رمان‌هایی که ستارگان موسیقی نوشته‌اند

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از بی‌بی‌سی – بیشتر ستارگان و انسان‌های مشهور، معمولاً در زندگی خود کتاب‌هایی نیز منتشر می‌کنند که اغلب آنها توسط دیگران نوشته شده یا شرح حال زندگی آنهاست. در این میان تعداد معدودی از ستارگان مشهور سینمایی یا موسیقی وجود دارند که خود، استعداد نویسندگی داشته باشند.

بیشتر ستارگان چنان در نویسندگی بی‌استعدادند که حتی نمی‌توانند چند صفحه‌ درباره زندگی خود بنویسند، اما این امر در مورد برخی از ستارگان کاملاً برعکس است. وقتی یک ستاره موسیقی یک رمان ۸۰ هزار کلمه‌ای می‌نویسد، باید پیش از موزیسین او را یک نویسنده خطاب کرد.

در این گزارش رمان هایی معرفی می‌شود که توسط ستارگان موسیقی نوشته شده است:

 

لئونارد کوهن شاعر، رمان‌نویس، خواننده و ترانه‌سرای کانادایی بود که در سال ۲۰۱۶ درگذشت. شهرت کوهن بیشتر به خاطر فعالیت‌های موسیقی او بود. او نخستین کتاب شعرش را در سال ۱۹۵۶ میلادی در مونترال منتشر کرد. نخستین رمان او نیز در سال ۱۹۶۳ به کتاب فروشی‌ها آمد.
«بازنده‌های زیبا» دومین رمان کوهن است که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد و بعد از این رمان کوهن به نوشتن ترانه‌ و آهنگ پرداخت. داستان رمان دوم کوهن در جزیره «هیدرا» در یونان اتفاق می‌افتد که ماجرای عاشقانه بین سه نفر است. روزنامه بوستون هرالد در گزارشی این رمان را به کارهای جیمز جویس و هنری میلر تشبیه کرده بود.

 

استیون پتریک موریسی که معمولاً او را با نام موریسی می‌شناسند، خواننده و ترانه‌نویس بریتانیایی است. او در دهه ۱۹۸۰ میلادی به عنوان ترانه‌سرا و شخصیت اصلی گروه اسمیتز به شهرت رسید. این کتاب در حقیقت روایت داستان‌گونه زندگی و خاطرات موریسی است که انتشارات پنگوئن در سپتامبر سال ۲۰۱۵ آن را منتشر کرد. داستان این رمان با کشته شدن فردی شرور و شیطان صفت توسط یک تیم دومیدانی در شهر بوستون آمریکا شروع می‌شود.

 

نیکلاس ادوارد کیو آهنگ‌ساز، خواننده، نوازنده، فیلمنامه‌نویس، نویسنده و بازیگر استرالیایی است. خود کیو بعد از نوشته این رمان در سال ۱۹۸۹ گفته بود که فکر کردن درباره اینکه یک خواننده راک بتواند یک رمان بنویسد، مسئله‌ای خطرناک است ولی باید بگویم بیشترین انگیزه من برای نوشتن این کتاب اطرافیانم بودند که استعداد نویسندگی من را قبول نداشتند. این رمان نخستین بار توسط انتشارات «هارپرکالینز» منتشر شد، ولی بعدها انتشارات دیگر نسخه‌های دیگری از آن چاپ کردند.

 

گیلبرت اسکات هرون مشهور به گیل هرون موسیقی‌دان، خواننده و شاعر آمریکایی دهه هفتاد میلادی بیشتر به خاطر اجرای کارهای مربوط به مشکلات اجتماعی شناخته می‌شود. هرون در طول زندگی خود دو رمان نوشت که  رمان «لاشخور» در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. داستان کتاب مربوط به قتل یک نوجوان سیاه پوست به نام «جان لی» است که توسط چهار مرد سفید صورت می‌گیرد.

 

سرژ گنزبور، پیانیست و موسیقی‌دان فرانسوی بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۹۱ میلادی فعالیت می‌کرد. در این سال‌ها از او به عنوان چهره اصلی موسیقی فرانسه یاد می‌کنند. رمان «ایگونی سوکولوف» تنها کتاب نوشته شده توسط این موسیقی‌دان فرانسوی است، که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. در این داستان ۹۰ صفحه‌ای قصه مردی گفته می‌شود که برای خلق آثار هنری از ابزارهای عجیب و غریب استفاده می‌کند.

 

جرارد وی، خواننده اصلی گروه موسیقی آمریکایی «کمیکال رومنس» است که در این رمان از گابریل با، برای کشیدن تصاویر آن کمک گرفته است. جرالد در این رمان مصور شش قسمتی ماجرای یک خانواده غیرطبیعی با نیروهای ماورایی را تعریف می‌کند که در مقابل زامبی‌های از شهر پاریس محافظت می‌کنند. این خانواده نام «آکادمی چتر» را برای خود انتخاب کرده است.

رابرت آلن زیمرمن، مشهور به باب دیلن خواننده، آهنگساز، شاعر و نویسنده آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۶ میلادی است. دیلن بعد از نوشتن «تارانتولا» گفته بود که هرگز نمی‌‌خواسته چنین کتابی بنویسد. «تارانتولا» تنها اثر داستانی دیلن است که در حقیقت از مجموعه اشعار و داستان‌های کوتاهش تشکیل می‌شود که به صورت یک اثر بلند چاپ شده است.