بستنی‌فروشی‌ها و دکه‌های فروش تی‌شرت همه جا را گرفته است

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از ایسنا، برخی ساکنان پاریس نسبت به حضور بیش از حد گردشگران در محله تاریخی مونمارتر هشدار داده‌اند و می‌گویند فروشگاه‌های ضروری مانند خواربارفروشی‌ها در حال ناپدید شدن هستند تا جای خود را به میلیون‌ها گردشگر سالانه بدهند. آنها نگران‌اند که این محله قدیمی به یک شهر بازی روباز تبدیل شود.

اولیویه باروئن که حدود ۱۵ سال پیش به مونمارتر نقل مکان کرده بود، می‌گوید: «آن زمان احساس می‌کرد در روستایی در قلب پاریس زندگی می‌کند اما امروز دیگر چنین نیست.»

به گفته او، مغازه‌های محلی و فضای دوستانه از بین رفته و جای خود را به انبوه گردشگران، مغازه‌های سوغاتی و کافه‌هایی داده‌اند که صندلی‌هایشان خیابان‌های باریک سنگ‌فرش‌شده را اشغال کرده‌اند.

باروئن که به دلیل معلولیت، رفت‌وآمد برایش سخت‌تر شده، پس از ممنوع شدن تردد خودرو در برخی خیابان‌های محلی، تصمیم گرفته است آپارتمانش را برای فروش بگذارد. او به آسوشیتدپرس گفت: «دیگر چاره‌ای جز رفتن نداشتم، چون وقتی نتوانی از خودرو استفاده کنی و مجبور شوی تمام روز تاکسی بگیری، زندگی غیرممکن می‌شود.»

در تپه‌ای که کلیسای مشهور «سَکرِه‌کُر» بر آن مشرف است، ساکنان از تبدیل شدن این منطقه تاریخی به پارکی تفریحی سخن می‌گویند. این کلیسا سالانه تا ۱۱ میلیون بازدیدکننده دارد که این رقم حتی بیشتر از بازدیدکنندگان برج ایفل است. اکنون زندگی روزمره در این محله زیر سایه تورهای گردشگری، صف‌های عکاسی، وسایل نقلیه سه‌چرخه توریستی و اجاره‌های کوتاه‌مدت قرار گرفته است.

باروئن، عضو گروه اعتراضی «زندگی در مونمارتر»، می‌گوید: «دیگر هیچ مغازه‌ای باقی نمانده و حتی فروشگاه مواد غذایی هم نیست. همه چیز باید سفارش داده و به خانه تحویل داده شود.»

این امر یادآور اعتصاب کارکنان موزه لوور در ژوئن گذشته است؛ جایی که کارمندان نسبت به ازدحام بیش از ظرفیت، کمبود نیرو و شرایط کاری ضعیف اعتراض کردند. موزه لوور در سال ۲۰۲۴ حدود ۸.۷ میلیون بازدیدکننده داشت، بیش از دو برابر ظرفیتی که برای آن طراحی شده بود.

در حالی که جمعیت پاریس حدود دو میلیون نفر (با احتساب حومه‌ها) برآورد می‌شود، این شهر در سال ۲۰۲۴ میزبان ۴۸.۷ میلیون گردشگر بود؛ افزایشی دو درصدی نسبت به سال قبل.

اکنون، قصابی‌ها، نانوایی‌ها و خواربارفروشی‌های سنتی جای خود را به بستنی‌فروشی‌ها و دکه‌های فروش تی‌شرت و سوغاتی داده‌اند.

این وضعیت مشابه اعتراضات گسترده در بارسلون، ونیز و آتن است؛ شهرهایی که به دنبال محدود کردن کشتی‌های تفریحی، اجاره‌های کوتاه‌مدت یا حتی اعمال ورودیه برای گردشگران روزانه هستند. کارشناسان شهری هشدار می‌دهند محله‌های تاریخی در خطر تبدیل شدن به شهرهای زامبی هستند؛ زیبا اما بی‌روح، مکان‌هایی که ساکنان اصلی جای خود را به بازدیدکنندگان موقت می‌دهند.

پاریس تلاش دارد با محدود کردن اجاره‌های کوتاه‌مدت و خانه‌های غیرقانونی، فشار گردشگری را کنترل کند. اما با رشد جمعیت و گسترش طبقه متوسط، افزایش پروازهای ارزان‌قیمت و موج سفر به مقصدهای معرفی شده در شبکه‌های اجتماعی، انتظار می‌رود تعداد گردشگران در شهرهای نمادینی چون پاریس باز هم افزایش یابد.