ده مرد ثروتمندی که بخش اعظم ثروت خود را بخشیدند

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، این مردان ثروتمند بودند. خیلی ثروتمند. شاید از نظر بسیاری از مردم آنها جزو خوشبخت ترین انسانهای کره زمین بودند. اما یک روزبه این نتیجه رسیدند که دیگر به ثروتشان نیازی ندارند و بهتر است آن را از خود دور کردند و خوشبختی را جای دیگری جستجو کنند.

در اینجا ۱۰ داستان الهام بخش را آورده ایم که ثابت می کند پول همیشه خوشبختی نمی آورد.

تام شادیاک (Tom Shadyac) 

تام شادیاک کارگردان فیلم های آس وانتورا (Ace Ventura) و دکتر پچ (Dr Patch) است. او زندگی ثروتمندان و مشهوران هالیوودی را تجربه کرد، در سال ۲۰۰۷۷، تصادفی با دوچرخه داشت که باعث شد مرگ را از نردیک لمس کند و به دنبال آن تصمیم گرفت زندگی ساده تری را در پیش گیرد.

سینداک ثروت خود را به موسسات خیریه بخشید. او برای بی خانمان ها در ویرجینیا یک پناهگاه باز کرد ،او خانه ۵۱۸۲ متر مربع خود را در پاسادنا در کالیفرنیا  فروخت و به یک خانه سیار به مساحت ۳۴ متر مربع در مالیبو نقل مکان کرد.

از آن به بعد او با دوچرخه رفت و آمد می کند و مشغول آن است که فلسفه زندگی اش را در فیلم ها جای دهد، همچون فیلم “من هستم ” فیلم مستندی که او از تجارب خود ساخته است.

“لحظه مواجه با مرگ برای من لحظه ای از وضوح و هدف را به ارمغان آورد، او در فیلم “من هستم” توضیح می دهد. من به خودم گفتم اگر من واقعاً قرار بود بمیرم، چه چیز را قبل از مرگ می خواستم بکویم؟”

او گفت که امروز بسیار خوشبخت تر از همیشه است. در عکس تصویری از تام شادیاک را در نشستی در یو سی ال ای (UCLA) دانشگاه کالیفرنیا در سال ۲۰۱۳ مشاهده می کنید.

فرانو سلاک (Frano Selak)، خوش شانس ترین مرد دنیا

فرانو سلاک که نام مستعار آن ” خوش شانس ترین مرد دنیاست.”

این معلم سابق موسیقی ، در سال ۱۹۲۹ در کرواسی متولد شد. با توجه به گفته هایش در طول عمر خود در شرایط بسیار باور نکردنی هفت بار از مرگ گریخته بود که از میان آنها به سقوط از یک هواپیما اشاره می کنیم و هم چنین تصادف باورنکردنی قطاری که او و بقیه از آن جان سالم به سر بردند که این حوادث مربوط به قبل از برنده شدنس در قرعه کشی سال ۲۰۰۳، دو روز مانده به تولد ۷۳ سالگیش بود.

در سال ۲۰۱۰ پس از اینکه برای پنجمین بار ازدواج  کرده بود و ۲ خانه و یک قایق خریده بود ،او تصمیم گرفت  همه چیز را بفروشد و آنچه را که از پولش باقی مانده است به خانواده و دوستان خود ببخشد.

او به جایی که قبل ار آن زندگی میکرد شهر پترینیا (Petrinia) در کرواسی بازگشت جایی که او قصد داشت تا زندگی ساده تریرا در پیش گیرد.

پرسی راس (Percy Ross ) روزنامه نگار میلیونر

پرسی راس در سال ۱۹۱۶ متولد شد و در سال ۲۰۰۱ درگذشت. او پسر یک دارو فروش در مینسوتا (Minnesota) بود که زندگی اش بیشتر شبیه راک اند رول بود. اما پس از یک دوره حوادث ناگوار ، او با خرید یک شرکت کیسه پلاستیکی که در مرز ورشکستگی بود ثروت زیادی جمع کرد.

