به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان، در گفت‌وگویی اختصاصی با برنامه «مع موسی الفرعی» در مسقط، درباره سفر اخیر خود به عمان، نقش این کشور در فعالیت‌های میانجی‌گرانه، تجربه مذاکرات گذشته ایران و آمریکا، و دلایل ناکامی گفت‌وگوهای سال گذشته توضیحات تفصیلی ارائه کرد.

عراقچی در ابتدای این مصاحبه، نشست برگزارشده در مسقط را «نشستی بسیار مهم و بسیار جالب درباره موضوع میانجی‌گری» توصیف کرد و گفت که سلطنت عمان امروز به‌عنوان کشوری شناخته می‌شود که «در عرصه میانجی‌گری بین کشورها وزن و صدای مهمی دارد».

او افزود که این نقش، «سنتی دیپلماتیک، مهم و ریشه‌دار» است که عمان سال‌ها دنبال کرده و جمهوری اسلامی ایران نیز از این ظرفیت بهره برده است.

وزیر خارجه کشورمان در توضیح سابقه این همکاری گفت: «ما در سال ۲۰۱۰ گفتگوهایی را با طرف آمریکایی در عمان آغاز کردیم که به‌صورت پنهانی برگزار می‌شد. آن گفت‌وگوها آغاز روند مذاکرات مرتبط با برنامه جامع اقدام مشترک بود و به شروع مذاکرات رسمی بر سر برجام انجامید و در نهایت به توافق ختم شد.»

عراقچی با اشاره به تلاش‌های اخیر مسقط نیز اظهار داشت: «سال گذشته نیز عمان دوباره نقش میانجی میان ایران و آمریکا را بر عهده گرفت. عمان مدیریت مذاکرات غیرمستقیم بین دو طرف را برعهده داشت؛ اما این بار، متأسفانه نتیجه موفقی حاصل نشد.» او گفت این مذاکرات در پنج دور انجام شد و طرفین برای دور ششم آماده می‌شدند، اما «طرف آمریکایی مسیر دیپلماتیک و تلاش‌های میانجی‌گرانه را نقض کرد».

وزیر خارجه ایران درباره نشست اخیر در مسقط توضیح داد که این نشست «با هماهنگی یک مؤسسه نروژی و چند مؤسسه اروپایی دیگر» و با محوریت تبادل تجربیات کشورها در زمینه میانجی‌گری برگزار شد.

او افزود: «بحث‌ها بسیار سودمند بود. محور آن نیز این واقعیت بود که حقوق بین‌الملل و نظام‌های بین‌المللی، متأسفانه تحت تأثیر گرایش آمریکا به استفاده از زور در روابط بین‌الملل قرار گرفته‌اند.»

عراقچی ادامه داد: به همین دلیل «روابط بین‌الملل از حالت مبتنی بر قانون، به روابطی مبتنی بر زور تغییر یافته‌اند» و نشانه‌های آن در «مداخلات نظامی دلخواه و اجرای عملیات ترور در هر نقطه‌ای که اراده کنند» دیده می‌شود؛ روندی که به تعبیر او «نگرانی جدی جهانی» ایجاد کرده است.

در پاسخ به این پرسش که آیا اکنون باب میانجی‌گری میان ایران و طرف‌های دیگر باز است، عراقچی تأکید کرد: «باب مذاکره و میانجی‌گری همیشه باز است، مشروط بر آنکه قواعد رعایت شود.»

او گفت اصل نخست مذاکره این است که طرفین «با نیت واقعی برای تبادل منصفانه و برابر» وارد شوند و نه با هدف تحمیل خواسته‌ها. علت اصلی مشکل در روابط ایران و آمریکا، رویکرد آمریکا مبتنی بر تحمیل خواسته‌هاست؛ اگر آمریکا آمادگی خود را برای یک توافق عادلانه و متوازن نشان دهد، ایران قطعاً موضوع را بررسی خواهد کرد. ما هیچ‌گاه میز مذاکره را ترک نکرده‌ایم.

در بخش دیگری از مصاحبه، مجری از وزیر خارجه کشورمان پرسید چرا برخلاف مذاکرات سال ۲۰۱۰، گفت‌وگوهای اخیر علنی شد؛ عراقچی توضیح داد که ناکامی مذاکرات ربطی به علنی‌بودن نداشت، بلکه «به دلیل طمع و زیاده‌خواهی آمریکا» بود.

