“عبث صادق هدایت؛ عبث فعال است چون آدمی که این همه کار خلق کرده، می‌خواسته به شرایط اعتراض کند.” این را محمدعلی سجادی می‌گوید. فیلمسازی که برای اولین بار با متنی درباره هدایت و بوف کور وارد عرصه تئاتر شده. سجادی هدایت را در کنار نیما با افسانه‌اش، دو آدم کلیدی و مهم ادبیات معاصر می‌خواند و معتقد است اگر هدایت جامعه را سیاه می‌انگارد بازتاب این جامعه است؛ همان صراحت و تلخی کلامی که باعث شده مخالفانش او را مروج بی‌اعتقادی و ناامیدی و درد و رنج و عذاب بدانند و همواره در پی ممنوعیت او و آثارش باشند.