در سال ۱۹۷۷، در سن ۶۱ سالگی او در کریسمس بیش از ۱۰۰۰ دوچرخه به کودکان هدیه داد. در سال بعد ۲۰۰۰۰ دلار را به تماشاچیان یک رژه محلی هدیه داد. در سال ۱۹۵۳ او شروع کرد به نوشتن یک مقاله از روزنامه با عنوان “یک میلیون بار تشکر!”

این ستون نوشته شده توسط پرسی راس در مدت ۱۶ سال در ۸۰۰ روزنامه منتشر شد که موفقیت چشمگیری داشت و در طی آن میلیون ها نفر به او نامه نوشتند و از او درخواست پول کردند.

او آخرین مقاله خود را در سال ۱۹۹۹ نوشت و در آن بیان کرد که ۳۰ میلیون دلار یعنی تمام ثروتش را بخشیده است و در آخر از خوانندگانش برای خوشبختی که از شریک شدن با آنها نصیبش شده بود تشکر کرد.

 کارل رابدر (Karl Rabeder) ، میلیونری که خوشبختی را انتخاب کرد

میلونر اتریشی کارل رابدر در سال ۲۰۱۰ تمام ثروتش را که ۵/۵ میلیون دلار بود، بخشید.

بعد از دوران کودکی فقیرانه اش، قبل از آنکه متوجه شود که ثروت برای او خوشبختی به همراه ندارد، از طریق یک شرکت صنایع دستی ثروت زیادی را بدست آورد. در ۴۷ سلگی شرکت خود را در اوج شکوفایی فروخت و پروژه خانه سبز (Greenhouse) را آغاز کرد، یک مرکز اعطای وام، که با ارائه آموزش و بودجه به یتیمان آمریکای مرکزی و آمریکای لاتین برای تبدیل شدن به کشاورزانی سبز و مستقل، به کمک آنها شتافت.

او تمام ثروت شخصی اش را وقف این کار کرد.

او توضیح داد: “تمام آن چیزی که من احتیاج داشتم در یک کوله پشتی جای می گرفت.”

در واقع یک مسافرت به آمریکای جنوبی چشمان او را باز کرد. “من در طی این سفر متوجه شدم که بیشتر مردمان فقیر آنجا بسیار خوشبخت تر از مردم اروپای میانه زندگی می کنند. تبلیغات به ما می گویر که برای خوشبختی باید آخرین شلوار جین مارکدار یا خانه ای بزرگ داشت، اما مردمانی که همه آنها را دارند به نظر خیلی خوشحال نمی آیند.”

از زمانی که ثروتش را به بنیاد خیریه بخشید، او  با ماهی ۱۰۰۰ یورو ( ۱۵۰۰ دلار) در خانه ای کوچک در کوه های آلپ ، تنها زندگی می کند و او در برابر سنگینی ثروتش احساس آزادی می کند ، اما در مورد کسانی که قصد دارند ثروت خود را حفظ کنند قضاوت نمی کند .

” من هیچگاه کسی را نصیحت نمی کنم. من تنها به ندای قلبم و روحم گوش دادم . ”

در عکس ، تصویری را از کارل رابدر یکسال پس از آنکه ثروتش را بخشید، می بینید.

یوژنی پوشاندو (Yevgeny Pushendo)، مرد تاجری که راهب شد.

در سالهای ۱۹۹۰ ایالت جمهوری شوروی برچیده شد و مرم توانستند رویاهای خود را دنبال کنند. رویای یوژنی پوشاندو (Yevgeny Pushendo) ساختن یک کارخانه تولید پوشاک در زادگاهش، ولدیوستک (Vlodivostok) بود. کسب و کار به خوبی پیش می رفت و او ۵۰ کارمند داشت، اما پوشاندو احساس پوچی می کرد. یک روز او دوستان خود را جمع کرد و کلید کارخانه اش را به آنها داد و به آنها اعلام کرد که او می خواهد راهب شود و در بیت المقدس اعمال حج را به جا آورد.

