«شهید روز هشتم» به بازار کتاب رسید

محمد کچویی از مبارزان مشهور پیش از انقلاب اسلامی و نخستین رئیس زندان اوین پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود که در هشتم تیرماه ۱۳۶۰ و در محوطه زندان اوین در عملیاتی انتحاری به شهادت رسید.

کتاب «شهید روز هشتم» به مقتضای بازخوانی پرونده شهادت محمد کچویی، بازخوانی پرونده‌های سیدمحمد رضا سعادتی، نفر دوم سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۳۵۸ و نخستین پرونده جاسوسی پس از انقلاب و پرونده تیمسار معدوم احمد مقربی و جاسوسان کا.گ.ب در ایران نیز به حساب می‌آید.

کتاب در هشت فصل گردآوری و تنظیم شده است. فصل اول با عنوان «از ولادت تا قدم گذاشتن در راه مبارزه» به کودکی، جوانی، ورود به کار، شروع مبارزه و ازدواج او در سال‌های اوج مبارزه پرداخته است. در فصل دوم به ماجرای دستگیری و اولین دوران زندان او تا آزاد شدن او اشاره دارد و با عنوان «دستگیری و دوران زندان اول» آمده است. نویسنده در فصل سوم به بیان خاطرات بازداشت مجدد شهید کچویی پرداخته است، وضعیت زندان اوین را شرح داده و از حوادث سال ۵۴ و حوادث سال ۵۵ در زندان، سازمان مجاهدین خلق و … سخن گفته است.

فصل چهارم کتاب با عنوان «پیروزی بعد از سال‌ها مبارزه» شامل پیروزی انقلاب و روزهای پس از آن می‌شود و به آزادی شهید کچویی از زندان، تشکیل ستاد استقبال و تدارکات بازگشت امام و اختلاف دیدگاه‌ها درباره اداره زندان اوین، محاکمه شکنجه گران کودتای نوژه و …اشاره کرده است. فصل پنجم با عنوان «شهادت در روز هشتم» به شکست شورش در زندان اوین و شهادت غریبانه محمد کچوئی پرداخته و روایت‌های مختلفی از شهادت کچویی را بازگو کرده است.

«محمد کچویی در کلام مبارزین» عنوان فصل ششم است که در آن نویسنده به معرفی شهید کچویی از زبان مبارزین پرداخته و وی را در کلام افرادی چون شهید لاجوردی و دیگران جسته است. نویسنده در فصل هفتم با عنوان «جنجال سید سیکو» با ارائه مستنداتی به بازخوانی پرونده ترور و نقش سید محمدرضا شیرازی (سید سیکو) که در این ترور از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، پرداخته است. و در فصل آخر تحت عنوان «موش کور روسی» به خوانش پرونده تیمسار احمد مقربی همت گماشته است. تیمساری که به جرم جاسوسی برای شوروی دستگیر و سپس در دی ماه سال ۱۳۶۵ اعدام شد.در پایان برای روشن تر شدن موضوع در بخش ضمیمه‌ها برای فصل چهارم و هفتم ضمیمه ای در نظر گرفته تا برطرف کننده ابهامات و پاسخ‌گوی سوالات احتمالی باشد. ودر انتها تصاویر و اسناد برای اثبات مستندات نوشته شده ارائه شده است.

در پشت جلد کتاب می‌خوانیم: « به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، حاصل سالها مبرزه و تلاش بزرگ‌مردانی است که برای تحقق آرمانهای اجتماعی و اعتقادات مذهبی از جان خود گذشتند تا عدالت را به مردم هدیه کنند. انسانهای شریفی که این روزها کمتر نام و یادی از آنها دیده و شنیده می‌شود. بی‌شک یکی از این چهره‌های موثر و فعال، محمد کچوئی است که پیش از پیروزی انقلاب، سالها در زندانهای رژیم ستم شاهی شکنجه شد و پس از پیروزی انقلاب نیز در متن حوادث قرار داشت و ریاست زندان اوین که یکی از سخت‌ترین مسئولیت‌ها در آن ایام بود را پذیرفت.

او با شروع جنگ تحمیلی در جبهه‌های غرب کشور حاضر شد و مسئولیت تدارکات منطقه سر پل ذهاب را بر عهده گرفت، در مقابله و اصلاح گروهک‌هایی همچون فرقان و مجاهدین خلق پیشتاز بود و در رسیدگی به پرونده عاملان کودتای نوژه نقش چشم گیری ایفا کرد. محمد کچوئی تا جایی در هدایت و ارشاد بازماندگان گروهکهای ضدانقلاب پیش رفت که در سن سی سالگی، پدر توابین لقب گرفت. او سر انجام در اوج حوادث تابستان سال ۱۳۶۰ _ هشتم تیرماه _ در جریان یک ترور، در محوطه زندان اوین، توسط یکی از اعضای گروهک منافقین (مجاهدین خلق) مورد اصابت گلوله قرار گرفت و آنگونه که خود انتخاب کرده بود، ناجوانمردانه به شهادت رسید.»