سبلان کوهی از جنس رؤیا
سفر به سرزمین چشمه‌های آبگرم
رحیم مؤذن‌زاده، مجری ساخت اکوکمپ ملک سویی: به جرأت می‌توانم بگویم مشگین‌شهر و مناطق اطرافش مثل «شهر یری»، آبگرمهای شابیل و موییل و قتور سویی و… یا تالاب «جیران گلی» و آبشار «گورگور خیاوچای» و سایر مناطق دیگر جزو بهترین جاذبه‌‌های گردشگری کشور هستند که متأسفانه برای بسیاری ناشناخته مانده است.این اکوکمپ در تابستان فعالیت‌هایی همچون طبیعت‌گردی، دره‌پیمایی، صعود به قله سبلان، اسب‌سواری، اسکی روی چمن و آشنایی با عشایر شاهسون را در اولویت برنامه‌هایش دارد
سبلان یک تابلوی نقاشی است؛ تابلویی سبز و مخملی با قله‌ای سفید از برف در بستر آسمانی آبی. اینجا جشنی از چهچهه پرندگان برپاست. میهمان سبلانی هستم که محلی‌ها آن را کوهستانی مقدس می‌دانند و اعتقاد دارند مزار اشو زردشت همین جاست. در متون کهن فارسی هم به ارتباط سبلان و آشو زردشت اشاره‌های بسیاری شده است؛ کوهستانی برای نیایش و عبادت این پیامبر ایرانی.
«آبراهام والنتاین ویلیامز جکسون» پژوهشگر امریکایی و ایران‌شناس معروف که تألیفات زیادی در زمینه ایرانشناسی دارد، در بخشی از کتاب خود به نام «زردشت پیامبر ایران باستان» چنین می‌نویسد: «سبلان همان کوهی است که به گمان من آن را باید با کوه دو مصاحب مقدس مذکور در اوستا که در آنجا زردشت با اهورا مزدا راز و نیاز کرده یکی دانست.»
میانه خرداد که بیشتر مناطق کشور گرم است پایین پای سبلان خنکای شیرینی دارد. جایی که ایستاده‌ام «ملک سویی» است یکی از بکرترین مناطق مشگین‌شهر که هر از گاه مسافرانی از استان‌های دیگر یا گردشگرانی از کشورهای دیگر چند روزی را در اینجا سر می‌کنند.
۵ کیلومتر از مشگین‌شهر به سوی سبلان، مسیر پر دست‌انداز را که رد کنی به دوراهی می‌رسی که سمت چپش می‌رود به سوی روستای دیدنی «موییل» با آن آبگرمهای منحصر بفردش و سمت دیگر می‌رود به دامن سومین قله بلند کشور؛ سبلان. مسیر رؤیایی است، دقیقاً همانی است که در مستندهای خارجی نشان می‌دهند. شاید اینجا شباهت زیادی به کوهستان آلپ در سوئیس داشته باشد، همانی که حتی کارتون‌هایش را دهه شصتی‌ها به خاطر دارند ولی می‌توان به جرأت گفت سبلان زیباتر از آن است!
بعد از آبگرم «قینرجه» که گرم‌ترین آب این منطقه با دمای ۸۷ درجه را دارد، جاده کم‌کم خاکی می‌شود و بقیه راه را باید با سرعت کمتری پیمود. از دور می‌شود چادرهای عشایر را در دامنه سبز سبلان دید و کودکانی که دنبال بزغاله‌ها می‌دوند. اما چیزی که نظرم را بیشتر به خودش جلب می‌کند عمارت‌های سنگی و تازه‌ساز زیبایی است از جنس سنگ‌های کوهستان.