او یادآور شد مذاکرات سال ۲۰۱۰ نیز ابتدا پنهانی بود اما بعدها علنی شد و به مذاکرات ۱+۵ انجامید. مذاکرات اخیر نیز می‌توانست چنین مسیری را طی کند، اما «آمریکا با سیاست غنی‌سازی صفر وارد مذاکره شد»؛ سیاستی که ایران از ابتدا آن را «غیرممکن» اعلام کرده است.

عراقچی گفت: «هیچ کشوری را نمی‌توان از حق مشروعش محروم کرد، اما می‌توان شفافیت و اعتمادسازی را مطالبه کرد و ما آماده آن هستیم. اما چشم‌پوشی از حقوق اساسی‌مان هرگز مطرح نیست.»

وزیر خارجه کشورمان در ادامه گفت: «اگر غنی‌سازی صفر می‌خواهید، توافقی میان ما نخواهد بود. اما اگر بمب صفر می‌خواهید، ما توافق خواهیم کرد. عوامل داخلی در آمریکا نمی‌خواستند مذاکرات به نتیجه برسد و همین مانع توافق شد».

در بخشی دیگر از مصاحبه، مجری از نزدیک بودن دو طرف به حصول توافق پیش از حمله به تهران پرسید. عراقچی در پاسخ تصریح کرد: «ما خیلی به توافق نزدیک بودیم و در پنج دور مذاکرات، راه‌حل‌های متعددی بررسی و به راه‌حل‌هایی رسیده بودیم که می‌توانست مشکل را حل کند؛ اما این راه‌حل‌ها در واشنگتن رد شد و نیروهای خواهان جنگ در آنجا غالب شدند.»

در ادامه، در پاسخ به پرسشی درباره اینکه آیا تهران همچنان عمان را تنها میانجی معتبر میان ایران و آمریکا می‌داند، عراقچی گفت: «ما عمان را به‌دلیل سابقه درخشانش در میانجی‌گری انتخاب کردیم، کاملاً به حسن نیت برادرانمان در عمان و به خرد سلطان معظّم اعتماد داریم.»

او تأکید کرد که مشکل اخیر میان ایران و آمریکا «نه مربوط به میانجی است و نه سازوکار میانجی‌گری»، بلکه «در ماهیت رویکرد آمریکا» ریشه دارد.

عراقچی گفت: نخستین موشکی که اسرائیل در جریان حملات اخیر شلیک کرد، «عملاً وسط میز مذاکره فرود آمد» و این رفتار را «توهینی آشکار به دیپلماسی، مذاکره، میانجی‌گری و البته به عمان» خواند.

در ادامه گفت‌وگوی اختصاصی وزیر امور خارجه ایران، دکتر سید عباس عراقچی، با برنامه «مع موسی الفرعی» در مسقط، او به پرسش‌هایی درباره وضعیت کنونی روابط بین‌الملل، حملات اخیر اسرائیل، امکان گفت‌وگو با تل‌آویو و مسئله نفوذ اطلاعاتی پاسخ داد.

عراقچی در واکنش به دیدگاه مجری که شرایط منطقه را شبیه «قانون جنگل» توصیف کرده بود، تأیید کرد که سیاست‌های ایالات متحده جهان را به چنین وضعیتی کشانده است. او گفت: «آنچه شما قانون جنگل نامیدید، دقیق‌ترین توصیف وضعیت کنونی است و عملاً به قاعده غالب تبدیل شده است.» به گفته او، وقتی از «صلح از راه قدرت» سخن گفته می‌شود، معنایش این است که پیروز کسی است که قدرت بیشتری دارد؛ رویکردی که تنها به جنگ‌های بیشتر منجر می‌شود، زیرا هر طرف تلاش می‌کند قوی‌تر شود تا اراده‌اش را تحمیل کند. عراقچی تأکید کرد این روند، دستاوردهای بشری از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون را تضعیف می‌کند.

او یادآور شد که جهان طی هشت دهه کوشیده روابط بین‌الملل را بر قانون استوار کند، اما امروز همه چیز دوباره به سمت «روابط مبتنی بر زور» و همان قانون جنگل بازمی‌گردد؛ جایی که هرکس قدرت بیشتری دارد، برای خود و هم‌پیمانانش مصونیت ایجاد می‌کند و هر کاری خواست انجام می‌دهد. به گفته او، در منطقه نیز شاهدیم که اسرائیل «هیچ خط قرمزی باقی نگذاشته و همه را نقض کرده است»؛ از «کشتارهای روزانه و بمباران بیمارستان‌ها، مدارس، مساجد و کلیساها» تا حمله به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران. عراقچی افزود: «این رژیم در دو سال گذشته به هفت کشور تجاوز کرده و هم‌اکنون اراضی سه کشور را اشغال کرده است.» او این روند را ناشی از «مصونیت کامل اسرائیل به‌واسطه حمایت آمریکا و برخی کشورهای اروپایی» دانست و گفت این شرایط منطقه را همان‌طور که مجری توصیف کرد، دقیقاً به سمت «قانون جنگل» سوق می‌دهد.

