شهیدی که تمام شهداء به جایگاه او غبطه می‌خورند

به گزارش پایگاه خبری”ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، شهادت هر یک از اصحاب و یاران سیدالشهداء(ع) برای آن حضرت سخت و جانکاه بود. امام حسین(ع) کنار هر کشته ای که می آمد رفتار خاصی از خود نشان می داد. کنار کشته علی اکبر(ع)، علی اصغر(ع)، اصحاب و… هر کدام به کیفیتی حاضر می‌شد، اما در روایت آمده است که وقتی کنار بدن عباس ابن علی آمد سه حال به حضرت دست داد، اول اینکه «فبُهت علیه السلام» مات و مبهوت ماند، دوم اینکه «بان الانکسار فی وجه الحسین» رنگ از صورت امام(ع) پرید، در مرحله سوم «فصرح صرخه شدیداً» بلند بلند فریاد زد.

* امام سجاد(ع) عموی خود عباس(ع) را چنین توصیف می‌فرماید:

«رَحِمَ اللَّهُ عَمِیَّ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وأَبْلی وفَدی أَخاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَداهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْهُما جِناحَیْن یَطیرُ بِهِما مَعَ الْمَلائِکَهِ فی‌ الْجَنَّهِ کَما جُعِلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبی‌ طالِبْ علیه السلام؛ وَإنَّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبارَکَ وَتَعالی مَنْزِلَهٌ یَغبِطَهُ بِها جَمیعَ الشُّهدَاءِ یَوْمَ القِیامَه»؛

خدا عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد، تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا شد.

آن‌گاه خداوند به جای آن‌ها دو بال به وی عنایت فرمود که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند؛ همان‌سان که برای جعفر طیار قرار داد.

عباس نزد خداوند مقامی دارد که همه شهدا در قیامت بدان غبطه می‌خورند.

 

منبع: امالی شیخ صدوق، ص۴۶۲

telegram.me/jajinnews