اطلاعات کاربران سود اصلی تکنولوژی ارتباطی است

به گزارش پایگاه خبری “ججین”، موسسه شورای کارنگی برای اخلاق و امور بین الملل در نیویورک به بررسی مشکلات عصر دیجیتال و هوش مصنوعی و قدرتی که شرکت های بزرگ تکنولوژی برای خود و دولت های بزرگ ایجاد کرده اند، پرداخت.
در این نشست، رعنا فروهر کارشناس کسب و کار جهانی در مجله فایننشال تایمز در مورد قدرت و سرمایه عظیم شرکت های تکنولوژی بزرگ در دنیا صحبت کرد و از مشکلات اخلاقی، سیستمی و سیاسی پیش روی دولت ها در مواجهه با این شرکت ها و تسلط آنها بر بازار سخن گفت.
فروهر اظهار کرد: تکنولوژی در دو سال گذشته بر بازار اقتصاد در آمریکا بیشترین تاثیر را داشته است و حبابی از دارایی برای این شرکت ها به واسطه جمع آوری اطلاعات ایجاد شده است.
وی ادامه داد: دارایی این شرکت های بزرگ تکنولوژی اطلاعات از نوع دارایی فکری است که به نوعی سرمایه در بازار تبدیل شده است. اما این سرمایه برای افراد عادی قابل حصول نیست و به همین دلیل است که در بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ این شرکت ها نه تنها به سرعت از بحران خارج شدند بلکه توانستند به سودهای بالا برسند.
این کارشناس اقتصاد بین المللی اضافه کرد: یکی از مشکل های اساسی اخلاقی در این مساله این است که این شرکت های بزرگ تکنولوژیک به واسطه پروژه های تحقیقاتی که از طرف دولت تامین مالی می شدند، موفق شدند این دارایی فکری و سرمایه را برای خود ایجاد کنند. درست است که شرکت هایی چون اپل و گوگل در بازار فروشنده محصول هستند اما محل اصلی سود این شرکت ها، ما و اطلاعات ماست.
فروهر تصریح کرد پیشرفت های تکنولوژیک این شرکت ها و خلاقیت های آنها در جای خود ارزشمند است اما از نگاه اقتصادی فاصله زیادی بین آنچه آنها می گیرند و آنچه به جامعه و به فضای بازار ارائه می دهند وجود دارد.
وی توضیح داد: باید توجه کرد که این شرکت ها سرمایه های عظیمی برای خود تولید کرده اند بدون اینکه ایجاد اشتغال متناسب داشته باشند. محل اصلی ثروت برای این شرکت ها اطلاعات ماست و اگر آنها را با شرکت هایی که بازار خلاقیت و تکنولوژی در گذشته فعال بودند مقایسه کنیم، می بینیم که آنها آنقدر که از این بازار بهره می برند چیزی به جامعه برنمی گردانند.
کارشناس مجله فایننشال تایمز اضافه کرد: خیلی ها امروز از تمهیدات رگولاتوری و تنظیم مقرارت برای این شرکت ها صحبت می کنند اما این موضوع به این سادگی نیست زیرا آنها به حجمی از قدرت رسیده اند که محدود کردن آنها سالها زمان نیاز دارد. لازم است که تعداد زیادی از افراد باهوش بنشینند و فکر کنند و برای این موضوع راه پیدا کنند.
فروهر، شفافیت را یکی از مسیرهای حل این مشکل دانست و اظهار کرد: این شرکت های بزرگ در مورد اینکه چگونه از اطلاعات استفاده و چگونه آنها را به سرمایه تبدیل می کنند، شفاف نیستند. ما فکر می کنیم این محصولات تکنولوژیک که استفاده می کنیم رایگان هستند در حالی که ما با قرار دادن اطلاعاتمان در اختیار آنها هزینه آنها را پرداخت می کنیم. مساله این است که اساسا نمی دانیم ارزش مالی این اطلاعات چقدر است.
وی با اشاره به نظرات آدام اسمیت در بازار سرمایه داری گفت: اسمیت می گوید شما به سه چیز نیاز دارید تا بازار به درستی فعالیت کند:‌ دسترسی مساوی به اطلاعات،‌ شفافیت در معاملات، داشتن چارچوب اخلاقی مشترک. شرکت های بزرگ تکنولوژی و تعاملات انها با افراد عادی و با دولت ها هیچ یک از این سه مورد را ندارند.
