حاصل ۵۰ سال نویسندگی دیده‌نشده جی‌دی سلینجر منتشر میشود

سلینجر در سال ۲۰۱۰ چشم از جهان فروبست و یک مجموعه کاری کوچک اما فوق‌العاده از خود به جا گذاشت که از زمان داستان «هپ‌ورت ۱۶» که در سال ۱۹۶۵ در نیویورکر به چاپ رسیده بود، تا به حال چیزی به آن اضافه نشده است. سال‌ها شایعه‌هایی به گوش می‌رسید که خالق یکی از به یادماندنی‌ترین شخصیت‌های ادبی قرن بیستم یعنی هولدن کالفیلد، دهه‌ها پس از رمان «ناتور دشت» نیز به نوشتن ادامه داده است.

در مصاحبه‌ای اختصاصی با گاردین، پسرش مت سلینجر بالاخره با اطمینان کامل تایید کرد که پدرش هرگز دست از نوشتن برنداشت و «تمام چیزهایی که نوشته بود در زمانی با علاقه‌مندانش به اشتراک گذاشته خواهند شد».

مت سلینجر گفت: «پدرم پر از ایده و افکار بود… مثلا مشغول رانندگی بود و می‌زد کنار تا چیزی بنویسد و بخندد. بعضی مواقع نوشته‌هایش را برای من می‌خواند و بعضی مواقع نمی‌خواند. در کنار تمام صندلی‌هایش همیشه یک دفترچه یادداشت وجود داشت.»

او ادامه داد: «تصمیم گرفت که بهترین کار برایش این است که فعل‌ وانفعال چندانی با افراد دیگر و مخصوصا افراد ادبی نداشته باشد. نمی‌خواست در گردهمایی‌های آن‌ها شرکت کند و همانطور که به تمام نویسندگان دیگر هم توصیه می‌کرد، دوست داشت سرش در کار و نوشته‌های خودش باشد.»

مت سلینجر که بازیگر و تهیه‌کننده است، با قاطعیت گفت که گزارش‌های منتشر شده در سال ۲۰۱۳ از انتشار پنج کتاب جدید توسط پدرش حقیقت ندارند. گفته می‌شد این کتاب‌ها شامل یک داستان کوتاه با حضور شخصیت هولدن کالفیلد و داستانی بر پایه ازدواج کوتاه سلینجر با سیلویا که با نازی‌ها همکاری می‌کرد، می‌شدند. منشا این گزارش‌ها مستندی درباره این نویسنده بود که نزدیک‌ترین اعضای خانواده‌اش در آن حضور نداشتند.

مت جزییاتی درباره داستان‌هایی که قرار است منتشر شوند اعلام نکرد، البته به نظر محتمل می‌رسد که داستان‌های بیشتری درباره خانواده گلَس که در داستان‌های کوتاه سلینجر زیاد دیده می‌شدند، در میان آن‌ها وجود داشته باشد.

مت و بیوه سلینجر یعنی کالین اونیل که به صورت مشترک با هم هدایت بنیاد ادبی این نویسنده را بر عهده دارند، از سال ۲۰۱۱ تا به حال مشغول سر و کله زدن با محتوای نوشته شده او بوده‌اند. او گفت این نوشته‌ها هنوز آماده انتشار نیستند.

پسر سلینجر گفت: «او از من می‌خواست نوشته‌ها را کنار هم بگذارم و به خاطر گستره کار، می‌دانست که مدت زمان زیادی طول خواهد کشید. او فردی بود که داشت ۵۰ سال بدون منتشر شدن آثارش می‌نوشت، بنابراین محتوای بسیاری موجود است. هر وقت که آماده باشد با همه به اشتراک گذاشته خواهد شد.»

او اقرار کرد که چنین کاری سال‌ها طول خواهد کشید، اما گفت امیدوار است کمتر از یک دهه به طول بینجامد. او گفت: «من به کسی معذرت‌خواهی بدهکار نیستم، اما خوانندگان باید بدانند که ما داریم تا جایی که می‌توانیم سریع کار می‌کنیم… من فشار به سرانجام رساندن این کار را کاملا حس می‌کنم، بسیار بیشتر از خود پدرم.»

مت سلینجر گفت این نوشته‌ها مسلما افرادی که خود سلینجر برای آن‌ها اهمیتی قائل نبود را ناامید خواهد کرد، «اما برای خوانندگان واقعی، به نظرم به شدت خوشایند خواهد بود و آن‌ها را همانطور تحت تاثیر قرار خواهد داد که وقتی آدم یک کتاب خوب را باز می‌کند دوست دارد تحت تاثیر قرار بگیرد. نه اینکه ضرورتا تغییری بکند، اما اتفاقی برایش می‌افتد که می‌تواند منجر به تغییر بشود.»

فرزند سلینجر افزود: «وقتی پدرم گفت تمام چیزهایی که برای گفتن دارد در داستان‌هایش وجود دارد، می‌توانید باور کنید که واقعا چیزی هست. به نظرم وقتی بخش بیشتری از نوشته‌های او در دسترس قرار بگیرد، تمام چیزهایی را پوشش خواهد داد که خواننده کنجکاو نسبت به آن‌ها حساس است. کار من این است که کمک کنم این اتفاق در زودترین حالت به وقوع بپیوندد و سر راهش قرار نگیرم.»

او همچنین علیه بازنشر تعدادی از داستان‌های اولیه پدرش کار کرده چون این‌ها داستان‌هایی هستند که خود سلینجر گفته بود چاپ کردن‌شان «غیرمنصفانه» خواهد بود. سلینجر در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز در سال ۱۹۷۴ در این مورد گفته بود: «فرض کنید کتی دارید که خیلی از آن خوشتان می‌آید و یک نفر وارد کمد شما می‌شود و آن را می‌دزدد. من هم چنین حسی نسبت به این مسئله دارم.»

مت سلینجر درباره جلوگیری از انتشار این دسته از داستان‌های پدرش گفت: «این کار را با سبک‌سری انجام نمی‌دهم، اصلا کار جالبی نیست. اما این کار را می‌کنم چون کاری بود که پدرم اگر زنده بود انجام می‌داد و این کار را از سر عشق و حفاظت از آثار و کتاب‌هایش انجام می‌دهم.»

یکم ژانویه ۲۰۱۹ صدمین سال تولد سلینجر در گوشه و کنار جهان گرامی داشته شد.