احمدی نژاد : یک افسر اطلاعاتی انگلیس فاصله سالهای ۹۱-۹۰ آمد و رفت چند بار مجلس و با یک نماینده ای ملاقات کرد!

به گزارش دولت بهار، متن کامل گفتگوی محمدرضا تقوی فرد با دکتر احمدی نژاد درباره مسببان داخلی تحریم ها و مشکلات مردم به این شرح است:

مجری: به نام پروردگار سبحان، حی توانا عرض سلام ، ادب و ارادت خدمت شما بینندگان ارجمند. فرصتی پیش آمد در خدمت شما عزیزان همراه باشیم و گفتگویی را ترتیب بدهیم با آقای دکتر احمدی نژاد، عضو محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام، و رئیس جمهور سابق کشور.آقای دکتر سلام عرض می کنم، خسته نباشید. اگر سلام علیک دارید بفرمایید.

دکتر احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه

بنده هم عرض سلام دارم خدمت مردم عزیزمان و از خدای متعال برای همه آن ها و همه آزادی خواهان، عدالت طلبان و موحدان عالم آرزوی سلامتی، عزت و موفقیت روزافزون دارم.

مجری: چند بحث از نظر زمانی با همدیگر تقارن پیدا کرده است، تصمیم داشتم که هر دو سه بحث را مطرح کنم. نمی دانم چقدر اینها را در واقع بتوانیم پیش ببریم، اما شاید به همدیگر بی ارتباط هم نباشند. من با اجازه شما دو تا از این بحثها را در یک سرفصل مطرح می کنم؛ یکی بحث تحریمهای ظالمانه ای است که سالهاست در مورد ملت عزیزمان توسط کشورهای زورگو دارد مطرح و اعمال می شود، بحث دوم در واقع بحث اصلاحاتی است که جنابعالی اشاره کردید که لازم هست که در عملکرد و  شیوه برخورد یا به نوعی رفتارهای بنیادین و ساختاری قوه قضائیه، به عنوان یک قوه موثر در کشور صورت بگیرد. می خواهم سوال کنم که این تحریمهایی که در کشور اتفاق افتاد و باز هم به عوعی دارد مطرح می شود آیا فکر نمی کنید که ریشه های داخلی و درونی هم داشته و این که قوه قضائیه موظف بوده و هست که با ریشه های اصلی این تحریمها و بالاخره آن ظلمی که به مردم صورت می گیرد برخورد بکند و به سراغ اصل مطلب برود؟

دکتر احمدی نژاد: درست هست من معتقدم که قوه قضائیه باید با ریشه های داخلی برخورد کند، این تحریمها ظالمانه است که من خب تشریح خواهم کرد، اما تحریم ها بدون مقدمه چینی و زمینه سازی داخلی که نمی تواند اثر بخش باشد. اگر همه ملت، همه کشور یکپارچه بایستند و از امکانات کشور استفاده کنند، تحریمها خیلی نمی تواند اثر بگذارد. ببینید تحریمها دو دسته است. یک دسته تحریمهای سازمان ملل و شورای امنیت است که این ها چیزهای مهمی نیست، نه اینکه نیست، حرکات ایذایی است و نمی تواند جلو حرکت ملت ایران را بگیرد. کماکان که قبلا هم نگرفت و الان هم که با این توافق های جدید برداشته شده، می بینیم اتفاق خاصی با قبل از تحریمها نیفتاده است یعنی شرایط تقریبا مثل هم هست.

