سلامت جامعه

به گزارش پایگاه خبری “ججین“  ، روزنامه اطلاعات در یادداشتی به قلم سید علی گرامیان، آورده است: قرآن شریف در دو جا تصریح فرموده است که یکی از علل اساسی آمدن پیغمبران تزکیه نفس و پاکی روح و اخلاق مردم بوده است، پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
«من برانگیخته شدم برای این که صفات پاکیزه و خوب را در مردم پرورش دهم و کامل گردانم.»
برای تزکیه روح باید صفاتی را که باعث آلودگی روح می‌شود، شناخت و منشا آن را پیدا کرد، آنگاه راه برگرداندن روح از سوی بدی به خوبی را تشخیص داد و او را به سوی صفات نیک سوق داد، این را دین به خصوص دین اسلام بهتر از هر روش علمی و فلسفی دیگر شناخته و بیان کرده و به گرفتن نتیجه موفق شده است.

آن اندازه که اشخاص بر اثر تربیت دینی حق گرا و خیرخواه بار آمده‌اند، در تربیت‌های دیگر انجام نگرفته است. به فرموده قرآن، انسان از طینت‌های مختلط آفریده شده و در روحش صفات متضاد جمع گشته؛ ولی خداوند به انسان هوش و فهم داده و راه را به او نشان داده تا بتواند بر صفات متضاد خویش غالب شود و آنها را هماهنگ ساخته و راهی را که به سعادتش منتهی می‌شود بپیماید.
قرآن فرموده است: «انا خلقنا الانسان من نطفه امشاج نبتلیه فجعلناه سمیعا بصیرا»

ما انسان را از نطفه‌های مختلط آفریدیم و او را دارای شنوائی و بینائی قرار دادیم. راه درست از نادرست را به او نشان دادیم، یا این نعمت را شکر می‌گزارد و به راه حق می‌رود و یا کفران می‌ورزد، ما برای کفران کنندگان غل و زنجیرهای آتشین و برای نیکان آشامیدنی‌های خوشگوار قرار دادیم. فرموده است خداوند نفس انسان را چنان که باید آفرید و راه‌های پاکی و ناپاکی را به او فهماند، هرکس نفس خود را پاکیزه گرداند، رستگار است و هر کس آن را آلوده گرداند، از سعادت ناامید و محروم خواهد بود:
«ونفس و ما سواها فالهمها فجورها و تقواها قد افلح من زکاها و قد خاب من دساها»
و می‌فرماید: هر کس از پروردگارش خائف باشد و نفس خود را از هواپرستی منع نماید جایگاهش بهشت خواهد بود:
«و اما من خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی فان الجنه هی الماوی»

اگر بشراز هدایت الهی سرباز زند و پیرو هوای نفس گردد، دچار انواع فجایع و مفاسد خواهد شد و به زندگی سخت مبتلا خواهد گردید. مانند یک حشره افتاده در تارهای عنکبوت راه‌های رهایی را بر خود بسته خواهد یافت، یا همانند شخص گرفتار آمده در امواج دریا «و من اعرض عن ذکری فان له معیشه ضنکا».

ما امروز مشاهده می‌کنیم که از هر سو ناله‌های دردناک بلند است هر کس آهی در سینه دارد و گله‌هائی بر زبان.
زیر پوست جامعه آکنده از انواع گناهان شده، اگر به‌خود نیاییم، دچار هلاکت خواهیم شد. اکنون هم که مانده‌ایم، به برکت وجود بعضی خوبان و در سایه نام و عنایات اهل بیت علیهم السلام است.

ما در محاصره دشمنان خارجی و فسادهای داخلی اعم از سیاسی و اقتصادی و اخلاقی گرفتاریم و این دشمن آخری بسی خطرناک‌تر است، باید تغییری در خود ایجاد کنیم، اگر در ما تغییری نباشد تغییری از طرف آسمان صورت نخواهد گرفت: «ان‌الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم»

یکی از کارسازترین این تغییرات، تربیت‌های اخلاقی و تقویت ایمان است اگر ایمان افراد قوی باشد، هیچ‌گاه گناه نمی‌کنند، نه در خلوت و نه در جلوت، نه در عیان و نه در نهان، راه نجات تقواست، تقوا همان پاکی نفس است. قرآن می‌فرماید «ان تتقوا‌ الله یجعل لکم فرقانا» اگر تقوی الهی داشته باشید، خداوند راه برون رفت از مشکلات فردی و اجتماعی را برای شما فراهم خواهد ساخت. راه نجات رهایی از هواپرستی و ورود به دایره عقل و علم و ایمان است.