اولین اظهارات سرمربی ایرانی فوتسال بانوان کویت

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، «ایران» در ادامه نوشت: نکته جالب اینجاست که حالا خیلی از بانوان ورزشکار به عنوان لژیونر در کشورهای دیگر فعالیت می‌کنند و حالا شرایط به گونه‌ای پیش رفته که مربیان بانوی ایرانی هم از کشورهای مختلف پیشنهاد دریافت می‌کنند. یکی از این مربیان، شهرزاد مظفر است. مربی موفقی که سال‌ها هدایت تیم ملی فوتبال و فوتسال ایران را برعهده داشت و در جام ملت‌های فوتسال ۲۰۱۸ آسیا هم توانست تیم ملی ایران را به قهرمانی برساند اما در حالی که به نظر می‌رسید مظفر همچنان هدایت تیم ملی فوتسال را برعهده داشته باشد، او با قراردادی ۲ ساله به کشور همسایه یعنی کویت پیوست تا به عنوان سرمربی سکان هدایت تیم فوتسال بانوان این کشور را عهده‌دار شود. این موضوع باعث شد تا به سراغ این مربی موفق ایرانی برویم و با وی صحبت کنیم. مظفر در گفت‌وگویی که با «ایران» داشت، درباره برنامه‌های خود و چرایی رفتنش از ایران صحبت کرد.

مظفر درباره پیشنهاد کویتی‌ها که منجر به قرارداد با وی شد، چنین توضیح داد: «کویتی‌ها از زمانی که پیشنهادشان را مطرح کردند، خیلی عزم‌شان راسخ بود و برای همین کارها خیلی سریع جلو رفت و خواسته‌هایی که داشتند، خیلی مشخص و شفاف بود. برای همین کار ما خیلی راحت جلو رفت و ظرف ۳، ۲ هفته منجر به عقد قرارداد شد.»

واکنش این مربی به صحبت‌های فریده شجاعی، نایب رئیس سابق بانوان فدراسیون فوتبال که معتقد است در حق شهرزاد مظفر کوتاهی شده که از ایران رفته، چنین است: «مصاحبه خانم شجاعی را خواندم و ایشان به من لطف داشته‌اند اما در مورد خودم باید بگویم که آنچه مشخص است این که شرایط مالی در کشورهای دیگر با ایران تفاوت دارد و قطعاً یکی از انگیزه‌هایم رسیدن به شرایط مالی بهتر بوده است.»

او درخصوص سؤالی مبنی بر اینکه تفاوت مالی قرارداد جدید با حضور در تیم ملی ایران چقدر است و به عبارتی چند برابر شده؟ چنین پاسخ داد: «در قرارداد من بندی وجود دارد که مبلغ آن را اعلام نکنیم. چون خیلی‌ها مبلغ قراردادم با ایران را می‌دانند، بنابراین اگر بگویم قراردادم با کویتی‌ها چند برابر آن است، در واقع رقم را فاش کرده‌ام. همین قدر می‌توانم بگویم که مطمئناً خیلی متفاوت است.»

سرمربی سابق تیم ملی فوتسال بانوان درباره اینکه آیا فدراسیون فوتبال به او پیشنهاد تمدید قرارداد داده بود یا نه، چنین توضیح داد: «در ابتدا باید این توضیح را بدهم که اصولاً قرارداد بستن در فدراسیون فوتبال، یک مقدار زمانبر است و خیلی مواقع هم پیش آمده که قرارداد ما به لحاظ تاریخی تمام شده و طول کشیده تا تمدید شود ولی به این معنا نبوده که نمی‌خواهند تمدید کنند. البته من نمی‌خواهم تأیید کنم که این روند خوبی است ولی این شرایط به صورت معمول وجود دارد. حتی قبل از اینکه کویت مسأله‌اش جدی شود، از من برنامه خواستند. با این حال، همیشه یک نشانه‌های شفاهی وجود دارد که تو را می‌خواهند یا نه که این نشانه‌ها مثبت بود ولی قرارداد کتبی امضا نشده بود.»