اما دسته دوم تحریمهایی است که آمریکا و اتحادیه اروپا خارج از سازمان ملل انجام داده اند. که ما همان موقع هم اعلام کردیم که این تحریمها خطرناک است. محور اصلی این تحریمها هم بانک مرکزی و نفت بود یعنی تجارت خارجی ما را دچار بحران می کند. قبلش اجازه بدهید یکی دو یادآوری بکنم حتی آن تحریم های اولیه بهانه اش چه بود؟ تمام قطعنامه هایی که علیه ما داده شده، تمام تحریم ها بهانه اش بر می گردد به اتفاقاتی که بین سالهای ۸۰ تا ۸۲ و قبل از دولت ما اتفاق افتاده که همین آقای روحانی مسئول بود. آنها آمدند یکسری اتهاماتی زدند که شما به سمت نظامی منحرف شدید. از آنجا شروع شده است. حتی قفل کردن اولیه تاسیسات هسته ای هم به همان بهانه بود و بعد دائما تا آخر گفتند و تمام قطعنامه هایی که دادند در آن ها آن ذکر شده است که ایرانی ها منحرف شدند، فریبکاری کردند و می خواهند بمب بسازند. از سال ۲۰۰۶-۲۰۰۵ وقتی دولت ما آمد تمام گزارشات آن ها نشان می دهد که دیگر اتفاق خاصی نیفتاده است. علت چه بود؟ علت این بود که ما از لحاظ حقوقی کار را خیلی محکم جلو می بردیم. اصل فعالیتهای هسته ای در دوره ما بوده است. نوزده هزار تا سانتریفوژ، آب سنگین، راکتور اراک، ۲۰ درصد، صفحه سوخت، میله سوخت همه این ها در دوره دولت ما اتفاق افتاده است، منتهی ما با استفاده کامل از تمام ظرفیت NPT و قراردادهایی که با آژانس داشتیم جلو می رفتیم. حتی فردو را که ما ساختیم، به آن ها خبر دادیم. زیر کوه ساختیم که نتوانند آن را تخریب کنند. آمریکایی ها خواستند بگویند مخفی کاری کردید ما گفتیم قبلا خبر دادیم این هم سندش. تمام حرفهایی که می زنند مال آن دوره است. قطعنامه ها معلوم و قابل انتشار است مردم می توانند ببینند. من نمی خواهم بگویم حرف آنها درست است، می خواهم بگویم بهانه ها مال آن دوره است، چون بعد ما آنچنان عمل کردیم که آقا حق است یا نه، حرفی داری بزن، می خواهیم انجام بدهیم شما چه می گویی؟ از موضع انفعال برخورد نکردیم. از حقوق قطعی خودمان که در مقررات بود استفاده کردیم و کار را جلو بردیم. یک دسته آنها بود.

یک دسته تحریمهای جدید است. اما تحریمهای جدید چرا آمد؟ ما سال ۸۴ آمدیم، رفتیم به آژانس اعلام کردیم که ما نمی خواهیم تجهیزات هسته ای را داوطلبانه ببندیم و می خواهیم فعال کنیم. سال ۸۶ به سوخت صنعتی رسیدیم آنها هم همه تلاش خود را کردند که جلوی ما را بگیرند موفق نشدند. ما رسما اعلام کردیم که شما خواستید جلوی ما را بگیرید نتوانستید الان توی دست ماست، دیگر به جای تقابل بیایید تعامل بکنیم. تمام شد. اگر ادبیات ما را از سال ۸۶ به بعد ببینید در جهت تعامل است که آقا ما هم یک کشور هسته ای مثل شما هستیم، کنار هم بنشینیم و همکاری بکنیم چرا دعوا بکنیم؟ توی این فضا ما جلو می رفتیم. البته سیاست دولت مردان آمریکایی دنبال ضربه زدن اساسی به ما هستند و منتظر فرصت بودند. ما رفتیم به سمت تعامل. حالا انتخابات شد و یک مسائلی پیش آمد و کمی تاخیر شد. رسید به داستان سوخت ۲۰ درصد و بهانه ای شد برای تعامل. رفتیم و نشستیم در وین، با روسیه و فرانسه و آمریکا و آژانس توافق کردیم که یک تبادل انجام بدهیم. سوخت سه ونیم درصد بدهیم و سوخت ۲۰ درصد بگیریم بدون اینکه هیچ تعهد جدیدی بدهیم. نه پروتکل الحاقی و نه بازرسی های آن چنانی را بپذیریم، بیاییم به جای دعوا همکاری کنیم تا مساله تمام شود و دعوا برود کنار. منتهی یک عده ای نگذاشتند آن توافق انجام شود و سال ۹۰ دیگر فضا تند شد و آنها هم که می خواستند ضربه بزنند این ها را هم بهانه کردند و رفتند به سمت تحریم های جدید. اما خب تحریم های جدید به سادگی قابل اعمال نبود، نگاه کردند دیدند دولت مقتدری با مردم مقتدر ایستادند متحد. خب یک ملت متحد مقتدر در صحنه با نشاط را چطور می شود تحریم کرد؟ گفتند اول باید دولت را از داخل بزنیم. آقای شیمون پرز گفت باید بزنیم. خانم کلینتون در خاطراتش می گوید ما دیدیم دولتی آمده که دارد ایران را به یک سطحی از تکنولوژی می رساند که دیگر غیر قابل برگشت باشد، کاری نتوانستیم بکنیم رفتیم از داخل! آقای جو بایدن معاون آقای اوباما هم همین حرف را زد. دولتی آمد که رفت حقانیت هسته ای ایران را در جهان اثبات کرد و آمریکا را منزوی کرد. دیدیم حریف نمی شویم گفتیم باید برویم از داخل بزنیم. اینها می خواستند ایران را بزنند و تحریم های جدید را بیاورند. خب دیدند دولتی با مردم ایستاده و اصلا کوتاه بیا نیستند و دارند زندگیشان را می کنند و کشور را پیشرفت می دهند و با  پیشرفت پرشتاب کشور دارد جلو می رود. خب آمدند از داخل، اول تضعیف دولت دستور کار شد. گفتند دولت باید از کار بیفتد و تضعیف بشود تا تحریم ها اثرگذار شود. شما سال ۹۰ را نگاه کنید که از اول سال ۹۰ در ایران چه اتفاقاتی افتاده است. اغلب تریبونهای رسمی و غیر رسمی کشور، سیاسیون، مجلس و قوه قضاییه…

