سفر به بوتان؛ کشور افسانه ها و اسطوره ها

 به گزارش پایگاه خبری ججین  به نقل از  برترین ها – ترجمه از حمید پاشایی: بوتان کشوری است پر از افسانه‌ها و اسطوره‌ها، با مناظری شگفت‌انگیز و کوهستان‌هایی باشکوه، که با بودای مهایانه شناخته می‌شود.

این کشور، امپراتوری کوچکی است که بین دو کشور بزرگ، هند و چین، در سایه‌های رشته کوه هیمالیا قرار گرفته است. کشوری با آیین بودایی، افسانه‌ها و اسطوره‌هایی که تحت حکومت پادشاهی دودمان وانگچوک اداره می‌شود. مناظر طبیعی بسیار شگفت‌انگیزی دارد و کوهستان‌های باشکوهی به همراه دره‌های عظیم و آبشارهای زیبا در آنجا وجود دارد.

مردم محلی بوتان هنوز لباس‌های سنتی و ملی خود را به عنوان پوشش روزانه با افتخار به تن می‌کنند و موفقیت در این کشور از طریق شاخص ناخالص ملی شادی اندازه‌گیری می‌شود چرا که در آنجا رفاه و سعادت مردم مهم‌تر از هر چیز دیگری است.

بوتان هیچگاه در صنعت توریسم موفق نبوده و پیشرفت کندی در این زمینه داشته است. اینترنت تنها در سال ۱۹۹۹ وارد این کشور شد و زیرساخت‌های آن هنوز راه زیادی برای بهبود دارد.

تیمفو – پایتخت بوتان

تیمفو پایتخت بوتان هیچ آسمان‌خراش یا ترافیکی ندارد که منظره شهر را خراب کند. میدان کوچک اصلی شهر، محلی از مجسمه‌های الهه‌ها است و به جای چراغ راهنمایی، پلیس‌ها به طور دستی ترافیک را کنترل می‌کنند.

نشانه‌هایی از مدرنیزه کم کم با وجود ساختمان‌های جدید به چشم می‌خورد ولی این موضوع به شدت توسط حکومت کنترل می‌شود تا با فرهنگ و سنت بوتانی سازگار باشد.

در تپه‌ای که نمای کلی شهر از آنجا دیده می‌شود، مجسمه غول‌پیکر دوردنما بودا به ارتفاع ۵۱.۵ متری ساخته شده از برنز و تزئین شده با طلا همچون دیده‌بانی روحانی برای مردم می‌ماند. تزونگ‌ها (نوعی قلعه نظامی) که در همه جای کشور دیده می‌شود، در دوران باستان به عنوان قلعه و صومعه ساخته شدند. امروزه این مکان‌ها هم به عنوان صومعه و هم به عنوان ادارات دولتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

---

منطقه پوناخا – قلب بوتان

سفر به پوناخا، پایتخت قدیم و قلب بوتان، سفری از جاده‌ای ناتمام و سخت از میان کوهستان است. منظره آن، طبیعتی زیبا و خیره کننده است که در هر پیچ و خم جاده به چشم می‌آید. پرچم‌های دعا همه جا نصب شده‌اند تا نیروهای معنوی خود را به جهان ارسال کنند.

پوناخا تزونگ که به آن کاخ شادی بزرگ نیز گفته می‌شود، در سال ۱۶۳۷ به وسیله نگاوانگ نامگیال ساخته شد. او لامایی تبتی بود که که بوتان را به عنوان ملتی مستقل متحد کرد و هویت فرهنگی منحصربه‌فردی را به وجود آورد.

این قلعه باشکوه نقاشی‌های تمثیلی شگفت‌آور، آثار هنری زیبا و حکاکی‌ها و خانه‌های باستانی و مقدسی دارد که به نام رانجونگ کارساپانی شناخته می‌شود. جسد مومیایی شده ژابدرونگ نیز در آنجا قرار دارد.

رمزآلودترین معبد در منطقه پانوخا، معبد باروری چیمی لاخانگ است که به عنوان نمادی از باروری، زنان را به آنجا می‌کشاند تا برای بچه‌دار شدن عبادت کنند. در تمام فروشگاه‌ها و دیوارهای خانه‌ها، اثری از نماد این معبد دیده می‌شود.

