اگر در یک روز گرم در محیط بیرون هستید، احساس گیجی یا بیحالی، می‌تواند حکایت از مشکل جدیتری داشته باشد. این مراحل سه گانه گرمازدگی را نادیده نگیرید:

مرحله اول: اولین مرحله گرمازدگی، شامل گرفتگی عضلانی است. اسپاسم‌های شدید ماهیچه‌ای در دست‌ها، پاها و ماهیچه‌های پشت ساق پا در نتیجه از دست رفتن آب و نمک بدن ایجاد می‌شوند. اسپاسم‌های ماهیچه‌ای ممکن است بخودی خود برطرف شود، اما علایم آنها معمولا ۲۴ تا ۴۸ ساعت ادامه می‌یابد.

مرحله دوم: این مرحله زمانی اتفاق می‌افتد که بر اثر قرار گرفتن در معرض گرما، رطوبت یا فعالیت شدید فیزیکی شدید، دمای بدن به حدود ۳۹ درجه سانتی گراد برسد. در این حالت برخی از علایم عبارتند از: سردرد، تب خفیف، تهوع یا استفراغ، تشنگی فزاینده، ضعف عمومی و درد و گرفتگی ماهیچه‌ای. در چنین شرایطی معمولا احساس آشفتگی و اضطراب به فرد دست می‌دهد و گاهی حتی ممکن است به‌دلیل افت فشارخون فرد از حال برود. این حالت اگر درمان نشود حتی می‌تواند به سکته یا شرایط خطرناک دیگری منجرشود.

مرحله سوم: این مرحله که یک مرحله اورژانسی است بر اثر قرار گرفتن طولانی در معرض گرمای شدید یا در نتیجه فعالیت فیزیکی شدید ایجادمی شود. علایم این مرحله عبارتند از: گیجی بر اثر نرسیدن جریان خون به مغز، قرمزی و خشکی پوست، عدم وجود عرق، ازکار افتادگی اندام‌ها و تشنج.

خوشبختانه این مراحل گرمازدگی با آمادگی‌های ساده‌ای قابل پیشگیری هستند. برخی اقدامات در جهت پیشگیری عبارتند از:

آبرسانی مکرر: هر یک ساعت، یک لیوان آب بنوشید؛

اطلاع از دمای هوا: در طول روز دمای هوا را چک کنید؛

خودداری از فعالیت شدید: بین ساعت های ۱۱ قبل از ظهر و ۴ بعد از ظهر از فعالیت شدید فیزیکی خودداری کنید.از راه‌های دیگر کنترل وضعیت بدن، چک کردن رنگ ادرار است. تیره بودن رنگ ادرار نشان‌دهنده نیاز بدن به آبرسانی است. همچنین کاهش میزان تعرق در شرایطی که باید تعریق زیادی وجود داشته باشد نشانه دیگری از کم شدن آب بدن است.