شروع کردند حمله به دولت و تخریب دولت. دیگر از جن و پری شروع کردند آمدند جلو. یک مشکل پیش می آمد… همین صدا و سیمای خودمان! همه حمله کردند که دولت را زمین بزنند. بعد یک دفعه یک ماجرای سه هزارتایی درست کردند که هنوز در آن بحث است و من سوالاتی را در موردش در جای دیگر مطرح خواهم کرد. رئیس کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد، این دو تا باید تضعیف بشوند تا دولت تضعیف شود تا اقتصاد تضعیف شود تا تحریمها اثر کند. یعنی سپر دفاعی ما در مقابل تحریم ها، آن مغز برنامه ریزی و طراحی اش باید آسیب بییند.

سال نود با این دو نهاد چه کردند؟ چند تا از مدیران بانک مرکزی و مدیران اقتصادی دستگیر شدند. یک روز مجلس بودند یک روز دیوان محاسبات بودند یک روز قوه قضاییه می خواست. اجازه نمی دانند که اینها بتوانند کار کنند. حالا ما هر روز و هر هفته جلساتی می گذاشتیم و تصمیم می گرفتیم که عرض خواهم کرد منتهی یک روز اینجا و یک روز آنجا. در اوج تحریم بانک مرکزی دیوان محاسبات به جای کمک به رئیس کل بانک مرکزی، حکم انفصال زده و معاونش را قوه قضائیه دستگیر کرده، معاون وزیر اقتصاد را دستگیر کرده، خود وزیر اقتصاد یک روز اینجا، یک روز آنجا یک روز سوال، یک روز تهدید به استیضاح!

خب اینها اتفاقی نیست ما گفتیم دشمن حمله کرده به سربازان ما شما به جای این که از سربازان ما پشتیبانی کنی خودت شروع کردی به حمله به سربازان؟ این اتفاقی نیست. ما جلسه می گذاشتیم بازار ارز و سکه را کنترل کنیم، بعد یک سری آدم ها و نهادها روزی ده هزار ده هزار سکه و میلیون میلیون ارز می خریدند که آثار تصمیمات ما در شرایط اقتصادی را تضعیف کنند. چه کسانی بودند اینها؟ بستر تاثیر تحریم را فراهم کردند و بعد هم کشور را به مسیری کشاندند که برویم و امتیازات بزرگ بدهیم! حالا آن بحث دومی است و این فشارهای سنگینی که  به  اقتصاد ما و تک تک خانواده ها وارد شده در اثر تحریمی هست که دشمن اعمال کرده با کارسازیهای داخلی.

