الله‌کرم: احمدی‌نژاد آزادی‌ ابراز عقیده دارد

به گزارش پایگاه خبری  “ججین” به نقل از خبرگزاری ایسنا، خبرآنلاین نوشت: «حاشیه‌های محمود احمدی‌نژاد تمامی ندارد. او وقتی از بست‌نشینی در حرم عبدالعظیم حسنی و معرکه‌گیری مقابل قوه قضائیه برای جلب افکار عمومی نتیجه‌ای نگرفت، دست به قلم شد و خطاب به رهبر معظم انقلاب نامه‌ای نوشت که از نگاه بسیاری از سیاسیون ساختارشکنی محسوب می‌شود اما حسین الله‎کرم چنین اعتقادی ندارد و می‌گوید: احمدی‌نژاد یک سری اعتراض‌هایی دارد که شاید ریشه‌هایی هم داشته باشد. او اعتراضاتش را می‌گوید و به نظر من اعتراضاتش را به صورت مدنی مطرح می‌کند.

مشروح گفت‌وگوی خبرآنلاین با الله‌کرم را در ادامه بخوانید.

به نظرتان عاقبت احمدی‎نژاد به کجا می‌رسد و چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟

احمدی‌نژاد به عنوان رئیس‌جمهور اسبق این کشور نظراتی دارد. از آنجا که نظام بر پایه سه مولفه «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بنا شده، او آزادی ابراز عقیده دارد و نظر خود را ابراز می کند.

برخی معتقدند با آقای احمدی‌نژاد باید برخورد قانونی صورت گیرد. نظر شما چیست؟

احمدی‌نژاد یک سری اعتراض‌هایی دارد که شاید ریشه‌هایی هم داشته باشد. او اعتراضاتش را می‌گوید و به نظر من اعتراضاتش را نیز به صورت مدنی مطرح می‌کند. مثلا ما اعتراضات دی ماه را داشتیم که برخی اعتراض و برخی به شکل اغتشاش بود. به نظر من او نسبت به اعتراضات دی ماه بسیار مدنی‌تر اعتراضات یا – بهتر است بگویم – مطالبش را دارد بیان می‌کند.

نامه‌ای که اخیراً آقای احمدی‌نژاد به رهبر معظم انقلاب نوشت از دیدگاه برخی ساختارشکنی محسوب می‌شود …

کدام قسمتش.

آن قسمتی که آقای احمدی‌نژاد با انتقاد از عملکرد شورای نگهبان، تأکید بر برگزاری انتخابات آزاد کرد و حتی خواستار برکناری رئیس قوه قضائیه شد.

خوب او در جایگاه تعیین تکلیف کردن برای سران قوا نیست. در جایگاه ابراز مطالبش است و در همین حد باید درباره آن بحث شود.

خودتان نامه اخیر آقای احمدی‌نژاد را مطالعه کردید. چه برداشتی از آن نامه دارید؟ آیا او می‌خواست تعیین تکلیف کند یا فقط مطالبش را بگوید؟

اگر هم برداشت شما یا دیگری از نامه آقای احمدی‌نژاد تعیین تکلیف باشد، می‌گویم او جایگاه تعیین تکلیف ندارد. بنابراین فقط می‌ماند ابراز مطالب که من به همین حالت دوم معتقدم.

درخواستی که آقای احمدی‌نژاد برای برگزاری انتخابات آزاد مطرح کرد، یک دوگانه و تعارض است، او سال ۸۴ و ۸۸ از طریق شورای نگهبان برای نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری تأیید صلاحیت و رئیس‌جمهور شد اما امروز صحبت از لزوم برگزاری انتخابات آزاد می‌کند و می‌گوید: «شورای نگهبان انتخابات را مهندسی می‌کند.» این نقد آقای احمدی‌نژاد را به شورای نگهبان وارد می‌دانید یا معتقدید او دچار تعارض و دوگانگی شده است؟

به نظر من انتخابات آزاد و قانونی با هم تفاوتی ندارند. آقای احمدی‌نژاد معتقد به انتخابات آزاد است اما برگزاری انتخابات آزاد خارج از قانون امکانپذیر نیست چون هرج و مرج می‌شود. انتخابات بدون نظارت شورای نگهبان آزاد نخواهد بود، چون قانون اساسی شورای نگهبان را ناظر بر انتخابات قرار داده است، کسی هم نمی‌تواند این را نفی کند.

در واقع شما بر خلاف آقای احمدی‌نژاد معتقدید ما هر چه انتخابات داشتیم، آزاد بوده است؟

انتخابات ما آزاد بوده چون در چارچوب قانون برگزار شده است.

پس آقای احمدی‌نژاد به چه موضوعی معترض است که تأکید بر برگزاری انتخابات آزاد دارد؟

این سوال را از من می‌پرسید یا از احمدی‌نژاد؟

بالاخره آقای احمدی‌نژاد نامه‌ای خطاب به رهبر معظم انقلاب نوشت و خواستار برگزاری انتخابات آزاد بدون مهندسی شورای نگهبان شد.

اینها ابراز مطالبات است که آقای احمدی‌نژاد نه جایگاه قانونی و نه اختیارات لازم در این زمینه دارد. معتقدم هر کسی از جمله احمدی‌نژاد یا آحاد ملت می‌تواند مطالبات خود را بازگو کند.

مطالبه آقای احمدی‌نژاد درباره برگزاری انتخابات آزاد می‌تواند منجر به تشویش اذهان عمومی شود؟ یعنی بخشی از مردم تصور کنند که تاکنون انتخابات آزاد نداشته‎ایم که احمدی‌نژاد چنین درخواستی را دارد؟

هر کس این طور فکر می‌کند باید بداند انتخابات آزاد در چارچوب قانون معنا پیدا می‌کند وگرنه هرج و مرج می‌شود. احمدی‌نژاد نیز طرفدار هرج و مرج نیست، بلکه طرفدار انتخابات آزاد است. حالا این که شورای نگهبان در برگزاری انتخابات نباشد این جایگاه قانونی ندارد و در تضاد با قانون است.

پس شما معتقدید احمدی‌نژاد حرف ساختارشکنانه‌ای نزده است؟

من نگفتم احمدی‌نژاد حرف ساختارشکنانه زده یا نزده است. من گفتم در مقام ارائه مطالب و مطالبات خودش بوده است.

به نظرتان مطالبات و حرف‌های آقای احمدی‌نژاد در جامعه مورد پذیرش قرار می‌گیرد؟

در یک کشور آزاد در چارچوب قانون، افراد می‌توانند مطالبات خودشان را بگویند، گاهی ممکن است مطالبات آنها مخالف قانون هم باشد که مردم آن را نخواهند پذیرفت.