پوشانکو در طی سه سال ۱۵۰۰۰ کیلومتر راه رفت و قبل از رسیدن به مقصدش از کشورهای بسیاری عبور کرد.

این سفر بدون مشکلات نبود همانطور که تصور می کنیم از گرمای شدید گرفته تا سوءظن مقامات، اما همانطور که او می گوید ایمانش بود که به او این شجاعت را می داد تا به راهش ادامه دهد.

پس از اتمام حجت، پوشاندو خود را در صومعه آتوس در یونان جاییکه از آن موقع در آن زندگی می کند، حبس کرد.

در عکس صومعه گرگوریو را در کوه آتوس در یونان مشاهده می کنید جایی که از هزاران سال پیش تا الان راهبه ها در انزوا زندگی می کنند.

جون پدلی (Jon Pedley)، از یک خانه یک میلیون دلاری به یک خانه گلی

جوناتان بنیون پدلی (Jonathan Bennion-Pedley)، مدتها فقر، الکل، دزدی، کلاهبرداری را با خود به همراه داشت تا زمانی که با یک زن روبرو شد (با او ازدواج کرد و سپس طلاق گرفت) که به او پول قرض داد تا شرکت خود را تاسیس کند.

جان از ناکامی و شکست به یک زندگی تجملاتی رسید، اما شیوه زندگی اش را مدت زیادی متوقف نکرد. در سال ۲۰۰۲ درحالیکه مست رانندگی می کرد یک تصادف کرد. او مرگ را از نزدیک لمس کرد به مدت شش ماه به کما رفت و پس از آن متحول شد.

در سال ۲۰۱۰ پس از فروش شرکتها و هم چنین خانه ۱/۵ میلیون دلاری اش تمام ثروت خود را بخشید. به دنبال آن یک خانه گلی در اوگاندا (Ouganda) (کشوری در شرق افریقا) ساخت و شروع به کار برای یتیم خانه های محلی کرد که یتیم های اهل اوگاندا را حمایت می کردند.

جان پدلی اظهار می کند: “من زندگی یسیار خودخواهانه ای را تجربه کرده ام. من به ارتکاب جنایات مختلف محکوم شده ام. الکلی بودم و زیر پل می خوابیدم. من ماجراهایی داشتم. من زندگی خودم و آدمهای اطرافم را مختل کردم و من بیش از هر چیز همیشه به دنبال پول بودم .”

در عکس، جان پدلی و همسرش را مشاهده می کنید.

یو پانگلین (Yu Panglin)، همه چیز صرف امور خیریه و هیچ چیز برای پسران!

از آنجایی که او معتقد بود که پسرانش باید قدر پول و زجری که فقیران می کشند را بدانند همانطور که خود او آن را در جوانی تجربه کرده بود، سرمایه گذار بزرگ چینی مسکن و هتل های یو پانگلین (Yu Panglin)، در زمان مرگش هیچ چیز از خود به جای نگذاشت.

در سال ۲۰۱۰، که دهه هشتاد زندگی اش را سپری می کرد او اعلام کرد که تمام آنچه که از ثروتش باقی مانده است – ۴۷۰ میلیون دلار – به بنیاد خیریه ای که به نام اوست می بخشد. این بنیاد که امروزه کمی بیش از یک میلیارد ارزش دارد به کمک فقیرترین چینی ها می شتابد. (بعنوان مثال پرداخت هزینه یک عمل آب مروارید به مبلغ ۴۰۰۰ دلار)

او در جلسه ثروتمندان چینی در شانگهای در آوریل سال ۲۰۱۰ اعلام کرد. “این آخرین کار خیرانه من بود و من دیگر چیزی برای بخشش ندارم .”

زل کراوینسکی (Zell Kravinsky)، مردی که  حتی کلیه اش را  نیز بخشید.