در پاسخ به پرسشی درباره امکان مذاکره مستقیم میان ایران و اسرائیل، عراقچی این احتمال را رد کرد و گفت: «ما هیچ‌گونه مشروعیتی برای رژیم صهیونیستی قائل نیستیم. این رژیم متعلق به این منطقه نیست و بر پایه غصب سرزمین ملت فلسطین شکل گرفته است.» او افزود: «این رژیم موجودیت خود را با جنایت‌ها، کشتارها و نسل‌کشی حفظ کرده و بنابراین هیچ مشروعیتی برایش قائل نیستیم.»

مجری در ادامه درباره ارزیابی ایران از حمله اخیر اسرائیل پرسید. عراقچی گفت بخشی از آنچه رخ داد تأییدکننده عبارت مشهور «ضربه‌ای که تو را نکشد، قوی‌ترت می‌کند» است. او توضیح داد: «جنگ ۱۲ روزه خسارت‌های سنگین و هزینه‌های بسیاری بر ما تحمیل کرد، اما در دل خود برکاتی نیز داشت.» وزیر خارجه ایران با اشاره به آنکه «موشک‌ها و سلاح‌های ایران برای نخستین‌بار در یک جنگ واقعی آزموده شدند» گفت همه نقاط قوت و ضعف شناسایی شد. او اظهار داشت امروز ایران «از نظر دفاعی در جایگاهی بهتر از پیش از ۱۳ ژوئن» ایستاده است؛ هم از نظر کمیت و هم کیفیت تجهیزات. عراقچی افزود: «مشکلات کشورها را صیقل می‌دهند و نیرومندتر می‌سازند، همان‌گونه که انسان‌های بزرگ در سختی‌ها شناخته می‌شوند.»

مجری با اشاره به اینکه اسرائیل با حمایت آمریکا همچنان تهدید به تکرار حمله می‌کند، نظر او را جویا شد. عراقچی پاسخ داد که «آن جنگ نه فقط با حمایت آمریکا، بلکه با مشارکت مستقیم آمریکا آغاز شد.» او نقل کرد که دونالد ترامپ چند روز پیش اعتراف کرده که «آمریکا همه چیز را برنامه‌ریزی و اجرا کرده و آن جنگ در درجه نخست جنگ آمریکا بوده است». عراقچی تصریح کرد در آن نبرد، ایران تنها با اسرائیل روبه‌رو نبود بلکه با اسرائیل، آمریکا و چند کشور دیگر درگیر بود. او هشدار داد: «اگر آنان تصمیم به تکرار این تجربه شکست‌خورده بگیرند، نتیجه‌ای جز همان شکست گذشته برایشان نخواهد داشت.»

در ادامه، مجری به سریال اسرائیلی «تهران» در نتفلیکس اشاره کرد و پرسید برخی تحلیلگران ضعف ایران را ناشی از «خیانت برخی عوامل داخلی» دانسته‌اند. عراقچی پاسخ داد: «من فیلم‌های تخیلی تماشا نمی‌کنم. این سریال نیز یک اثر تخیلی و داستان‌پردازانه است.» با این حال، او تأکید کرد وجود عناصر نفوذ در همه کشورها طبیعی است و حتی در اسرائیل نیز موارد مشابه مشاهده شده است؛ از جمله بازداشت فردی در یک مرکز حساس که اطلاعات را در اختیار ایران قرار می‌داد. وزیر خارجه ایران گفت جنگ اخیر موجب شد «بسیاری از شکاف‌های امنیتی بسته شود» و همان‌طور که نقاط ضعف ایران آشکار شد، برطرف گردید.

