روایتی از آن‌که مدعی آوردن پول نفت بر سفره مردم بود

به گزارش پایگاه خبری ججین به نقل از (ایبنا)، درباره تاریخ سیاسی جمهوری اسلامی کتاب‌های بسیاری منتشر شده، کتاب‌هایی که برخی تنها به انعکاس رویدادهای یک رئیس‌جمهور خاص پرداختند و یا رویکرد چند رئیس‌جمهور را منعکس کردند. در این میان هشت سال حکومت محمود احمدی‌نژاد به دلیل اتفاقات عجیب و غریب و ظهور شخصیت‌های خاص در آن باعث شده که اقبال پژوهشگران به این دوره بیشتر شود و درباره این دوره هشت ساله قلمفرسایی کنند. از طرفی نوع تعامل احمدی‌نژاد با مجلس، قوه قضائیه، مجمع تشخیص مصلحت نظام، مطبوعات، منتقدان و سیاستمداران گذشته، نوع برخورد با شخصیت‌های خارجی از جمله هوگو چاوز باعث شده که تا سوژه بسیاری از کتاب‌هایی باشد که به ویژه پس از پایان دولت وی به چاپ برسد.

داوود علی‌بابایی که نشر امیدفردا را مدیریت می‌کند، چند سالی است که به بیان رویدادها و وقایع تاریخ سیاسی جمهوری اسلامی ایران کمی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته است که از این مجموعه با عنوان «بیست و پنج سال در ایران چه گذشت (از بازرگان تا خاتمی): از بنی‌صدر تا شورای موقت ریاست‌جمهوری» چند جلد را منتشر کرده است. در ادامه همین روند به دولت احمدی‌نژاد نیز پرداخته و در یک مجموعه سه جلدی به هشت سال ریاست جمهوری احمدی‌نژاد توجه کرده است. چندی پیش جلد سوم کتاب «ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد» حوادث هشت ساله به چاپ رسید.

در نگاه نخست فهرست مطالب کتاب به گونه‌ای است که گویی مولف در این جلد تلاش می‌کند به نوعی تقابل میان احمدی‌نژاد و آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی را بیان کند. زیرا عناوینی چون «مصاحبه آیت‌الله هاشمی با شبکه خبر»، «مصاحبه مکتوب هاشمی‌رفسنجانی»، «مصاحبه آیت‌الله هاشمی با خبرنگاران»، «مصاحبه هاشمی‌رفسنجانی در خصوص …»، «مصاحبه هاشمی‌رفسنجانی در آغاز سفر»، «بیانات هاشمی‌رفسنجانی در جمع»، «مصاحبه هاشمی‌رفسنجانی درباره …» و … در لابه‌لای مسائل مربوط به احمدی‌نژاد جای تامل دارد.

در قدم دوم صفحه «به بهانه پیشگفتار» مطالبی کلی و کوتاه نوشته شده است. اگر فرض را بر این بگذاریم که مخاطب تنها به جلد سوم کتاب دسترسی پیدا کرده و نتوانسته که سایر جلدهای آن‌را بخواند، نمی‌تواند دریابد که رویکرد مولف در این کتاب به چه شکل است؟ منابع مطالب از کجاست؟ چرا مولف فهرست عناوین را به این شکل برگزیده است؟ و چند پرسش بی‌جواب دیگر.

اما مطلبی که از مولف در صفحات نخست کتاب جای گرفته به مخاطب اطلاعات کلی از کتاب نمی‌دهد بلکه مولف در چند سطر به برخی مسائل دولت احمدی‌نژاد از جمله قیمت نفت، دیدار علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت و ورود نخستین محله سوخت نیروگاه اتمی بوشهر از روسیه اشاره کرده است.

