بازی گرن توریسمو اسپورت

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، گرن توریسمو اسپورت غولی کنجکاو است. همانطور که میلیون‌ها طرفدار  آن می دانند، از همان آغاز این مجموعه در سال ۱۹۹۷ همواره شاهد این مساله بوده ایم. واضح است که از نظر تغییر و تحول،پولی‌فونی دیجیتال از گام برداشتن رو به جلو و رو به رو شدن با تجربه های جدید هراسی ندارد.

در ابتدا نمی توان به راحتی نگاهی انتقادی تند نسبت به بازی داشت. جی‌‌تی اسپورت بازی رانندگی بسیار خوبی است که برای اولین بار در این سال‌ها توانسته هنر مسابقه را در آغوش بگیرد. در حالی که این سری بازی همیشه به این معروف بوده که به نحوه هدایت ماشین‌ها پرداخته است، ولی فکر نمیکنم افراد زیادی سریعا به ستایش بازی به خاطر این جنبه بپردازند و این که چقدر بخش رقابتی آن می تواند هیجان انگیز باشد. روش بدی نبود ولی به وضوح کمبود هیجان در آن احساس می‌شد به خصوص وقتی که نزدیک به نقطه پایان مسابقه بودید.

این بار، این مساله نکته اصلی نیست. برای اطمینان از وجود رقابتی تنگاتنگ در مسابقات، باید بدانید که هوش مصنوعی جی‌تی اسپورت بسیار پیشرفته‌تر از گذشته شده است؛ به صورتی که کاملاً درک می‌کند چگونه باید به رقابت بپردازد و حریف را به چالش بکشاند. در گذشته رقبا در حاشیه پیست حرکت می‌کردند انگار که اصلاً برد و باخت برایشان مهم نیست، اما اکنون واقعاً می‌خواهند که روی سکوی قهرمانی بیاستند.

بازی به پای پروجکت کارز ۲ نمی رسد، اما گام بلندی برای جی‌تی به حساب می آید که خود اهمیت بالایی دارد. نکاتی مثبت و منفی در این مجموعه وجود دارد که می توان گفت هنوز هم در هسته بازی دیده می شود. متأسفانه بخش‌های عالی و مأیوس کننده بازی با هم برابر هستند.

اولین چیزی که شاید مورد توجه تان قرار گیرد این است که جی‌تی اسپورت بهترین عنوان این سبک بازی‌ها نیست که تا کنون تجربه کرده اید. بازی ضعیفی نیست ولی به جز زمان بازپخش مسابقات، جلوه‌های تصویری بازی تا حدی مأیوس کننده به نظر می رسد. مدل ماشین‌ها و نور پردازی ها عالی هستند اما اگر تمامی جنبه ها را در نظر بگیریم، در کل تعریف چندانی ندارد. شاید گیمرهای قدیمی این بازی را انتخاب کنند و برایشان نسخه خوش آیندی باشد. اگر تصمیم دارید چندین ساعت از وقتتان را پای این عنوان قدیمی سونی بگذرانید، احتمالا به خاطر سبک و سیاق آن است.

هر ماشینی شیوه هدایت متفاوتی دارد و تا جای ممکن سعی شده به واقعیت آن ها نزدیک باشد. اگر پول کافی برای شرکت در مسابقه‌‌ی بهتری داشته باشید، فکر کنم بخش زیادی از رویاهایتان در مورد رانندگی را بتوانید در آن تجربه کنید. تأکید روی این است که وقتی پایتان را روی گاز فشار می‌دهید، ماشین چه عکس‌العملی نشان می‌دهد و چه احساسی دارد. در این مورد جی‌تی بهتر از همیشه عمل کرده است.

ماشین‌های کمی برای انتخاب دارید، به‌خصوص در مقایسه با دیگر بازی‌های رقابتی، تا حدی که به این نتیجه می رسید که اینجا کیفیت بر کمیت ارجعیت دارد. مساله ای نیست، اما وقتی برایتان عجیب می شود که آن را با نمونه‌هایی همچون فورزا ۷ مقایسه کنید که چنین محدودیتی ایجاد نکرده اند.

به هر حال تفاوت‌ها در شیوه ای که در جی‌تی عرضه می‌شود، نمود پیدا می کند. به جز عدد هفت که در دنباله اسم این بازی می آید، انگار پولی‌فونی خواسته نسخه‌ای میانه‌ای را ارائه دهد نه نسخه‌ای کاملاً جدید از بازی. این هم می تواند توضیحی برکمبود ماشین‌ها، پیست ها و بخش‌های مختلف بازی باشد.

این بازی خیلی کم حجم تر از گرن تورسیمو ۶ است. تمرکز در نسخه جدید روی این بوده که مجموعه‌ای ماشین محدود ولی با کیفیتی بالا ارائه شود که از دیگر بازی ها پیشی بگیرد،‌ اکنون بازی به چهار بخش تقسیم شده است: مدرسه رانندگی، چالش مرحله ای، تجربه دور زدن و مسابقه ای.

هر یک از این بخش‌ها هم خود از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده اند، نمی‌توان به صراحت گفت که پولی‌فونی کم کاری کرده است ولی جی‌تی اسپورت آن بازی همه چیز تمام گذشته نیست.

باز هم نمی‌توان نقد زیادی به آن وارد کرد وقتی که توجه کنیم چه چیزی مد نظر بوده است. شما در مسابقات استاندارد، ماراتن های طولانی، تعمیرات سریع و حتی چالش های تکنیکی شرکت می کنید و باید  چشمتان به مصرف سوخت و تعادل ماشین هم باشد. اگر به دنبال بازی هستید که تجربه‌ای عالی از رانندگی را برایتان ایجاد کند و اوقات خوشی را با آن بگذرانید، از بازی کردن این نسخه نا امید نمی شوید. تنها شاید این مساله باشد بازی بتواند آن چه را که انتظار دارید برآورده کند.

شاید انگیزه و خواست بلند مدت جی‌تی اسپورت روی اجتماعات آنلاین بوده است، حتی اگر بخش‌های بسیاری از بازی حول چیزهایی ساخته شده باشد که آفلاین انجام دهید. همراه با بهبودهایی در خود مسابقات، همراه با دو کاپ رسمی تأیید شده، چنین آرمان‌هایی می‌تواند حدقل یک هدف باشد که به این بازی ویژگی خاصی ببخشد.

در کل جی‌تی کمی شگفت انگیز به نظر می آید. از طرفی هم تجربه‌ای شبیه سازی فوق‌العاده از رانندگی است که به روشنی توانایی‌های سازندگان آن را به رخ می کشد. از طرف دیگر، به نظر بهتر است روی تمامی آنچه ساخته شده زمان بیشتری کار شود و نسخه‌ی بهتری از آن ارائه شود که تمامی انتظارات طرفداران را برآورده کند.

هنوز نکات مثبتی در آن دیده می شود ولی متعجب نشوید اگر بازیکنان بیشتر جذب پروجکت کارز و فوورزا ۷ شوند.

گرن توریسمو اسپورت شایسته این نام است و شبیه ساز رانندگی عالی است، اما کمبود محتوای آن نسبت به آنچه این مجموعه معمولاً ارائه می‌داد باعث شده که انتظارات را آن گونه که باید برآورده نکند. اگر عاشق روش و ماشین‌های پولی‌فونی دیجیتال هستید، هنوز هم می‌تواند جواب گوی بخش‌های زیادی از خواسته هایتان باشد.