او افزود اسرائیل محاسبه کرده بود که با آغاز جنگ، «ملت ایران به خیابان‌ها ریخته و علیه دولت و نظام اعتراض خواهند کرد»، اما «ملت برعکس، برای حمایت از دولت و کشور به خیابان آمد» و انسجام ملی تقویت شد. عراقچی همچنین گفت اسرائیل تصور می‌کرد ترور فرماندهان در ساعات نخست موجب فروپاشی نیروهای مسلح می‌شود، اما فرماندهان جایگزین «فوراً منصوب شدند» و نیروهای ایرانی با روحیه بالاتر جنگیدند. او نتیجه گرفت: «این جنگ بر پایه سوءتفاهم و محاسبات اشتباه آغاز شد و تکرار آن نتیجه‌ای جز شکست مشابه نخواهد داشت.»

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از ایسنا، وزارت امور خارجه روسیه در بیانیه‌ای رسمی به اظهارات اخیر «جوزپه کاوو دراگونه» رئیس کمیته نظامی ناتو واکنش نشان داده و این اظهارات را نشانه‌ای از تمایل بیشتر این ائتلاف به سمت تشدید تنش‌ها دانست.

دراگونه در گفتگو با روزنامه فایننشال تایمز اعلام کرده بود «حملات پیشدستانه» می‌تواند به‌عنوان «اقدام دفاعی» در نظر گرفته شود و «ناتو باید تهاجمی‌تر عمل کند»، اظهاراتی که به گفته «ماریا زاخارووا» سخنگوی وزارت خارجه روسیه، «عمیقاً غیرمسئولانه» است.

زاخارووا تأکید کرد که چنین سخنانی نشان‌دهنده آمادگی ناتو برای حرکت در مسیر تشدید تقابل بوده و تلاش عمدی برای تضعیف اقدامات جاری جهت خروج از بحران اوکراین محسوب می‌شود. او هشدار داد افرادی که چنین اظهاراتی می‌کنند، باید نسبت به «ریسک‌ها و پیامدهای احتمالی» آن، از جمله برای اعضای ناتو، آگاه باشند.

در این بیانیه آمده است که ناتو مدت‌هاست اهداف واقعی خود را پنهان نمی‌کند، اما در عین حال رهبری این ائتلاف همچنان بدون ارائه هیچ مدرکی روسیه را به «گسترش ادبیات جنگ‌طلبانه هسته‌ای»، «تهدید»، و «حملات هیبریدی» متهم می‌کند.

وزارت خارجه روسیه افزود: در شرایطی که ناتو با ایجاد «هراس‌افکنی گسترده علیه روسیه» و تبلیغ درباره «حمله قریب‌الوقوع مسکو» فضای تنش را تشدید می‌کند، چنین اظهاراتی نه‌تنها به شعله‌های بحران می‌افزاید، بلکه رویارویی موجود را به‌شدت خطرناک‌تر می‌سازد.

زاخارووا همچنین خاطرنشان کرد که مقامات ناتو دائماً درباره «ماهیت کاملاً دفاعی» این ائتلاف صحبت می‌کنند، اما سخنان دراگون درباره حملات پیشدستانه «پرده از ماهیت واقعی ناتو برمی‌دارد و بر این ادعا خط بطلان می‌کشد.»

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، یک داستان عجیب و باورنکردنی در تایلند جنجال به پا کرده است. یک پسر بچه که توان مالی خرید کنسول نینتندو سوئیچ را نداشت، با مقوا و ماژیک یک کنسول دست‌ساز برای خودش درست کرد. پدرش این ابتکار را فیلم گرفت و در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد. فیلم پسرک ظرف چند روز وایرال شد و میلیون‌ها بازدید جمع کرد.

اما شادی کاربران طولی نکشید؛ نینتندو که این ویدئو را مشاهده کرده بود، اعلام کرد که این اقدام نقض قانون کپی‌رایت است و مدیرعامل شرکت شخصاً به تایلند سفر کرده است. شکایتی با درخواست ۲.۵ میلیون دلار خسارت علیه خانواده پسر بچه ثبت شده است.

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، در وضعیتی که تورم دوباره به سقف‌های فراموش‌شده نزدیک می‌شود، قیمت‌ها هر هفته از مردم جلو می‌زنند و سفره خانوار کوچک‌تر از هر زمان دیگری است، حداقل انتظار افکار عمومی از دولت این است که پیش از هر اقدام دیگری، جلوی برخی ریخت‌وپاش‌های چند میلیاردی با برچسب «همایش»، «سمینار»، «کنفرانس سالانه» و عناوین مشابه را بگیرد؛ ریخت‌وپاش‌هایی که سال‌هاست در تمام حوزه‌ها تکرار می‌شوند: اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی ورزشی؛ و هیچ‌گاه هم کسی پاسخ نداده که این خرج‌ها دقیقاً چه نسبتی با زندگی واقعی مردم دارند و این همه همایش و سمینار چه خاصیتی تاکنون برای رفع معضلات کشور داشته است.