وقتی مطالب کتاب را ورق می‌زنید، به مطلبی برمی‌خورید با عنوان «فعلا دولت در راس امور است نه مجلس!» ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۶/ خبرگزاری مهر:(با اشاره به بازگشت مجدد طرح مصوب مجلس مبنی بر تجمیع انتخابات دهم ریاست‌جمهوری و هشتم مجلس شورای اسلامی از طرف شورای نگهبان): متاسفانه مجلس مجددا به این طرح رای نخواهد داد و نمیدانم چرا مجلس متوجه نیست که این امر خلاف قانون اساسی و روح آن است. بنده در جایی اعلام کردم نمایندگان مخالف این طرح، برای آنکه مجمع تشخیص مصلحت متوجه شود، در صورت تصویب نهایی اعلام استعفا کنند؛ زیرا این استعفا میتواند مجمع را متوجه نکاتی کند تا به این طرح رای ندهند»(ص۶۳)

نمی‌دانیم این سخنان از چه کسی است؟ ناچار باید این کتاب را در کنار جستجو در اینترنت بخوانیم! اما با توجه به شناختی که از ادبیات رئیس‌جمهور دولت نهم و دهم داریم، می‌توانیم حدس بزنیم که این سخنان که نمایندگان مجلس را تشویق به استعفای جمعی می‌کند، فقط می‌تواند از سوی فردی به نام محمود احمدی‌نژاد باشد که ادبیات خاصش مثال زدنی بود.

در کنار مطالبی که در فهرست کتاب درباره احمدی‌نژاد و هاشمی رفسنجانی مشاهده می‌شود، مطالبی به علی مطهری، غلامعلی حداد‌عادل و برخی دیگر از سیاستمداران آن سال‌ها ذکر شده است. مطلبی با تیتر «گفتگو با علی مطهری درباره آزادی بیان، حجاب و …؟ مشایی و احمدی‌نژاد تعصب مثبت و غیرت قشر متدین و حزب‌اللهی را از بین بردند» به چشم می‌آید. که سطوری از این گفت‌وگو درباره کتاب ضاله است: «در اسلام گفته شده خرید و فروش با کتاب ضلال حرام است. کتاب ضاله چه هستند؟ کتاب‌هایی که به اصطلاح براساس دروغ، تهمت و فریب نوشته شده باشند. البته تعریف از کتب ضلال یک امر نسبی است.

مثلا خیلی از کتاب‌های کمونیستی یا کتاب‌های بهاییان و یا وهابیان برای مردم عادی جزو کتب ضلال به شمار می‌روند ولی همین کتاب‌ها را استاد مطهری باید داشته باشد و بخواند در مواردی مدعی‌العموم هم می‌تواند وارد عمل شود و حکم صادر کند. مثلا اگر کتابی منتشر می‌شود و یکی از مراجع تقلید بگوید این اثر حاوی سب‌نبی یا توهین به ائمه است، همین حرف می‌تواند معیاری باشد برای ضاله بودن آن کتاب. درباره موسیقی یک مطلب مورد اتفاق همه فقهاست و آن اینکه مرز حرمت موسیقی، غناست و غنا در جایی است که خفت عقل ایجاد شود. ممکن است بگویید این خفت عقل برای افراد مختلف متفاوت است و یک امر نسبی است شاید منظور امام خمینی (ره) هم همین بوده است.» (ص ۲۸۳)

در این مطلب سخنان مطهری بعد از دوره دوم ریاست جمهوری احمدی‌نژاد است و اشاره گذرایی به دولت نهم دارد و با مرور مطالب آن به خوبی متوجه نمی‌شویم که چرا این مطلب در این قسمت کتاب گنجانده شده است. مطهری درباره آزادی بیان از نگاه احمدی نژاد می‌گوید: «آقای احمدی‌نژاد در جاهایی صحبت از حقوق مردم و محدود نکردن آزادی آنها داشته و جایی هم گفته ما نمی‌توانیم به بهانه امنیت ملی ازادی‌های مردم را محدود کنیم. این حرف، حرف خوبی بود و مستند به قانون اساسی بود اما خوب ایشان کی این حرف‌ها را زد؟ زمانی که اطرافیان وی و دوستان خودشان تحت فشار قرار گرفتن، حکم بازداشت آقای جوانفکر صادر شد و بازجویی شد.»(ص ۲۸۰) هیچ توضیحی از مولف در کنار این مطلب چند صفحه‌ای نوشته نشده است و  مخاطب هدف مولف را از انعکاس این مطلب را درنمی یابد. اگرچه مطهری در نگاهی گذار به نقد دولت نهم و دهم در رابطه با آزادی بیان و حجاب می‌پردازد.