بگذارید یکی دو تا خاطره بگویم. در سال ۸۶-۸۵ ما با آژانس وارد گفتگو شدیم که آقا هر چه داری بگذار روی میز ما می خواهیم حل کنیم، آژانس آمد شش تا سوال در مورد همان سالهای ۸۲-۸۰ گذاشت به اضافه مطالعات ادعایی. گفت آمریکایی ها یک سری ادعاهایی کردند. من به آقای علی لاریجانی که دبیر شورای  امنیت ملی بود و می رفت مذاکره می کرد گفتم این آخری را نپذیرید و شش تای دیگر را جواب بدهید، مطالعات ادعایی که چهارچوب ندارد آمریکا می تواند هر لحظه حرف جدیدی بزند، ما چرا باید زیر بارش برویم؟ بالاخره ایشان بدون نظر من و برخلاف نظر من رفت و در مورد آن شش تا و به اضافه مطالعات ادعایی آمریکا تعهد داد. خب آن شش تا را خیلی زود ما پاسخ هایش را پیدا کردیم و دادیم، آژانس تایید کرد و گذاشتیم آنجا. یک دانه مانده که باز هم مربوط به مطالعات ادعایی مربوط به سال ۸۲-۸۰ است که تا الان آمریکا کشش داده است و به همین بهانه تحریم های جدید آمد.

خب بینید چرا؟ رییس جمهور با یک کاری مخالف بوده و انجام شده و با کاری موافق بوده. در همین مجلس چه کسانی با مبادله مخالفت کردند؟ رییس شورای امنیت ملی و رییس مجلس چکار کردند؟ نگذاشتند حل و فصل شود در حالی که ما در موضع قدرت بودیم. بعد که دولت را در داخل تضعیف کردند و ما به موضع ضعف رفتیم، رفتند توافق کردند. باید معلوم شود اینها نقششان چه بوده، چرا این اتفاق افتاده است؟ وقتی که دولت را تحت فشار قرار دادند آمریکا پیشنهاد تحریم بانک مرکزی و نفت را بردند و دادند به اروپایی ها. انگلیس به نمایندگی از آمریکایی ها برد، قبلش هم اعلام کرد که آقا ما می خواهیم تحریم کنیم. ما با  کار دیپلماسی بسیار قوی رایزنی گسترده ای با اروپایی ها انجام دادیم و اروپایی ها به این نتیجه رسیدند که این یعنی جنگ اقتصادی با ایران و خیلی این بد است تحریم بانک مرکزی و تحریم نفت.

