«بابالنگ‌دراز»؛ رمانی برای همه نسل‌ها

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، «بابا لنگ‌دراز» یک رمان نامه‌نگارانه دنباله‌دار، موفق‌ترین کتاب جِین وبستر، نویسنده آمریکایی است. این رمان، نخست به‌صورت دنباله‌دار در مجله آمریکایی خانه بانوان منتشر می‌شد که سرانجام در سال ۱۹۱۲ برای اولین بار به صورت کتاب منتشر شد و به فروش بالایی دست یافت. این کتاب تنها یک اثر داستانی ساده نبود، بلکه برانگیزاننده تحرکی برای بهبود وضعیت نگهداری از کودکان یتیم نیز بود. در سال ۱۹۱۴ نمایش‌نامه موفقی از آن با اقتباس خود وبستر بر روی صحنه رفت. در سال ۱۹۱۹ نیز فیلمی صامت با بازی مری پیکفورد از روی آن ساخته شد. وبستر در سال ۱۹۱۴ دشمن عزیز را به عنوان دنباله‌ای برای بابا لنگ‌دراز منتشر کرد. موضوع این کتاب به حضور موفق خانم‌ها در جامعه کاری و حق رای داشتن آنها در انتخاب‌های گوناگون آنها اشاره دارد.

شخصیت اصلی داستان، «جودی آبوت» دختر سرزنده و باهوشی است که در یک پرورشگاه بزرگ می‌شود اما با پشتیبانی مالیِ حامیِ ناشناس خود می‌تواند به مدرسه خصوصی راه یابد. جودی که حامی خود را نمی شناسد و فقط در یک نگاه از پشت سر دیده است، او را «بابا لنگ دراز» می‌نامد و اغلب درباره زندگی و فعالیت هایش به او نامه می‌نویسد (رمان در قالب همین نامه‌ها روایت می‌شود). جودی در مدرسه به سختی تلاش می‌کند تا فاصله فرهنگی خود با جامعه پیرامونش را که ناشی از بزرگ شدن در انزوای پرورشگاه است، جبران کند. در پایان، «بابا لنگ دراز» خود را معرفی می‌کند.

داستان «بابالنگ دراز» این‌گونه آغاز می‌شود: «چهارشنبه‌ اول هر ماه روز واقعا مزخرفی بود که همه با ترس و لرز منتظرش بودند با شجاعت تحملش می‌کردند و بعد فوری فراموشش می‌کردند. در این روز کف زمین همه جای ساختمان باید برق می‌افتاد، میز و صندلی‌ها خوب گردگیری و رختخواب‌ها صاف و صوف می‌شد. ضمن اینکه نودو هفت بچه‌ یتیم کوچولو که توی هم لول می‌خوردند باید حسابی تر و تمیز می‌شدند، سرشان شانه می‌شد، لباس چیت پیچازی نو و آهار خورده به تنشان می‌رفت و دکمه‌هاشان انداخته می‌شد و به همه‌ آنها تذکر داده می‌شد که مودب باشند و هر وقت یکی از اعضای هیأت امنا با آنها صحبت کرد بگویند: (بله آقا) (خیر آقا).
اما از آنجا که جروشا ابوت بیچاره از همه‌ بچه‌های یتیم بزرگ‌تر بود بیشتر زحمت‌ها به گردن او می‌افتاد. این چهارشنبه هم مثل همه چهارشنبه‌های ماه قبل بالاخره هرجوری بود تمام شد و جروشا که در انبار غذایی برای مهمان‌های پرورشگاه ساندویچ درست کرده بود و به طبقه‌ بالا رفت تا کارهای همیشگی‌اش را انجام بدهد. در اتاق (ف) یازده بچه‌ ۴ تا ۷ ساله بودند که او از آنها نگه‌داری می‌کرد.»

همچنین تاکنون چندین فیلم سینمایی و برنامه تلویزیونی از روی این کتاب ساخته شده است که برخی از آن‌ها عبارتند از: بابا لنگ‌دراز (فیلم ۱۹۱۹) (فیلمی صامت با بازی مری پیکفورد)، بابا لنگ‌دراز (فیلم ۱۹۳۱) (با بازی جنت گینور)، بابا لنگ‌دراز (فیلم ۱۹۳۸) (محصول آلمان)، بابا لنگ‌دراز (فیلم ۱۹۵۵) و بابا لنگ‌دراز (فیلم ۲۰۰۵) (محصول کره جنوبی).

telegram.me/jajinnews