وی درباره اینکه به عنوان مربی قهرمان آسیا به کویت رفته و حالا چه شرایطی در این کشور خواهد داشت، گفت: «دغدغه من در ایران قهرمانی آسیا و رقابت با تیم‌های مطرح دنیا بود ولی در اینجا باید از صفر مطلق بسازم و شروع کنم. چون در کویت چیزی به نام فوتسال بانوان وجود ندارد. بنابراین من باید در اینجا از استعدادیابی گرفته تا تشکیل تیم‌های ملی فوتسال بانوان در رده‌های مختلف، آموزش مربیان و راه‌اندازی لیگ کار کنم و این چیزهایی است که از من خواسته شده و در واقع اینجا هستم که فوتسال کویت را راه بیندازم. من خودم را برای یک چالش کاملاً متفاوت آماده کرده‌ام و با آگاهی اینجا آمده‌ام. قرار نیست با تیم‌های مطرح آسیا رقابتی داشته باشیم یا مقامی کسب کنیم و آنها هم از من چنین چیزی نخواسته‌اند. ضمن اینکه کویت کشوری است که زیر ۲ میلیون نفرجمعیت دارد و دو، سه سال هم از سوی فیفا محروم بوده‌اند، بنابراین ما در نقطه زیر صفر هستیم و امیدوارم در این دو سالی که اینجا هستم، روز به روز جلو برویم.»

مظفر درباره اینکه از بین مربیان بانوی ایرانی، دستیاری را به کویت می‌برد هم توضیح داد: «این موضوع در فکر من هست ولی زمان می‌برد. من خودم در چند ماه اول، فقط باید اطلاعات جمع‌آوری کنم و ظرفیت‌های موجود را بسنجم ولی اگر ساختارها را شکل بدهیم، می‌توانیم بیشتر روی حضور دیگر مربیان ایرانی فکر کنیم.»

شهرزاد مظفر درباره اینکه آینده فوتسال ایران را بدون خودش چطور می‌بیند؟ این پاسخ را داد: «اولاً که قطعاً تیم ایران می‌تواند به موفقیت‌هایش ادامه دهد. چون ظرفیت‌ها در ایران آنقدر بالاست که وجود یا عدم وجود یک نفر تأثیر نمی‌گذارد و آنچه مهم است، مدیریت و برنامه‌ریزی مناسب است و مربیان و بازیکنان یکسری ابزارهایی هستند که اگر مدیریت خوبی کنارشان باشد، یک تیم می‌تواند به موفقیت برسد و حالا هم مربیان خوب و واجد شرایطی هستند که می‌توانند این راه را ادامه دهند و فدراسیون هم قطعاً حمایت می‌کند. به هر حال من ۲۰ سال در ایران، چه در تیم ملی فوتبال و چه در تیم ملی فوتسال و باشگاه‌ها کار کرده‌ام و مدال طلا، نقره و برنز آسیا را با ایران گرفتم. برای همین احساس می‌کردم که باید فضای جدیدی را تجربه کنم اما تیم ایران همیشه برای من در اولویت است. آنقدر به موفقیت این تیم عشق دارم و فضایی را در قلب من دارد که هر جای دنیا که باشم، این فضا هیچ وقت توسط تیم دیگری پر نمی‌شود و برای تیم ملی ایران است. به هر حال، اینجا هم شرایط متفاوتی به من پیشنهاد شد و به من انگیزه داد این راه جدید را امتحان کنم و با این که می‌دانم فدراسیون هم ظرفیت محدودی دارد اما امیدوارم شرایط متفاوت و بهتری را برای قرارداد با مربیان ایرانی داشته باشد. من هم هر کمکی از دستم بربیاید، برای کمک به تیم ملی ایران دریغ نمی کنم و امیدوارم این تیم در همه تورنمنت‌های پیش رو موفق باشد و من هم سعی می‌کنم که نماینده خوبی برای سایر مربیان ایرانی بخصوص بانوان باشم.»