کشورمان توانسته است تاحدود زیادی ارتباط تحریم ناپذیری با نظام پولی و مالی دنیا، خارج از چارچوب FATF ، برقرار کند و بانک مرکزی نیز ، با همراهی سایر بخش‌های اقتصادی، تلاش خود را در جهت تسهیل پایدار نیازهای تجاری کشور، بی وقفه ادامه خواهد داد.

کارگروه ویژه اقدام مالی در بخش پایانی بیانیه وعده داده است که درصورت پذیرش لوایح مورد اشاره از سوی ایران، این کارگروه گام‌هایی در جهت تعلیق اقدامات تقابلی برخواهد داشت!

کارگروه ویژه اقدام مالی(FATF ) از قرار گرفتن ایران در لیست سیاه خبر داد.

رئیس کل بانک مرکزی نوشت: در شرایط فعلی که اغلب بانک‌های خارجی به دلیل تشدید تحریم‌های آمریکا، همکاری لازم با بانک‌های ایران را ندارند و تبادلات ارزی ما از طریق مکانیسم‌های بانکی جایگزین و غیرقابل تحریم انجام می‌شود، تصمیم آتی FATF نمی‌تواند تأثیر قابل توجهی بر شرایط ارزی کشورمان داشته باشد.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با پیش‌بینی اینکه لوایح مربوط به FATF در این مجمع رأی نمی‌آورد، گفت: نه با برجام ایران بهشت شد و نه با رد لوایح FATF ایران جهنم می‌شود.

رییس کمیته هسته‌ای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: پذیرش شروط گروه اقدام ویژه مالی (FATF) در حال حاضر هیچ دستاوردی برای ما ندارد.

یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: اقدامات تقابلی FATF به گونه‌ای است که در صورت اجرا تمام جنبه‌های فعالیت بانک‌های ایران را تحت تاثیر شدید قرار خواهد داد. مثلا از همه نهادهای مالی بین‌المللی خواسته می‌شود که روابط کارگزاری خود با بانک‌های ایران را مورد بررسی مجدد قرار دهند.

این سوال هم‌چنان بی‌پاسخ باقی مانده است، چگونه افراد شاخص در دولت نهم و دهم که با تصویب لوایح مورد بحث در FATF موافق بودند و آن را برای کشور “ضروری” می‌دانستد امروز به مخالف سرسخت با این لوایح تبدیل شده‌اند؟ این سوال مطرح است چرا پس از چهار سال که از اجرای برجام و درخواست دولت برای بررسی و تصویب لوایح چهارگانه می‌گذرد تصمیم بر سر رد یا تصویب این لوایح مشمول زمان شده است؟ آیا مخالفان به دنبال تصویب لوایح باقی‌مانده در دولتی همسو با خود هستند؟ دلایل رد لوایح مبتنی بر دلایل کارشناسی و فنی است یا توهم توطئه موتور محرک مخالفت‌هاست؟