آرایش دختران خردسال، بحران هویتی خاموش/ تعارض شخصیتی در کمین کودکان است

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ،دختران خردسال از سن۴ سالگی به بعد، سعی در شبیه کردن خود به مادرانشان را دارند. به بیشتر کارهای مادر دقت می کنند و به عبارتی رفتارهای او را تقلید می کنند از این رو والدین به خصوص مادران باید بیش از پیش به نوع رفتارهای خود دقت داشته  باشند.

حسن عماری روانشناس خانواده در این باره می گوید:دختر بچه ها از سن ۴ سالگی به بعد دوست دارند خود را به مادرشان شبیه کنند،بنابراین از لحظه به لحظه کارهای مادر را ثبت و از آن تقلید می کنند،این شبیه سازی گاهی در اجرای بازی های کودکانه، عروسک بازی، کارهای آشپزی و گاهی نیز در آرایش کردن آن ها نمایان می شود.وی با بیان اینکه کودکان در این بازی ها به دنبال همسان سازی هستند، افزود: پسران از پدران الگو می گیرند و دختران در تلاش برای ایجاد شباهت به مادر خود هستند.

این روانشناس با تاکید بر اینکه کودک تنها در مواردی مجاز به همسان سازی با والدین است، ادامه داد: در حال حاضر بسیاری از مادران اجازه آرایش کردن را به فرزند خردسال خود می دهند در حالی که  شبیه سازی کودکان و علاقه مندی به ایجاد شباهت با مادر، باید در حد و حدود مشخص شده باشد و از مرزهای سنی کودک تجاوز نکند.

وی با بیان اینکه علاقه مندی کودکان به شبیه سازی با والدین آن ها رفتاری طبیعی محسوب می شود گفت: اگر کودک در شبیه سازی محدودیتی برای خود نبیند دچار نوعی تعارض شخصیتی می شود.

عماری افزود: گاهی برخی از مشکلات  شبیه سازی ها کودکان  به دلیل مشکلات هویتی والدین است  که فشار مضاعفی را به فرزند خود وارد می کنند،و آرزوهای برآورده نشده خود را در دنیای کودکی فرزند خود جستجو و برای تحقق آن تلاش می کنند و کودک را در انجام اموری که با سن و سال آن ها همخوانی ندارد، آزاد می گذارند.

افراد در هر یک از دوره‌های رشدی مجاز به انجام کارهایی هستند که با سن و سال آن ها همخوانی داشته باشد.

مجید ابهری جامعه شناس  با تاکید بر لزوم توجه بیشتر والدین به فرزندان در سنین مختلف گفت: والدین باید این نکته را مدنظر داشته باشند که فرزند آن ها در هر یک از دوره‌های رشدی خود مجاز به انجام کارهایی است که با سن و سال او همخوانی داشته باشد.

وی افزود: مادرانی که از آرایش کردن  فرزند خردسال خود استقبال می کنند، گویی برای زودتر بزرگ شدن او عجله دارند، از این رو هیچ گونه محدودیتی را برای کودک تعیین نمی کنند.

این جامعه شناس بلوغ زودرس و بروز ناهنجاری‌های رفتاری کودکان را از پیامدهای عدم تعیین حد و مرز از سوی  والدین برای فرزندان خود برشمرد و تصریح کرد: بدون تردید کودکی که به جای بازی های کودکانه و امور سرگرم کننده مرتبط با گروه سنی خود سعی در شبیه سازی با رفتار و عملکرد بزرگتر های خود دارد و از سوی والدین نیز در این مساله مورد حمایت و توجه قرار می گیرد، در مراحل بعدی زندگی خود دچار عدم رضایت از زندگی و معضل بحران هویت می شود.

والدین باید مراقب رفتارهای کودکان خود باشند تا آنها رفتارهایی خارج از استاندارد سنی نداشته باشند و همچنین والدین باید به خواسته های منطقی کودک پاسخ بدهند تا کودکان دچار تعارض شخصیتی و بحران هویتی نشوند.