دستیار مدیر مسئول تایمز تاکید کرد:‌به همین دلیل است که باید فشار زیادی به این شرکت ها آورد تا شفافیت داشته باشند و به ما بگویند که ارزش مالی اطلاعاتی که از ما می گیرند دقیقا چقدر است و چگونه آنها این اطلاعات را به سرمایه تبدیل می کنند.
فروهر با اشاره به سوء استفاده های اخیر از اطلاعات افراد در مسائل سیاسی در آمریکا گفت: به نظر من شرکت های تکنولوژی با سه بحران اقتصادی، سیاسی و شناختی مواجهند. اگر به اتفاق انتخاب دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ امریکا، نگاه کنیم می بینیم که این شرکت ها از قدرت لابی بسیار بزرگی برخوردار شده اند و جالب است بدانید امروز بزرگترین قدرت لابی در واشنگتن همین شرکت ها هستند.
وی ادامه داد: یکی از مواردی که این شرکت ها در سالهای گذشته توانستند برای آن لابی موفقی کنند، این بود که ماهیت این فضاهای دیجیتال شبیه به میدان شهری در نظر گرفته شود،‌به این معنی که اگر کسی در آن جرمی انجام داد، شرکت های مالک، مسئولیتی در قبال آن ندارند.
این کارشناس ایرانی الاصل اضافه کرد: این در حالی است که در جایی چون فایننشال تایمز، شما مسئول تمامی اتفاقاتی هستید که در دفاتر کاری شما و در صفحات دیجیتال شما می افتد. خوشبختانه اخیرا به این موضوع توجه شده است و مثلا در موضوعی مربوط به قاچاق انسان این مساله مطرح شد که اگر مطلعید که در فضای وب شما چنین جرمی در حال اتفاق است، شما هم مسئول هستید.
فرهر یادآور شد: در آمریکا چنین درهایی باز شده است تا به شفافیت و تعریف مقرارت تنظیمی برای این شرکت ها رسیدگی شود. در چین اما این موضوع کاملا متفاوت است. در کشور چین شرکت های تکنولوژیک زیر نظر دولت ارائه می شوند و در عین اینکه مقرارت تنظیم کننده در این کشور تعریف شده اند اما دولت ۲۴ ساعته در حال جمع آوری اطلاعات افراد است.
وی ادامه داد: این مساله بسیار اهمیت دارد زیرا هوش مصنوعی که تمامی این شرکت ها به دنبال آن هستند، بر دو چیز استوار است؛ اطلاعات و رایانش کوانتومی. چین می گوید که ما تا جایی که بتوانیم اطلاعات جمع آوری می کنیم تا بتوانیم در این صنعت به پیشرفت برسیم. اما اروپا از سوی دیگر می گوید که می خواهد حد تعادل در این موضوع را پیدا کند.
این روزنامه نگار آمریکایی اضافه کرد: اروپا می گوید ما سوسیال دموکرات هستیم و به حقوق بشر و حوزه شخصی اعتقاد داریم، از سوی دیگر هم نمی خواهیم از این صنعت عقب بمانیم. به همین دلیل در حال حاضر تلاش کشورهای اروپایی بر یافتن راه حل هایی است که از طریق آنها هم از حوزه شخصی کاربران حمایت کنند و در عین حال از مزایای پیشرفت در این صنعت نیز عقب نمانند.
فروهر توضیح داد: تکنولوژی زنجیره بلوکی کمک می کند که از اطلاعات تمرکززدایی شود. آنها اطلاعات را جمع می کنند و گروه هایی از اطلاعات تشکیل می دهند که برای تبلیغات به شرکت ها داده می شوند. البته همچنان این تکنولوژی نیز بدون شفافیت به کار گرفته می شود و ما نمی دانیم که این گروه بندی ها چگونه انجام می شود.
وی گفت:‌اگر سیستم زنجیره بلوکی داشته باشیم، ‌در تئوری می توان گفت که من می توانم تمامی آنچه هویت الکترونیکی من را تعریف می کند در یک بلوک داشته باشم و بتوانم این را به دارایی و سرمایه خود تبدیل کنم.
این کارشناس کسب و کار ادامه داد: این موضوع تاثیر بزرگی بر تعریف مدل کسب و کار خواهد داشت. بسیاری معتقدند که مدل کسب و کار در بازار اطلاعات نباید به سمت این باشد که شما را هر چه بیشتر در فضای آنلاین قرار دهد و اطلاعات جمع کند، بلکه باید به سمتی برود که به عنوان مثال این شرکت های تکنولوژی مجبور به رقابت برای دادن خدمات به شما در این فضا و استفاده از اطلاعات شخصی شما باشند.