مجری: آقای دکتر چرا انگلیس پیش قدم شد؟

دکتر احمدی نژاد: انگلیس و آمریکا یکی هستند دو تا نیستند که. ما گفتیم که ما با آمریکا و انگلیس که اصلا مراوده اقتصادی نداریم با شماها داریم، دارند شماها را هم تحریم می کنند. خب این ها قبول نکردند. اتحادیه اروپا رای منفی داد و انگلیس دست خالی برگشت. اینها جالب است و همه اش تاریخ ماست. سفرای اروپایی همیشه با هم جلسه دارند، هماهنگ می کنند و حرف هایی می زنند. در جلسه ای سفیر انگلیس گفت هفته بعد در تهران اتفاقی می افتد که ورق به نفع آمریکا و انگلیس برمی گردد. این چه بود؟ اشغال سفارت انگلیس بود. منتهی من از اتفاقاتی که می افتاد می فهمیدم مثلا در مجلس  یک دفعه آمدند طرح کاهش روابط سیاسی با انگلیس را دادند، گفتیم این الان چه ضرورتی دارد؟ سفیرمان که آنجا نیست و آنجا ما کنسولگری داریم و آنها هم همینطور. دیگر یعنی چه کاهش روابط و چه موضوعیتی دارد که فضا را دارید داغ می کنید؟ این را دادند و بلافاصله بعدش هم اشغال سفارت. ما فهمیدیم که گل کار آن اشغال سفارت بود که بهانه را داد تا انگلیس ببرد و به تصویب اتحادیه اروپا برساند. ما دیدیم این که دارد خبرش را می دهد، همان اشغال سفارت است. در برقی سفارت باز بوده و حافظه کامپیوترها از قبل خالی بوده. روشن و مشخص است که خودش در جریان است و طراحی خودشان است و به دست چه کسانی اجرا شده و چه کسانی زمینه را فراهم کردند و همکاری کردند! من در جلسه کاری بودم اتفاقا بحث درباره اقتصاد هم بود. من آمدم بیرون تلویزیون را زدم، دیدم مستقیم دارد اشغال سفارت انگلیس را نشان می دهد. این که رسانه ملی دارد مستقیم اشغال سفارت انگلیس را نشان می دهد خودش جای بحث دارد یعنی چه؟ به چه دلیل؟ این چه معنا دارد؟ بلافاصله زنگ زدم نیروی انتظامی گفتم این چه بساطی است مگر کشور صاحب ندارد؟ گفت نیروهای ما دارند برخورد می کنند و کنترل است. گفتم تلویزیون روشن است و ایستادند دارند نگاه می کنند، این ها می روند داخل و می آیند، این چه چیزی هست برو جمعش کن. بعد هم رفت و اوضاع را دید و گفت حالا جمعش می کنم بعد رفت و چه اتفاقاتی افتاد این ها را برای من گزارش کرد. خب چه کسانی این را طراحی کردند؟ چه کسانی تشویق کردند؟ انگلیس بلافاصله رفت اتحادیه اروپا. یادتان باشد چه جوی علیه ما در دنیا درست شد که ایرانی ها فلانند فلانند. برد آنجا تایید شد، تحریم بانک مرکزی و تحریم نفت. خب چه کسانی این کار را کردند.

مجری: آن کسی که دست خالی آمده بود توانست در زمان کوتاه به نتیجه برسد.

دکتر احمدی نژاد: این ها همه اش مشخص است که همه اش ساختگی بود و چه کسانی تحریک کردند. رییس کمسیون امنیت ملی مجلس چکاره بود، رییس مجلس چکاره بود؟ حالا از این به بعد باز فشار روی فشار بر روی بانک مرکزی. خب یک سری بانکها از بانک مرکزی ارز گرفته بودند نه گزارش می دادند به کی دادند نه پس می دادند، قیمت هم دربازار آزاد رفته بود بالا، نه ما به التفاوت می دادند. بانک مرکزی اخطار داد و یک مقدار ما به التفاوت را از توی حسابهایشان برداشت. مجلس ریخت سر دولت و بانک مرکزی که ای وای شبانه بانک ها را بردند، کار خلاف کردند، چه کردند! گفتیم آقا بالاخره ما بخواهیم بازار را کنترل کنیم یک راهش این است. بانک مرکزی ارز را از طریق بانکهای عامل توی بازار می دهد دیگر، به تاجر و سرمایه گذار می دهد. ارز را داده، نه گزارش می دهد، نه پس می دهد نه ما به التفاوت می دهد، چکار باید بکند؟ باید حق مردم را بگیرد. از آن طرف قوه قضائیه پرونده درست می کرد و فشار می آورد که آقا بیخود کردید و نباید تخلف می کردید. معاون بانک مرکزی را گرفتند ۵۶ روز زندان، قائم مقام بانک مرکزی، بعد هم گفتند آزاد! گفت حالا تخلف من چه بود؟ گفتند هیچی حالا برو. دهها نفر را آن موقع دستگیر کردند. خب باید مشخص شود پشت این قضیه چه کسانی بودند. یک افسر اطلاعاتی انگلیس فاصله سالهای ۹۱-۹۰ آمد و رفت چند بار مجلس و با یک نماینده ای ملاقات کرد! این فرد کی بوده و با کی ملاقات کرده؟ آن آقا قبل از اینکه برود مجلس دوبار با این فرد توی مونیخ ملاقات کرده بدون حضور سفیر، بدون حضور کارشناس وزارت خارجه و بدون حضور مترجم رسمی، و ملاقات محرمانه. بعد جالب است گزارش داریم که بهار ۹۰ همان آقا آمده تهران با همان آقا ملاقات کرده و گفته ما می دانیم شما ۱۸ ماه بیشتر برای زدن دولت فرصت ندارید، باید بجنبید! خب اینها کی هستند و قوه قضائیه از این ها اطلاع ندارد؟