در اوایل سال ۱۹۹۰، زل کراوینسکی (Zell Kravinsky)، پروفسور دانشگاه فیلادلفیا مقداری پول قرض گرفت و تعدادی زمین خرید و چندین سال بعد صاحب مجموعه خانه هایی  به ارزش میلیون ها دلار بود. اما زندگی کردن همچون ثروتمندان دنیا برایش معنایی نداشت و او چیزی فراتر از افزایش دادن حساب بانکی اش می خواست.

در سال ۲۰۰۱ او شروع به دادن پول و زمین به موسسات خیریه مختلف کرد. زمانیکه کمک های خیرانه او به ۴۵ میلیون دلار رسید، خانواده و دوستانش نگران شده بودند، اما کراوینسکی به آنها پاسخ می داد که او در صورت نیاز میتواند همیشه آن را بدست آورد اما در غیر اینصورت آن را خواهد بخشید.

کراوینسکی انسان دوستی های خود را ادامه داد تا جاییکه یکی از کلیه هایش را به یک فرد کاملاً غریبه بخشید، حرکتی که تحسین و هم چنین انتقاد افراد زیادی را برانگیخت.

چاک فینی (Chuck Feeney)، نیکوکاری از تاریکی

بسیاری از ما در مورد سخاوتمندی وارن بافت (Warren Buffett) و بیل گیتس (Bill Gates) شنیده ایم، اما چه کسی چاک فینی (Chuck Feeney) را می شناسد؟ اما با این حال آنها از او الهام گرفتند.

در طی سی سال، این میلیاردر آمریکایی ۶/۲ میلیارد دلار از امپراتوری مالی گستره خود راجهت امور خیریه و کارهای بشر دوستانه در سراسر جهان صرف کرد. تخمین زده شده است که یک میلیارد و سیصد میلیون دلاری که برای او باقی مانده است تا سال ۲۰۱۶ در دستان دیگران ناپدید خواهد شد و موسسه او نیز در سال ۲۰۲۰ بسته می شود.

وارن بافت که ثروتش را از فروشگاه های بدون عوارض بدست آورده بود، همیشه می گفت که می خواهد بدون ذره ای پول بمیرد.

بنیاد او نزدیک به ۷.۵ میلیارد دلار برای اموری همچون مراقبت مستقیم پزشکی، اصلاح قانون مهاجرت، آموزش و پرورش، عدالت کیفری و ابتکارات صلح سرمایه گذاری کرده است و این بنیاد از کمپین های برابری ازدواج و مخالف مجازات اعدام حمایت می کرد و ۲۵ میلیون دلار برای پیشبرد اصلاحات در بیمه درمانی آمریکا خرج کرد.

وارن بافت هر آنچه که داشت را بخشید او تنها مبالغ نا چیزی را برای ۴ دخترش و تنها پسرش به جاگذاشت، فرزندانی که جوانی خود را با کار کردن بعنوان خدمتکار خانه و گارسون و سرآشپر گذراندند. این مرد هشتاد ساله ایرلندی – آمریکایی می گوید: “من دوست دارم آخرین برگ چک را که می کشم باز از نو شروع کنم.”

برایان بورنی (Brian Burnie)، مرد تاجر و مهربان

به مدت طولانی در چندین موسسه خیریه سرمایه گذاری کرده بود. اما خواسته همسرش که به سرطان سینه مبتلا بود این مرد تاجر بریتانیایی را به انجام کارهای خیر واداشت.

در سال ۲۰۰۹ او زمین ۱۰ هکتاری خود را که شامل خانه های مسکونی، آبگرم و هتلی لوکس بود فروخت تا بتواند موسسه خیریه ای تاسیس کند که کارش همراهی کردن و حمل و نقل رایگان بیماران انگلیسی مبتلا به سرطان، به بیمارستانهایشان بود.

سپس در سال ۲۰۱۲ این مرد هفتاد ساله دومین خانه خود را نیز فروخت، خانه ای که او و همسرش از زمان فروش خانه اول در آنجا زندگی می کردند و به ارزش یک میلیون دلار که آن را نیز بخشیدند و همانطور که مشخص است این زوج از آن زمان به بعد با صرفه جویی فراوان زندگی می کنند