یکی از مسائلی که رئیس جمهور گاهی در سخنان خود به آن می‌پرداخت، مساله مطبوعات بود. در مطلب زیر یکی از جملات عامیانه رئیس‌جمهور پوپولیست ایران به چشم می‌خورد. ضمن در جملاتی نگاه هشدار دهنده به مخالفان اصولگرای خود می‌گوید: «۲۴ تیر ۱۳۸۶ برگرفته از سایت آفتاب ـ احمدی‌نژاد
من محملی هم برای شکایت نمی‌بینم و البته به‌حسب اعتقادی که به آزادی رسانه‌ها دارم قصد شکایت هم ندارم، اما در دیزی باز است، حیای گربه کجاست؟‌ آخر شما هم کمی اهل بخیه و فن باشید. بدانید این روش‌ها به‌ضرر شماست. من یک اصولگرا هستم و در برخورد با کسانی که شعار اصولگرایی سر می‌دهند و اقدامات دیگری می‌کنند، کمی احتیاط می‌کنم، اما ممکن است حساب کسانی را که دست به این رفتارها می‌زنند جدا و آنها را از حساب اصولگرایان خارج کنم. ممکن است فردا جدی‌تر و شدیدتر برخورد کنم. حالا آنها می‌گویند که تهدید است. نه‌خیر تهدید نیست. با شما با نوع و روش خودتان برخورد خواهم کرد و ممکن است بعدها از برخوردهای شدید لفظی و از نوع روش‌هایی که خودشان استفاده می‌کنند استفاده کنم.» (ص ۲۸۸)

حضور مولف در برخی صفحات کتاب به یکباره احساس می‌شود، علی‌بابایی در برخی موضوعات دست به قلم شده و در نقد رفتار  رئیس‌جمهور در رابطه با وجود فساد در کشور می‌نویسد: «سخنرانی‌های بحث‌برانگیز: سخنرانی‌های بحث‌برانگیز احمدی‌نژاد در یکسال گذشته (۸۶) مانند یکسال گذشته نیز استمرار داشت البته در سال ۸۵ گویا بیشتر متوجه مسایل داخلی بود. سخن گفتن درباره مفاسد اقتصادی، دانشگاه آزاد اسلامی و هولوکاست از محورهای ثابت سخنرانی‌های سال گذشته شد.

احمدی‌نژاد بارها درباره لزوم برخورد با وام‌گیرندگان کلان از سیستم‌های بانکی کشور آنها را به افشای نام تهدید کرد. اما هیچگاه آن را پیگیری نکرد. رئیس دولت نهم پس از انتخاب شدن به ریاست‌جمهوری نیز از تسویه‌حساب با رقبای انتخاباتی خود دست‌بردار نبود او به سبب اینکه دانشگاه آزاد را یکی از پایه‌های مهم رقیب خود می‌دانست تلاش کرد که با طرح موضوع شهریه‌ها چالشی را برای دانشگاه ایجاد کند. با توجه به کثرت دانشجویان این دانشگاه این موضوع می‌توانست محبوبیتی را نیز برای او دست و پا کند به همین دلیل او در سخنرانی‌های استانی‌اش در موارد متعدد به این موضوع پرداخت. او در سفر استانی خود به ایلام گفت: قرار شده دکتر حسابی شهریه‌ها را پایین بیاورد که اگر این کار صورت نگیرد، جریمه‌اش می‌کنیم تا سه فرزندش در دانشگاه آزاد درس بخوانند.» (ص ۲۴۶)

