شهاب حسینی : به ازای هر ۵ فست‌فود نیازمند یک سالن تئاتر هستیم

چه کار کنیم که هویت‌ها شکل بگیرد؟ باید مردم را به خودشناسی دعوت کنیم. شرایطی را برای شان فراهم کنیم که به کشف و شهود و جستجو بپردازند و ظرفیت‌های درونی‌شان را کشف کنند. منِ نوعی وقتی کلاس‌های آموزشی استاد سمندریان به وجود آمد، رفتم و تازه فهمیدم که شاید بتوانم بازیگر شوم. این بازیگر سینما و تئاتر اظهار کرد: وقتی هیچ انتخابی وجود ندارد، آدم سرگردان می‌شود، وقتی سرگردان می‌شود، زندگی‌اش باری به هر جهت می‌شود. شاید دنبال این نمی‌رود که خودش را ارتقا دهد ولی وقتی فضایی باشد که رقابت سالم و در عین حال جدی در آن شکل بگیرد، آدم‌ها تشویق می‌شوند که جز روی توانمندی‌های شخصی خودشان برای ساختن زندگی و آینده‌شان، نمی‌توانند حساب کنند. بسترش باید وجود داشته باشد، اگر اینجا مثلاً جشنواره‌هایی را بگذاریم و این امکان را بدهیم که از همه نقاط کشور تئاترهای شان را بیاورند و تمرین و اجرا کنند،
انگیزه دهنده است. من جوان‌های زیادی را در حیطه کاری خودم می‌شناسم که بسیار خلاق و دست به قلم هستند، فیلمسازهای خوبی داریم. در واقع موضوع منابع انسانی نیست، مکانی برای ارائه وجود ندارد. وی متذکر شد: متاسفانه همه جا چرخ‌دنده‌های خردکننده روابط اجازه نمی‌دهد خیلی‌ها وارد شوند. اگر جایی باشد که با آغوش باز از هر نوع استعداد و اندیشه‌ای استقبال کند، ما شاهد شکوفایی زیادی هستیم. منابع انسانی اصالت دارند. نفت، گاز، طلا و… هیچ کدام بدون مغزی که بتواند اینها را از دل زمین بیرون بکشد، ارزش ندارند. هیچ کاری بدون تفکر و منابع انسانی‌اش شکل نمی‌گیرد و پیش نمی‌رود. سینما یک بت یا یک قلعه دست‌نیافتنی نیست، سینما را آدم‌ها به وجود آورده‌اند. سینماگری باید وجود داشته باشد که سینما وجود داشته باشد، نمایشگری باید وجود داشته باشد که تئاتر وجود داشته باشد. اساساً اندیشه‌ای باید وجود داشته باشد. کار این مرکز و همه مراکز فرهنگی دیگر باید تولید اندیشه باشد. به گزارس مهر، حسینی به لزوم ایجاد فضاهای فرهنگی اشاره کرد و گفت: به ازای هر پنج فست فودی که در شهر باز می‌شود، حداقل یک سالن نمایش لازم است. فقط به خوراک جسمی توجه می‌کنیم ولی باید توجه بیشتری به خوراک روحی داشته باشیم. مسلماً با نگاه‌های رادیکال نمی‌شود اینطور کارها را پیش برد، جوان‌های امروز واقعاً به نسبت نسل‌های گذشته فرهیخته هستند، جوان‌ها اهل تحقیق و گفتگو هستند، فضا ندارند. بعضی وقت‌ها اسم مراکز دولتی که می‌آید، همه موضع می‌گیرند چون فکر می‌کنند آنجا دست و پای آدم بسته است و کاری پیش نمی‌رود ولی اصلا اینطوری نیست. به من گفتند اینجا بالغ بر ۲۵۰ میلیارد تومان هزینه شده است، مدیریت شهری کار خودش را کرده، ما باید این را به یک بهره‌وری برسانیم که شهرداری تشویق شود در یک منطقه‌ای بیاییم این کار را بکنیم. ولی اگر فقط یک سری تجهیزات باشد، طبیعتاً شهرداری هم دیگر انگیزه‌ای برای ایجاد چیزی نخواهد داشت چون می‌بیند فقط هزینه است و استفاده‌ای از آن نمی‌شود.