در همین چارچوب، انتقادات جدی مطرح است و افکار عمومی می‌پرسد چرا در شرایطی که کوچک شدن سفره خانوار به یک واقعیت تلخ تبدیل شده و دولت از کمبود منابع برای حمایت از مردم سخن می‌گوید، همچنان شاهد برگزاری برخی همایش‌های پرهزینه ولی بی حاصل در حوزه‌های مختلف هستیم؛ از اقتصاد و سیاست گرفته تا فرهنگ، ورزش و علوم اجتماعی.

نمونه روشن این وضعیت، «همایش بیمه و توسعه» است که سال گذشته با حضور رئیس‌جمهور برگزار شد. با وجود سخنان انتقادی ایشان در همان همایش، هیچ گزارش یا خروجی مشخصی از عملکرد این رویداد منتشر نشد و حتی یک مورد از انتقادهای مطرح‌شده پاسخ نگرفت. نتیجه، مانند سال‌های گذشته، محدود شد به چند سخنرانی تکراری، چند عکس یادگاری و تقدیرنامه‌هایی که معمولاً هم هزینه‌ بر است و هم بی‌اثر.

ماجرا فقط بیمه نیست. در هفته های پیش رو، دوباره قرار است «همایش بانکداری الکترونیک» برگزار شود؛ در حالی که مردم درگیر بالا رفتن قیمت نان، اجاره‌خانه و درمان هستند، «همایش بانکداری الکترونیک» امسال در سکوت کامل کارشناسی، روی میز هزینه‌ای نشسته که بنا بر اسناد موجود «ده‌ها میلیارد تومان» است؛ رقمی که نه نسبتش با زندگی واقعی مردم روشن است و نه هیچ توضیحی درباره ضرورتش داده شده. پرسش افکار عمومی ساده است: چرا باید در سال کمبود منابع، از بودجه عمومی چنین هزینه‌ای صرف یک رویداد تکراری شود؟

این سؤال روی میز دولت است: چطور ممکن است برای یک همایش غیرحیاتی، چند ده میلیارد تومان در شرایط تنگنای معیشتی مردم هزینه شود، اما برای کوچک‌ترین حمایت معیشتی، بحث از کمبود منابع و لزوم بررسی چندماهه مطرح می‌شود؟ چرا باید بودجه‌ای که می‌تواند خرج بیمه درمان، مسکن یا حمایت از اقشار آسیب‌پذیر شود، به جیب کسانی برود که سال‌ها از عنوان «همایش» برای گردش مالی خودشان استفاده کرده اند؟

در نقطه‌ای که دولت مدعی آغاز دوره شفافیت و مقابله با هزینه‌های زائد است، افکار عمومی انتظار دارد پیش از هر چیز پاسخ دهد این همایش‌ها دقیقاً چه آورده‌ای برای مردم دارند که ارزش «ده‌ها میلیارد تومان» هزینه از بیت‌المال را داشته باشد؟ و مهم‌تر اینکه چرا هیچ نهاد نظارتی تاکنون درباره این سازوکارهای بی‌صدا توضیح نداده است؟

اگر اصلاح قرار است از جایی آغاز شود، همین‌جاست؛ از بستن این شبکه‌های پرهزینه که سال‌ها زیر سایه عنوان «همایش» از بودجه عمومی ارتزاق کرده‌اند، بی‌آنکه خروجی‌ای به زندگی مردم اضافه کنند.

این داستانِ آشناست؛ داستانی که سال‌هاست در همه حوزه‌ها تکرار می‌شود. همایش‌های پرخرج، فاصله‌های عمیق میان حرف‌های روی سن و واقعیت جامعه، قراردادهای بی‌صدا، هزینه‌هایی که کسی پاسخ‌شان را نمی‌دهد، و نتیجه‌ای که روی زندگی مردم صفر است.

مردم امروز بیش از هر زمان دیگری حق دارند بپرسند وقتی حقوقشان کفاف نصف ماه را هم نمی‌دهد، دولت چرا باید برای یک همایش تکراری و معمولا بی نتیجه و کم حاصل، خرجی چند ده میلیاردی بکند؛ آن هم در حالی که کوچک‌ترین اقدام معیشتی یا حمایتی نیازمند بررسی‌های چندماهه و جلسات متعدد عنوان می‌شود.