مولف از کنار برخی سخنان طنزآمیز احمدی‌نژاد بی‌تفاوت نگذشته و در نقد سیاست‌های اقتصادی با اشاره به حضور وی در مجلس و سخنان تاریخی‌اش به نمایندگان آورده است: «تصمیم‌گیری‌های اقتصادی دولت نهم خود دولت را دچار مشکل کرده و گرانی مهم‌ترین معضلی بود که دولت در بخش اقتصادی تمام سال ۸۵ را درگیر آن بوده است. معضل نرخ بالای تورم و گرانی همیشه پاشنه آشیل دولت‌ها بوده است، که دولت اصول‌گرای نهم نیز از این امر مستثنی نیست اما برای دولتی که با شعار خدمت‌رسانی و توزیع منابع در سراسر کشور و اجرای عدالت به صحنه آمده بود و همه برنامه‌های اقتصادی دولت‌های گذشته را به مبارزه می‌خواند این امر پذیرفتنی نبود اما در این دولت بود که گرانی به اقلام مصرفی اولیه مردم سرایت کرد به طوری که اُملت نیز غذای اغنیا شد چه رسد به گوشت و مرغ.

در حوزه مسکن و اجاره‌ها نیز رشد ماه به ماه بود. بعد از نگرانی‌هایی که نمایندگان مجلس از ماه رمضان به بعد نسبت به وقوع گرانی‌ها ابراز کردند و ماجرای گرانی گوجه فرنگی نیز به آن دامن زد واکنش رئیس‌جمهور دیدنی بود او به نمایندگان توصیه کرد که از تره‌بار نزدیک خانه او خرید کنند تا گوجه کیلویی ۳هزار تومان نخرند. پاسخی که البته باعث شد کارشناسان و نمایندگان مجلس به او یادآوری کنند تنظیم بازار و تعدیل قیمت‌ها با مزاح و شوخی حل نمی‌شود.»(ص ۲۴۸)

وضعیت ارز در زمان مسئولیت احمدی‌نژاد به یکی از معضلات کشور مبدل شد به طوری که دلار در بازار ایران ثانیه به ثانیه نرخ عوض می‌کرد و در این میان احمدی‌نژاد به جای چاره‌جویی مطبوعات و رسانه‌ها را مقصر خوانده و گفت: «رئیس‌جمهور با اشاره به نقدها و نظرهای رسانه‌ای در مورد وضعیت اقتصادی، تاکید کرد: بسیاری از خبرها با بزرگنمایی از آینده یا پنهان‌کاری، بر تورم تأثیرگذار است. احمدی‌نژاد به اشاره به اینکه «برخی رسانه‌ها با زدن تیترهایی مثل درآمد یک ماهی ۲۰۰ میلیارد دلاری، مشکل ایجاد می‌کنند»، گفت: عده‌ای فقط تیتر منفی می‌زنند. پارسال ۸ میلیارد دلار بیش از سقف برنامه ارز خریداری شد، در صورتی‌که باید مقابل صادرات موردنظر ارز خریداری می‌کردیم.

ما از جمله کشورهایی هستیم که ارزی که وارد می‌کنیم در بازار هزینه می‌شود. رئیس‌جمهور با انتقاد از اینکه برخی تورم را ۲۴درصد اعلام می‌کنند گفت: تورم متغیر است و نرخ واقعی تورم را میانگین آن مشخص می‌کند، حال آنکه برخی روزنامه‌ها تیترهای غیرواقعی می‌زنند، به‌عنوان مثال برخی از این روزنامه‌ها نوشتند: دولت با واردات بی‌رویه بازار را کنترل می‌کند. در صورتی که براساس گزارش گمرک، واردات ما روبه‌کاهش و صادرات رو به افزایش است.» (ص ۶۳۶)

فقدان یک پیشگفتار یا مقدمه خوب در کتاب می‌توانست بسیاری از نقایص کتاب را برطرف کند و با توجه به برخی تحلیل‌های مولف کتاب بهتری را درباره تاریخ سیاسی معاصر به مخاطب ارائه کند.

جلد سوم کتاب «ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد» حوادث سال ۱۳۸۶ تالیف داوود علی‌بابایی در ۶۵۰ صقحه، شمارگان در یکهزار نسخه و بهای ۴۸ هزار تومان روانه بازار کتاب شده است.