روی تابلوی کوچکی در نزدیکی این محوطه نوشته شده: «به کمپ بوم‌گردی ملک‌سویی خوش آمدید.» وسط هفته است ولی چند ماشین نمره تهران و تبریز و قزوین و سنندج و اردبیل هم کنار جاده پارک کرده‌اند؛ درست در همسایگی عشایر. ۱۵ -۱۰ زن و مرد با لباس و تجهیزات کوهنوردی هم از دره‌ای که به آن «جهنم‌دره» می‌گویند در حال بالا آمدن هستند. به‌جز عشایر بقیه آدم‌هایی که اینجایند میهمان همین یکی دو روزه تعطیلات هستند.
مهندس رحیم مؤذن‌زاده، مجری ساخت اکوکمپ ملک سویی به پیشوازمان می‌آید، او جزو معدود سرمایه‌گذاران بخش خصوصی است که برای رشد صنعت گردشگری استان اردبیل بخصوص مشگین‌شهر همه سرمایه‌اش را به این منطقه آورده است.
مؤذن‌زاده می‌رود سر اصل ماجرا و درباره گردشگری منطقه ملک‌سویی می‌گوید: «به جرأت می‌توانم بگویم مشگین‌شهر و مناطق اطرافش مثل «شهر یری»، آبگرمهای شابیل و موییل و قتور سویی و… یا تالاب «جیران گلی» و آبشار «گورگور خیاوچای» و سایر مناطق دیگر جزو بهترین جاذبه‌‌های گردشگری کشور هستند که متأسفانه برای بسیاری ناشناخته مانده است.چند سال پیش و پس از راه‌اندازی پل معلق و مشهور شدن آن مسئولان محلی تصمیم گرفتند با احدث مجتمع‌‌های آبگرم درمانی، رستوران و هتل، پای گردشگران را به این منطقه باز کنند و به همین خاطر از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی مشگین‌شهر خواستند در این طرح شرکت کنند.
خب سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری معمولاً از ریسک بسیار بالایی برخوردار است بویژه در منطقه‌ای که هنوز پای گردشگر زیادی به آن باز نشده است. به هر حال تصمیم گرفتم و همه سرمایه‌ام را در طول این سه سال وارد این حوزه کردم و تا اینجای کار موفق شده‌ام گذشته از اشتغالزایی، بوم‌گردی را در این کوهستان بی‌نظیر به چرخه صنعت گردشگری اضافه کنم. برای اینکه آسیبی به محیط زیست نزنیم و طبیعت تا حد ممکن دست‌نخورده و بکر باقی بماند از مصالح طبیعی از جمله سنگ‌های کوهستان استفاده کردیم.»
به گفته مهندس مؤذن‌زاده این اکوکمپ در تابستان فعالیت‌هایی همچون طبیعت‌گردی، دره‌پیمایی، صعود به قله سبلان، اسب‌سواری، اسکی روی چمن و آشنایی با عشایر شاهسون را در اولویت برنامه‌هایش دارد و زمستان هم درختکاری، جمع‌آوری زباله از ییلاق، غذارسانی به حیوانات و… را به اجرا می‌گذارد.
از خانواده تهرانی که قرار است یک شب را در یکی از چادرهای عشایری بمانند درباره اینجا می‌پرسم و اینکه چگونه با این منطقه آشنا شده‌اند؟ «محمد» ۳۵ ساله و پدر خانواده، کارمند یکی از سازمان‌های دولتی است و بواسطه شغلش سفرهای زیادی به نقاط مختلف کشور داشته و تعریف دامنه سبلان را از یکی از همکارانش که مشگین‌شهری است شنیده. او درباره این منطقه می‌گوید: «من اصالتاً جنوبی هستم و همکارم آنقدر از اینجا تعریف کرد که اوایل زمستان سال گذشته اینجا آمدم، همه جا پر از برف بود و زیبایی‌اش غیرقابل تصور. آنقدر ذوق‌زده شدم که شب را ماندم و باور کنید یکی از بهترین سفرهایم شد. این‌بار با همسر و بچه‌هایم آمدیم و از صبح که رسیده‌ایم یک دقیقه هم ننشسته‌ایم. همین پیش پای شما از دامنه کوه روبه‌رویی برگشتیم. جای دیدنی و زیبایی است و خوشبختانه هنوز بکر و دست نخورده باقی مانده.»