---

دره فوبیجخا –  مهاجرت دُرناها

دره فوبیجخا چشم‌اندازی حیرت‌انگیز دارد که در آنجا دره‌های عمیق و گسترده توسط کوه‌های بلند احاطه شده است. این دره، منطقه مرطوبی است که هر ساله پذیرای مهاجرت زمستانی درنای گردن سیاه گونه‌ای نایاب و در خطر انقراض از درناها است به طوری که صدها دسته از آن‌ها از فلات تبت در اواخر اکتبر تا اواسط فوریه برای اقامت زمستانی خود مهاجرت می‌کنند.

این شگفتی طبیعی با فستیوال درنای گردن سیاه در نوامبر هر سال جشن گرفته می‌شود و رقص‌هایی به شکل درنا، آهنگ‌های محلی و نمایش‌های سنتی در صومعه گانگتی اجرا می‌شود. این صومعه باستانی در بالای دره قرار دارد و دارای مدرسه‌ای بودایی و پیکرنگاری‌های برجسته مذهبی است.

در اساطیر محلی گفته می‌شود که درناها در پرواز خود از بالای این صومعه پیش از اینکه به منطقه مرطوب برسند سه بار بالای آن دور می‌زنند و در هنگام بازگشت نیز همین کار را تکرار می‌کنند تا به صومعه گانگتی ادای احترام کنند.

---

پیش به سوی بومتانگ

منطقه بومتانگ در مرکز بوتان، قسمت مذهبی اصلی این کشور است و برخی از قدیمی‌ترین معابد و تزونگ‌ها در آنجا قرار دارد. جاکار، منطقه مسکونی کوچکی که در طول دره‌ای عمیق قرار دارد محل قرارگیری جامبای لاخانگ، یکی از قدیمی‌ترین معابد در بوتان است که در قرن هفتم مخصوص میتریا بودا ساخته شد.

---

راهپیمایی به سمت آشیانه ببر

تاکتسانگ لاخانگ که با نام آشیانه ببر شناخته می‌شود، مقدس‌ترین مکان در بوتان است و بیشترین تعداد بازدیدکنندگان در بوتان از این محل دیدن می‌کنند. در افسانه‌ها آمده که گورو رینپوچه عابد مقدس و مورد احترام بوتان در قرن هفتم سوار بر ماده پلنگی آسمانی زمانی که این منطقه پر از اهریمن‌ها برای آسیب رساندن به مردم بود، به آنجا عزیمت کرد.

او برای سه سال و سه ماه و سه روز در غار عبادت کرد تا روح‌های اهریمنی که در غار زندگی می‌کردند را مطیع خود کند. معبدی مخصوص این مکان مقدس ابتدا در سال ۱۶۹۲ ساخته شد و از آن زمان به بعد تبدیل به محلی برای زیارت قدیس‌ها، راهبان، زاهدان و همچنین جاذبه توریستی مهمی شده است.

ارتفاع این کوهستان بیش از ۳۱۲۰ متر است و معبد نیز ۹۰۰ متر از پارکینگ ماشین فاصله دارد. سرازیری مسیر در طول راه متغیر است و مناظر کوهستانی در آنجا بسیار زیباست. بعد از رستورانی که در میانه‌های راه قرار دارد، پله‌هایی طولانی قرار دارد که به پلی آهنی در کنار آبشار ختم می‌شود و مجدداً مسیری طولانی و طاقت‌فرسا از پله‌ها شما را به مجموعه معبد می‌رساند.

تمام طول مسیر با پرچم‌های دعا تزئین شده که با وزش باد به اهتزار درآمده‌اند. مثل همه تزونگ‌ها و معبد‌ها، در اینجا نیز پیش از ورد باید کفش‌ها را از پا درآورد و عکس انداختن به شدت ممنوع است. دوربین‌ها و گوشی‌های موبایل را باید به ایستگاه نگهبانی در ورودی معبد تحویل داد.

بوتان، سفری معنوی و راه‌پیمایی در طبیعتی خیره‌کننده است.

---

https://telegram.me/jajinnews