بیا باهم دیالوگ کنیم علی‌اکبر!

به گزارش پایگاه خبری “ججین”، روزنامه آرمان نوشت:

یادداشتی از علی‌اکبر جوانفکر، ‌از نزدیکان رئیس دولت سابق خواندم که احساس کردم دلش می‌خواهد درددل کند. اصلا افراد اگر در همین ستون حرفشان را نزنند که دلشان می‌پوسد؛

من: خودت چطوری؟!

جوانفکر: خوبم، راستی یه چیزی… وقتی به سال‌های گذشته و اتفاقاتی که در آن سال‌ها بر ملت ایران گذشت می‌نگریم، نصیبی جز حسرت و افسوس نخواهیم برد!

من: واقعا؟! فکر می‌کردم این آرزو رو به گور می‌برم که بالاخره یه‌جا به یه‌سری اشتباهات اعتراف کنید!

جوانفکر: چی میگی واسه خودت؟! در سال ۱۳۸۹ ایران می‌رفت تا پیروزمندانه و بدون دادن هیچ‌گونه امتیازی و کوتاه‌آمدن از حقوق ملت ایران، پرونده هسته‌ای را ببندد.

من: خب ظاهرا این آرزو رو به گور می‌برم، بگذریم! خب؟! می‌گفتی!

جوانفکر: در آن دوران تورم تک رقمی شد!

من: کدوم کارشناس مسائل اقتصادی این حرف رو زده؟!

جوانفکر: آقا جواد یکی از اقوام که توی ‌محل بقالی داره!

من: آفرین، دیگه چی برامون هدیه آوردی؟!

جوانفکر: دکتر احمدی‌نژاد در اوج محبوبیت داخلی و خارجی قرار داشت و اقتدار و مسیر پیشرفت ایران نیز در بالاترین سطح ممکن بود.

من: علی‌اکبر تو الان تهدیدی واسه من شدی، چرا باید سردبیر‌محترم روزنامه از فردا این ستون طنز رو دربست به تو نده که بنویسی؟! وجدانا کم آوردم!

جوانفکر: بحث ما خدمت به مردم است، البته من طناز نیستم، خودجوش خودش میاد!

من: فقط من هیچ‌وقت متوجه نشدم که منظور شما عزیزان از «بالاترین سطح ممکن» چیه؟! مثلا در مقایسه با کجا؟!

جوانفکر: مثلا نسبت به اوستیای جنوبی، تیمور‌شرقی و بنین! اینم بگم که اگر تلاش‌های دیپلماتیک ایشان مورد حمایت قرار می‌گرفت و به ثمر می‌رسید، آیا کسی مثل آقای روحانی برای نشستن بر کرسی ریاست‌جمهوری موضوعیت پیدا می‌کرد؟

من: ربط شیپور‌ به قورمه‌سبزی چیه علی‌اکبر؟! اصلا چیه این سیاست؟! چیه زندگی؟! چیه این رشد و توسعه اقتصادی؟! چیه این دیپلماسی؟! تموم تنم داره می‌لرزه!

جوانفکر: اوکی، بای!

telegram.me/jajinnews