«لیلا قلی‌پور» حرف‌های همسرش را تأیید می‌کند و می‌گوید: «اینجا طبیعت فوق‌العاده‌ای دارد، هوای بسیار خنک و کوه‌های پر از برف و دامنه سرسبز آدم را وسوسه می‌کند که چند روز دیگر بمانیم. البته این را هم بگویم که معمولاً در مناطق گردشگری به سرویس بهداشتی اهمیتی نمی‌دهند ولی خوشبختانه اینجا برخلاف اینکه از شهر دور است ولی سرویس‌های بهداشتی خوب و تمیزی دارد.»
ملک‌سویی رستوران هم دارد؛ رستورانی با معماری قدیمی که فقط و فقط غذای محلی سرو می‌کند و در آن خبری از سس مایونز و نوشابه نیست. به‌جایش دمنوش‌های گیاهی به گردشگر می‌دهند. با «روشن» تورگردان مشگین‌شهری آشنا می‌شوم که سال‌هاست در این زمینه فعالیت می‌کند. در چند سال گذشته حتی موفق شده تا حضور کوهنوردان و اسکی‌بازان خارجی را در این منطقه فراهم کند. او درباره ظرفیت گردشگری منطقه می‌گوید: «مشگین‌شهر و توابع آن از جمله ملک سویی، روستای موییل و آبگرمهای فوق‌العاده منطقه برای گردشگران داخلی تقریباً ناشناخته بود و از زمانی که پل معلق ساخته شده حضور گردشگران کمی پررنگ‌تر شد ولی هنوز ابتدای راه هستیم و باید جاذبه و ظرفیت‌های گردشگری این منطقه به همه کشور معرفی شود.
زمستان سال پیش چند اسکی‌باز اروپایی با هماهنگی یکی از تورگردان‌های تهرانی به مشگین‌شهر آمدند و آنها را به همین منطقه آوردیم. وقتی اینجا را دیدند متحیر مانده بودند. خودشان اعتراف کردند که سبلان مثل آلپ است. آنها را برای اسکی به جبهه غربی بردم. قرارشان برای ماندن دو روز بود ولی پنج روز ماندند و حالا می‌خواهند دوباره به این منطقه سفر کنند.»
«روشن» از وضعیت راه‌های منتهی به منطقه ملک سویی گلایه مند است: «ما برای جذب گردشگر و معرفی این گونه مناطق باید دست کم ابتدایی‌ترین امکانات از جمله راه و جاده استاندارد و هموار را مهیا کنیم. به هرحال راه‌ها ناهموار و پر از دست‌انداز است.»
از همه زیبایی‌های منطقه ملک‌سویی که بگذریم مطمئناً نمی‌شود از چشمه آب گرم گذشت که محلی‌ها در چله زمستان تن به آب گرمش می‌سپارند و حالا شهرتی در آب گرم درمانی به هم زده.
گردشگری که همراه با اقوامش از قزوین به ملک سویی آمده می‌گوید: «مردم تصور می‌کنند برای سفر باید به شمال یا اصفهان و شیراز و یزد بروند ولی این مملکت کلی جای دیدنی دارد نمونه‌اش همین جا.»
غروب است و هوا برای کسانی مثل من که با لباس نازک تابستانی به کوهستان زده‌اند از مرز خنکی عبور کرده است. هیچ وقت غروب سرخ آفتاب را در دل کوهستان ندیده بودم، انگار دامن سبز کوهستان به یکباره پر از شقایق سرخ شده باشد. دل کندن سخت است اما چاره‌ای جز رفتن نیست.
برچسب ها :اردبیل ، ججین ، سبلان ، چشمه‌های آبگرم
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