مردم منتظر یک تغییر واقعی هستند؛ تغییری که از همین‌جا شروع می‌شود: از بستن شیر خرج‌های غیرضروری، از حذف همایش‌های بی‌دستاورد، از ایستادن مقابل شبکه‌های سودآور و غیرشفاف که سال‌هاست از عنوان «برگزاری همایش» برای انتقال منافع استفاده می‌کنند. انتظار مردم این است که دولت این چرخه را متوقف کند؛ چون ادامه‌اش دیگر نه فقط اسراف، بلکه نوعی بی‌اعتنایی به وضعیت سخت معیشتی مردم است.

پایگاه خبری “ججین“

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی پیش‌ازظهر امروز، دوشنبه، در دومین همایش خانواده، آینده و پیوندهای پایدار، عنوان کرد: دستاوردی که انقلاب اسلامی به آن می‌بالد زیست‌بومی است که در آن فضای کنشگری برای نقش بی‌بدیل و انحصار مادری فراهم شده است؛ مادری در این رویکرد قله پیشرفت است نه تله توسعه.

وی افزود: معتقدیم این جایگاه فراتر از یک نقش سنتی، یک عاملیت راهبردی در نظام اجتماعی است که با مدیریت کانون عاطفی و تربیتی جامعه ضامن حرکت درست کشور است. کلید چشم‌انداز ایران آینده در دست دختران و بانوان است.

رئیس مجلس اظهار داشت: دشمنان این مردم، ایران ما را نازیستنی می‌خواهند اما زن ایرانی به‌عنوان مظهر زندگی مثل سدی استوار جلوی آن‌ها ایستاده است. زن ایرانی در برابر جنگ سخت زانو نمی‌زند، خانواده و جامعه خود را به مقاومت دعوت می‌کند و جان خود را هم فدا می‌کند زیرا می‌داند ایران قوی و پیشرفته نیازمند هوش زنانه است از خانه‌داری تا میدان‌داری.

قالیباف گفت: امروز در ادبیات حکمرانی این کنش زنانه تنها یک واکنش احساسی شمرده نمی‌شود بلکه به‌عنوان یکی از بنیادی‌ترین مؤلفه‌های تاب‌آوری ملی شناخته می‌شود، مؤلفه‌ای که در سخت‌ترین لحظه‌های کشور بار مقاومت را به‌دوش کشیده است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: در گسست‌های فرهنگی پیش‌آمده، راه‌حل اساسی تکیه حکمرانی بر ویژگی ترمیم‌گری خانواده است. نظام حکمرانی باید نقش سیاست‌گذار و تسهیل‌گر را به‌عهده داشته باشد، نه متصدی و مداخله‌گر. این بازمهندسی نقش‌ها، بستر تحقق حکمرانی نوین اجتماعی است، به‌ویژه در عصر تنهایی دیجیتال و فرسایش روابط انسانی، توان خانواده در ایجاد پیوندهای پایدار، ستون اصلی بازسازی سرمایه اجتماعی و احیای سلامت روانی جامعه خواهد بود.

رئیس مجلس عنوان کرد: شاخص‌های مرسوم توسعه جهانی که صرفاً بر رشد اقتصادی یا فردگرایی تمرکز دارند، برای ما کافی نیستند. ما نیازمند تدوین شاخص‌های سلامت و عاملیت خانواده به‌عنوان معیار سنجش پیشرفت کشور هستیم. جامعه توسعه‌یافته، جامعه‌ای است که نرخ طلاق در آن کاهش و نرخ تشکیل خانواده در آن افزایش یابد در حالی که متأسفانه روندهای سال‌های اخیر، واقعیت‌های دیگری را به ما نشان می‌دهند. این روند نگران‌کننده برای دین و دنیای ماست، اما این نگرانی نباید ما را به‌سمت تحجر یا تقلید بکشاند، ما به نگاه نو و روش‌های نو نیاز داریم تا از تهدیدها، فرصت و مزیت بسازیم.

