حامد بهداد در قصرشیرین،ماندن یا خارج‌شدن از نقش‌های تکراری؟

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، بازی متفاوتی که این روزها بر روی پرده سینما نه در حامد بهداد و نه بازیگر دیگری می‌توان سراغ گرفت. حامد بهداد در این فیلم سینمایی به خوبی توانست از کلیشه فاصله بگیرد و برای همین به نوعی می‌توان گفت تولدی دوباره در دنیای سینمایی بهداد شکل گرفت. چون او به خوبی توانست خط بطلانی بر روی تمام انتقادهایی که نسبت به بازی‌های اخیرش همچون «سد معبر» بود بکشد و ثابت کند می‌تواند در نقش‌های کم سر و صداتر هم خوش بدرخشد و خوب هم سر و صدا کند.

کیوان کثیریان، منتقد سینما نیز به این نکته تاکید دارد که حامد بهداد بازیگر خوبی است و توانسته از پس نقش‌های بسیاری به خوبی برآید. کثیریان اما معتقد است نه بهدا د بلکه اکثر بازیگران ایرانی و حتی خارجی هم در نقش‌هایشان نقاط مشترکی وجود دارد. چون به هر حال آنها انسان هستند و به همین دلیل چنین اتفاقی که تا حدودی نقش‌ها شبیه بهم باشند امری طبیعی است. این منتقد سینما با اشاره به بازی نوید محمدزاده، فرهاد اصلانی و… آنها را نیز از جمله بازیگرانی می‌داند که شاید در برخی موارد اسیر نقش‌های تکراری شده‌اند؛ اما در هر صورت توانسته‌اند به خوبی از پس نقش‌های متفاوت نیز به خوبی برآیند.

مقصر کارگردان است نه بازیگر

کثیریان از کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگانی انتقاد می‌کند که وقتی بازیگری در نقشی موفق می‌شود باز هم برای همان سبک نقش موفق به آنها پیشنهاد بازیگری می‌دهند که این موضوع کاملا اشتباه است. چون همین پیشنهاد نقش موفق به کرار می‌تواند آفتی برای بازیگر باشد.

برهمین اساس نیز صاحب‌نظران سینما بر این باورند که حامد بهداد بازیگر توانایی است و در فیلم سینمایی «روز سوم»، «بوتیک»، «سد معبر» و… نشان داده که می‌تواند نقش‌های متفاوت چه درون‌گرا و چه برون‌گرا را به خوبی بازی کند.

کثیریان به آنالیز نقش حامد بهداد در فیلم «سد معبر» می‌پردازد آن را با نقش‌های دیگر بهداد متفاوت می‌داند: «به هر حال ما از حامد بهداد در بازی‌هایش بیشتر برون‌گرایی دیده‌ایم و برای همین وقتی در فیلم‌هایی که درون‌گراتر و آرام‌تر است و حرکات انفجاری کم‌تر دارد بیشتر به چشم می‌آید و احساس می‌کنیم آدم متفاوت‌تری را بر روی پرده سینما شاهد هستیم. به عقیده من بازیگری فقط این نیست شما نقش‌ات با نقش قبلی متفاوت باشد یا بازی متفاوتی داشته باشی؛ به هر حال کاراکتر است که مشخص می‌کند در فیلم چگونه بازی کنی و به همین دلیل هم این را قبول ندارم حامد بهداد همیشگی را در «سد معبر» شاهد بودیم. اگر در نقش بهداد ریز شویم متوجه خواهیم شد شباهت‌ها در حدی نیست که بگوییم تکرار است. ولی شباهت‌ها گاهی بیشتر و گاهی کم‌تر خواهند بود که همین موضوع موافق و مخالف‌هایی را به وجود می‌آورد.»

توانایی بازیگری خوب بهداد و هدایت درست میرکریمی

او با طرح این پرسش که مگر یک بازیگر چند بازی صددرصد متفاوت می‌تواند داشته باشد؟ به دفاع از بازیگری بهداد می‌پردازد و معتقد است به هر حال انسان‌ها یک کنش‌ها و رفتارهایی دارند که بازیگر از هر کدام این کنش‌ها بخش‌هایی را می‌گیرد و تبدیل می‌شود به بازی که در آن نقش شاهد آن هستیم: «بهداد در «قصر شیرین» به خوبی توانسته است یک نقش درون‌گرا که دقیقا یک منحنی مناسبی را برای تغییر طی می‌کند و در واقع آن تغییر را از نقطه اول فیلم تا پایان پیش می‌برد. به طوری که ببینده این تغییر را احساس خواهد کرد. ممکن است تماشاچی در لحظه متوجه این تغییرات جزئی نشود؛ اما وقتی فیلم تمام می‌شود یا به پایان آن می‌رسد کاملا تغییر را احساس کرده و این یعنی کارگردان و بازیگر چقدر خوب توانسته‌اند تغییرات را در نقاط درستی جانمایی کنند. همین کار بهداد موجب شد تا نقش به دل بنشیند و یکدست از آب درآید. موضوعی که نشان دهنده توانایی خوب بهداد و هدایت درست رضا میرکریمی، کارگردان بود.»

این منتقد سینما در نهایت به جایزه بازیگری معتبری که حامد بهداد برای «قصر شیرین» از جشنواره شانگهای گرفت اشاره کرده و تاکید دارد که نامزدهای جوایز در هر مسابقه و جشنواره‌ای ممکن است آنقدر بهم نزدیک باشند که همه را مستحق جایزه دانست. به همین دلیل در زمان انتخاب نهایی دیگر داستان سلیقه و انتخاب پیش می‌آید و اگر بهداد در جشنواره فجر سیمرغ نگرفت از ارزش‌های بازی او در این فیلم کم نکرده است. چون در نهایت قضاوت‌کننده مردم‌اند.