روش‌های شناسایی یک ایرانی در خارج

 در رستوران یک‌باره می‌بینید که در گوشه‌ای بحث در می‌گیرد و دعوا می‌شود و دو نفر به سمت هم هجوم می‌برند و یکی مچ طرف مقابل را می‌خواهد بشکند؛ نگران نشوید، چیزی نیست چون دوتا هم‌وطن می‌خواهند غذای آن یکی را حساب کنند.

افرادی در موزه‌ها به‌شدت خیره می‌شوند، به اثر؟ نه. به مخاطب اثر. آنها یا هم‌وطن هستند یا «انسان‌شناس».
از بین گروه‌هایی که مشغول تماشای آثار تاریخی هستند، یک گروه سر این موضوع بحث می‌کند که ایده همه اینها را از ایران دزدیده‌اند و دارند باهاش پز می‌دهند. آن گروه قطعا کجایی است؟
توی خارج یک‌سری اصرار دارند که حتما از مترو و اتوبوس و خودروهای جمعی استفاده کنیم، دلیلش هم هزینه زیاد تاکسی در خارجه نیست. آنها یک‌دفعه موافق و مبلغ ازجان‌گذشته حفظ محیط زیست و آلودگی هوای خارج می‌شوند، درحالی‌که در داخل حتما از ماشین شخصی استفاده می‌کنند و خیلی نگران آلودگی هوا بشوند آژانس می‌گیرند.
یکی از ایرلاین‌ها اعلام کرد: آن برادر عزیزی که غذا، هدفون، آبمیوه، بالشت و پتوی هواپیما را برده، عیبی ندارد، فقط لطفا فرمان هواپیما را برگردانید، خلبان لنگ شماست.
هر ایرانی اصیل در فرنگ، شبیه کشمش در شیرینی کشمشی با یک نظر قابل‌شناسایی است.
حرف درشت
دیروز و امروز بعضی از دانشمندان و مخاطبان این ستون گلایه کرده‌اند که در این ستون به ایرانی‌ها توهین شده و ایرانی‌ها خیلی خوبند.
ما هم ضمن تأیید حرف ایشان، اعلام می‌کنیم: باشه، تو خوبی!