قالیباف گفت: هدف نهایی در نظام اسلامی، صرفاً رفاه مادی نیست، بلکه رسیدن به حیات طیبه است. خانواده بستر اصلی تحقق این سبک زندگی است که در آن آرامش روانی، رشد معنوی و رفاه مادی به‌صورت متوازن با هم رشد کنند، بنابراین، هر گام حکمرانی باید معطوف به این غایت باشد. نظام سیاست‌گذاری کلان کشور می‌تواند پدیده‌های تنهایی انسان در عصر دیجیتال را به‌عنوان یک متغیر راهبردی شناسایی کند و نیاز فطری و تشدیدشده انسان به پیوند پایدار را از مسیر پناهگاه‌های کاذب مجازی به‌سمت راه اصیل آن، یعنی سرپناه زنده و گرم خانواده، هدایت کند.

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، رزمایش مشترک ضدتروریستی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای با عنوان «رزمایش مشترک ضدتروریستی سهند‌ـ‌۲۰۲۵» به‌میزبانی نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در استان آذربایجان شرقی برگزار خواهد شد.

سرهنگ شهرام عسکریان معاون روابط عمومی نیروی زمینی سپاه اظهار داشت: رزمایش سهند۲۰۲۵ که به‌استناد ابلاغ ستادکل نیروهای مسلح، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تعامل و همکاری وزارت امور خارجه و کمیته اجرایی ضدتروریسم سازمان همکاری شانگهای طراحی شده، از اهمیت راهبردی ویژه‌ای برخوردار است.

معاون روابط عمومی نیروی زمینی سپاه با اشاره به سوابق ارزشمند و اقدامات کشورمان در مبارزه با تروریسم گفت: جمهوری اسلامی ایران همواره کانون مبارزه با تروریسم و گروه‌های تروریستی بوده است و بیش از ۱۷ هزار نفر از هم‌وطنانمان، از جمله زنان و کودکان، توسط تروریست‌ها به شهادت رسیده‌اند.

بر اساس این گزارش، این رزمایش از روز دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۴ به‌مدت ۵ روز در منطقه عملیاتی تیپ مکانیزه امام زمان(عج) شهرستان شبستر آغاز خواهد شد که جزئیات بیشتر و برنامه‌های عملیاتی این رزمایش متعاقباً اعلام می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، نقد به یک سخنرانی یا موضع‌گیری را می‌توان از دو جنبه صورت داد؛ نخست: تحلیل جزئیاتی است که در آن سخنرانی یا موضع‌گیری به کار رفته است؛ تحلیل از این جهت که آیا جزئیات و تمامیت آن گفته، صادق و اجزائیش با هم سازگار است و یا خیر.

و دوم: تحلیل کلیات یک موضع‌گیری؛ از آن جهت که کارکردش و مقصودش دقیقاً چیست و یا چه می‌تواند باشد؟

یکم: آقای روحانی در بخش اولیّه سخنانش با اشاره به ماجرای الخبر در عربستان، تفسیر نارسیستی و توام با خودشیفتگی از ماجرا دارد و می‌گوید که او شخصاً با دیپلماسی در آن مقطع جلوی جنگ را گرفته است! او جزئیاتی هم از مذاکراتش با مقام عربستانی نقل می‌کند که قاعدتاً برای بیننده امکان راستی آزمایی ندارد؛ امّا مخاطب حتماً می‌تواند از حسن روحانی چند پرسش کلیدی را مطرح کند:

1. آقای روحانی! شما مدعی هستی که غیر از مذاکرات شما، هیچ اهرم دیگری مانع از جنگ نشد؟ یعنی هم آمریکا و اسرائیل در آن زمان همه‌ی توانش را داشتند و هم ایران هیچ امکان بازدارنده خاصی نداشت و فقط شما با منطق سقراطی و ارسطوئیت توانستی مانع یک جنگ بزرگ شوی؟ این تفسیر، بیش از حد نارسیستی نیست؟
2. جناب روحانی! اینکه شما در طراز افلاطون توانستی مقام عربستانی را قانع کنی و همین مانع از جنگ شد، می‌دانی چه پیامد منطقی دارد؟ یعنی مسئله دشمن در دشمنی، صرفاً یک بحث منطقی و شبهات علمی واقعی است و اگر واقعاً او را بتوانیم اقناع کنیم و دست او را از استدلال پر کنیم، دیگر جایی برای دشمنی و حمله نمی‌ماند!

