این خانم همان ایشیزاکی است!

«شوکت حجت» بیشتر از آنکه نامش مشهور باشد صدای مهربان و خاطره‌انگیزش برای ما خاطره‌است. صدای آشنایی که در بیشتر کارتون‌ها و فیلم‌های کودکی‌مان بارها و بارها شنیده‌ایم.

این حسادت لعنتی که نبوغ را نفله می‌کند

این شب‌ها اگر ساعت هشت و ربع شب تا هشت و نیم را در محوطه تئاترشهر کمین کنید، زنی را می‌بینید که از ضلع جنوب شرقی پارک دانشجو تند تند به سمت تالار سایه می‌آید و هر چه به تالار نزدیک‌تر می‌شود، ریتمش را تندتر هم می‌کند و پارک را که سپری می‌کند حتی به دویدن هم می‌رسد. اگر زنی را با این احوالات این شب‌ها آنجا دیدید، می‌توانید جلو بروید و بگویید: «سلام خانم فرجاد!»