامی مادر تیل برای شناسایی جسد پسرش می آید، به مدیر برگزاری مراسم خاکسپاری می‌گوید که«بگذار مردم هم آنچه من دیدم را ببینند». او جسد فرزندش را به شیکاگو باز میگرداند و در تابوتی سر باز مراسم خاکسپاری را انجام می دهند. ده‌ها هزار نفر در مراسم شرکت کردند و پشت تابوت تیل به راه افتادند. این عکس غم انگیز از مادری که با چشمانی پر از حزن و اندوه به جسد پسرش خیره شده است در مجله جت منتشر شد و دنیا را واداشت تا نگاهی جدی به مساله خشونت و نژادپرستی موجود در آمریکا داشته باشند. نزدیک به یک قرن آفریقایی – آمریکایی ها لینچ (اعدام فردی توسط مردم بدون دادگاهی و بدون قانون) می شدند بدون اینکه قاتلان آن‌ها محاکمه شوند. به لطف تصمیم این مادر و نشان دادن این خشونت و جنایت وحشیانه دیگر عموم جامعه نمی تواند آنچه را سال ها نمی خواستند ببینند انکار کنند.