هفتاد و دو سال از روزی که صادق هدایت تصمیم گرفت دیگر زندگی نکند می‌گذرد.

مطالعه چهار دهه ابتدایی داستان‌کوتاه‌نویسی در ایران، از منظر جداشدن آهسته حکایت از ژانرِ داستان و بررسی تاثیر مکاتب ادبی بر نویسندگان ایرانی، جای پژوهش و کار بسیار دارد.

صادق هدایت احتمالاً رویای این می پرورده که کافکا شود و گلشیری یحتمل خواب فالکنر شدن می‌دیده، حال نهایت آرزوی جوان نویسنده ایرانی هدایت یا گلشیری شدن است، لاجرم چند پله پایین‌تر سقوط می‌کند.

وقتی از جهانگیر شدنِ آثارِ نویسنده‌ای حرف می‌زنیم، از نشانه‌های آشکارِ آن یکی این است که اولاً ناشرانِ بزرگ آثارِ او را منتشر می‌کنند، و ثانیاً توجهِ آکادمیسین‌های جهان هم به او جلب شده باشد

هرکس می‌خواست راجع به قصه حرف بزند، حتماً باید اسم صادق هدایت را می‌آورد! البته صادق هدایت نقاط قوّتی هم دارد

بوف کور – The Blond Owl

نویسنده: صادق هدایت – Sadegh Hedayat

اولین چاپ: ۱۳۱۵ – ۱۹۳۶

کارگردان نمایش «آبجی» با بیان اینکه «به من گفتند چرا رفتی سراغ این داستان، دنبال دردسر می‌گردی؟!» گفت: هدایت در این داستان به نقد جامعه مردسالار می‌پردازد. موضوعی که هیچ‌وقت کهنه و قدیمی نمی‌شود.