مجری: شاید اطلاع ندارد

دکتر احمدی نژاد: یعنی چه اطلاع ندارد! تمام گزارشها برای سران قوا می رود چرا من اطلاع دارم؟

مجری: به شما گزارش دادند؟

دکتر احمدی نژاد: بله گزارش رسمی است آن هم نه از یک کانال، صوت و فیلم و همه چی. ببینید چطور اطلاع ندارند؟ آنها مسئولند، عضو شورای امنیت ملی هستند، من می گویم چرا برخورد نشده؟

مجری: آن موقع برخورد نشده؟

دکتر احمدی نژاد: نخیر! باید رسیدگی بکنند. اگر قوه قضائیه دنبال دانه درشت ها هست آن هایی که در داخل شرایط را برای تحریم دشمن فراهم کردند با تضعیف و زدن دولت، اصلا بستر اِعمال تحریم را فراهم کردند. باز بگذارید این را برایتان بگویم گفتیم تحریم هست بالاخره دشمن این کار را کرده. ۶-۵ تا طرح آماده کردیم تا بتوانیم تحریمها را خنثی کنیم و آثار منفی تحریمها را کاهش دهد. تا آمدیم اجرا کنیم گفتند نمی گذاریم، همین روسای مجلس گفتند نمی گذاریم رسما، ده پانزده تا جلسه گذاشتیم و گفتیم آقا این تحریم هست دشمن حمله کرده، گفتند نمی گذاریم! گفتیم خب شما انجام بده گفتند نه ما هم هیچ کاری نمی کنیم. گفتیم آقا اختیارات دولت مال شما، شما تصمیم بگیرید ما از شما پشتیبانی می کنیم هرکاری شما بگویید ما انجام می دهیم، گفتند نه. گفتیم بگذارید یک کاری ما بکنیم باز هم گفتند نه. گفتیم یعنی چه؟ از این طرف دست دولت را می بستند، و راه را برای تحریم دشمن باز می کردند، از آن طرف هم می رفتند بیرون و می گفتند تحریمی در کار نیست سوء مدیریت دولت است! بهره برداری سیاسی. همان کسانی که نمی گذاشتند ما اقدامی بکنیم، همان کسانی که دولت را تضعیف کردند که تحریم ها عمل بشود، آنها خودشان دارند اعتراف می کنند و می گویند دولت قوی بود ما نمی توانستیم اول باید داخل تضعیفش می کردیم بعد تحریم اِعمال می شد. همانهایی که این کار را کردند می آمدند و می گفتند نخیر تحریمی در کار نیست سوء مدیریت است. که من توی کنفرانس خبری مهر ۹۱ گفتم آقا کدام؟ شما می گویید همه اش سوء مدیریت هست، تحریم ها پس چه؟ پس چه هست این؟ بعدها شروع کردند گفتند که دولت قبل خراب بوده و تحریم های فلج کننده آمده و ما فلان هستیم. خب ما که به همه گفتیم آقا این تحریم با تحریم های سازمان ملل فرق می کند، سازمان ملل چیزی نیست برای ایران که. حرفی که ما راجع به تحریم های سازمان ملل گفتیم آوردند کشاندند به این تحریم ها. ما رفتیم مجلس خبرگان، مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان، علمای قم و همه جا تشریح کردیم این تحریم بانک مرکزی و تحریم نفت این دیگر شوخی نیست و باید متحد جلویش بایستیم و اینها را بتوانیم عبور کنیم و الا کشور آسیب جدی خواهد دید. می گفتند و مسخره می کردند حالا نه اینها، آن سیاسیون مسخره می کردند که نخیر آقا اینها می خواهند به رهبری جام زهر بدهند و بعد هم بی کفایتی های خودشان هست. حالا من نمی خواهم بگویم دولت چقدر کفایت داشت. مشخص هست آمار در کشور. اما قوه قضائیه می خواهد برخورد کند بسم الله. با این ها برخورد کند. روشن است که تخلف از این بزرگتر؟ دانه درشت از این درشت تر؟ آقای رحیمی و آقای بقایی را نشان می دهند، آقا دانه درشت ها! این به نظر من انحرافی ست و اگر این خط از بیرون نیامده باشد، کم توجهی مقامات قضایی را نشان می دهد. خب بیایید رسیدگی کنید، بخواهید و برخورد کنید، و الا همینطور ادامه خواهد داشت و فشار دشمن خواهد آمد، به خصوص الان که دشمن تصمیم گرفته که کارهایی بکند، اگر کسانی باشند آگاهانه یا ناآگاهانه بستر را فراهم بکنند، خب در کشور چه اتفاقی می افتد؟ چه کسی باید برود جلویش را بگیرد؟ من باید بروم جلویش را بگیرم؟ روشنه…

مجری: یعنی خود شما تحریمهای بانک مرکزی و نفت را جدی گرفته بودید؟

دکتر احمدی نژاد: بله. اول رفتیم نزد رهبری و چند نفر رفتند توضیح دادند که آقا این تحریم ها فرق می کند و اینها را باید جدی گرفت گرچه ما قبلی ها را هم جدی گرفته بودیم، ستاد درست کرده بودیم، موضع به موضع. ما از یک دلار کشور هم نمی توانستیم بگذریم. از یک حق کوچک. که حتی ایشان گفتند بروید به خبرگان وشورای نگهبان و به مجلس و به علما بگویید و بروید توجیهشان کنید و مواظب باشید نترسند و جوری گزارش بدهید که نترسند. ما هم همینطور تنظیم کردیم و رفتیم توضیح دادیم. مدیران اقتصادی دولت رفتند جلسات متعدد گذاشتند. خود من جلسات متعدد گذاشتم. توضیح می دادیم که آقا اینجا جایی هست که ما باید متحد باشیم. به شما بگویم آن سال های ۹۱-۹۰ اگر رهبری از دولت حمایت نمی کردند اینها در داخل دولت را تکه پاره می کردند. گفتند که ما می خواهیم دولت را ساقط کنیم، اعلام کردند. یک نماینده مجلس گفت ما می خواهیم هر چه تلاش می کنیم نمی شود. ببینید این ساقط کردن دولت دهم درست خواسته خانم کلینتون و شیمون پرز و آقای بایدن است، چطور این ها به هم گره خورده. بالاخره این را چه کسی باید کشف و رسیدگی کند؟ قوه قضائیه. بسم الله. ضمن اینکه قوه قضائیه دائما می گوید می خواهم با فساد مبارزه کنم و دنبال دانه درشت ها هستم. اگر قوه قضائیه واقعا می خواهد با دانه درشت ها برخورد کند بیاید با مسببین داخلی تحریم ها برخورد کند که اینهمه فشار به مردم آوردند و منافع ملی را به خطر انداختند و هزینه های سنگینی بر دوش اقتصاد ملی و تک تک مردم گذاشتند که جنابعالی  به درستی اشاره کردید. خب اگر قوه قضائیه نقشش را به درستی ایفا بکند بسیاری از این طرحی های دشمن در داخل کشور فرصت اِعمال پیدا نمی کند. بحث این است.

مجری: به نظر شما خود قوه قضائیه باید بگردد این ها را پیدا کند؟

دکتر احمدی نژاد: مهم حساسیت قوه قضائیه است اگر قوه قضائیه توی یک مسیر انحرافی بیفتد، برود با انسان های خدوم و فقط از موضع سیاسی که آقا این ها مخالف سیاسی فلان آقا یا فلان برادر هستند، قوه قضائیه بیاید جلویشان بایستد و از حیثیت قضا و از قدرت قضا در معادلات سیاسی استفاده کند خب این خط انحرافی است، انحراف بزرگ. اما نه اگر قوه قضائیه واقعا به منافع ملی می اندیشد و در بالاترین اولویتش رسیدگی به آن مسائلی باشد که عرض کردم، البته من در آینده باز هم در مورد توطئه ها و طراحی های دشمنان با مردم عزیز صحبت خواهم کرد.

مجری: خب آقای دکتر سوالات دیگری هم داریم که ان شاالله در فرصت دیگر مطرح خواهیم کرد از همراهی شما ممنونم و لطف کردید وقت دادید برایتان آروزی موفقیت می کنم. با تشکر