این میزان از اعتبار به دشمن دادن و او را منطقی جلوه دادن، واقعی و عقلانی نیست؟ یا مصداق دست دشمن را گرفتن است؟

3. اگر بپذیریم که جناب روحانی با منطق و مذاکره‌اش می‌توانسته جلوی حمله را بگیرد، پس لاجرم می‌توانیم این را هم بگوئیم که پس وقتی که جلوی حمله آمریکا و ترور حاج قاسم سلیمانی را نگرفت، تلاشی نکرده و خدائی نکرده موافق بوده؟ یا آنگاه که شهید فخری زاده در آب‌سرد تهران ترور شد، آقای روحانی و دوستانش مانع نشدند چون مذاکره نکردند؟ یا مثلاً وقتی ترامپ از برجام خارج شد، مشکل این بود که روحانی مذاکره نکرده بود و مرام نگذاشته بود برای برجام؟ و یا وقتی اسرائیل در صنعت هسته‌ای کشور آشکارا خرابکاری می‌کرد، مشکل از عدم تلاش جناب روحانی بود؟
   این تبعات مهمی است که اگر آقای حسن روحانی بداند احتمالاً آن حس نارسیستی اولیه‌اش می‌تواند فروکش کند!

دوّم: آقای روحانی می‌گوید که ما اگر بازدارندگی گسترده منطقه‌ای داشته باشیم، کار دشمن سخت‌تر می‌شود؛ بدین معنا که اگر عراق و سوریه و لبنان و دیگر کشورهای منطقه می‌توانستند در مقابل اسرائیل بایستند، اسرائیل به این سادگی نمی‌توانست به آسمان ایران بیاید و شرارت کند.

حرف غلطی نیست؛ اما اینکه جناب روحانی این گزاره را حق‌به‌جانب به کار می‌برد خیلی عجیب است! آقای روحانی این گزاره را خودش قبول دارد؟ اگر دارد، پس این را هم قبول دارد که عدم کمک کافی دولت به ماجرای رفع فتنه از سوریه در سالهای ۹۲ و ۹۳ می‌تواند نزدیک به خیانت باشد؟ یکی از گلایه‌های بسیار بزرگ حاج قاسم سلیمانی، عدم همراهی دولت روحانی در ماجرای سوریه بود؛ ایشان برخی جلسات را با اشک ترک می‌کرد، اما نهایتاً به دستور رهبر معظم انقلاب ایستاد و نگذاشت ماجرای سوریه حداقل ۱۲ سال زودتر و با حالتی بدتر رخ بدهد! آقای روحانی اینها را به خاطر نمی‌آورد؟

سوّم: آقای روحانی می‌گوید «امن شدن فضا» در همه‌ی ساحتهای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و … خوب است اما امنیتی کردن فضا غلط است؛ این هم گزاره غلطی نیست؛ اما آقای روحانی خودش بهتر از بقیه نمی‌داند که امنیتی‌ترین دولت، دولت خودش بود؟ به نحوی که تنها وزیر غیرامنیتی آقای روحانی، همان وزیر اطلاعاتش بود! یعنی بقیه وزرا همگی مهمترین سابقه‌شان، سابقه امنیتی بود!  سابقه امنیتی داشتن نه تنها بد نیست، بلکه خوب هم هست و حتماً آن فرد خدمتی کرده است؛ امّا اینکه کابینه را آنطور بچینی و دیگران را اینطور نصیحت کنی، اصلاً با عقل جور نمی‌آید! با چیز دیگر چرا.

چهارم: آقای روحانی می‌گوید: تکرار نشدن جنگ فقط دست خود ماست! این جمله از آقای روحانی، جزو عجیب ترین گزاره‌هاست و از قضا برخی روزنامه‌های وابسته به جریان اصلاح‌طلب، همین بخش را برجسته کرده‌اند.

اما تبعات منطقی این گزاره چیست؟

1. اگر جنگی رخ بدهد قاعدتاً خودمان مقصریم؛ پس دشمنی دشمن، امر ثانویه محسوب می‌شود!
2. اگر جنگی رخ بدهد مقصر خودمانیم، پس اینکه برجام هم توسط ترامپ پاره شد، تقصیر خود روحانی باید باشد. شاید جناب روحانی بگوید آنهم تقصیر ما بود ولی تقصیر بقیه حاکمیت! خب در این باره خود آقای روحانی قبلاً اعلام موضع کرده است؛ کار تا آنجا پیش رفت که جناب روحانی می‌گفت اگر کسی با آمریکای بعد از پاره کردن برجام مذاکره کند دیوانه است! خب چرا آنجا ترامپ را دیوانه بخوانیم؟ او که مقصر نبوده، شاید با منطق فعلی آقای روحانی، آنکس که برجام را به ثمر آورده عاقل نبوده. چون بالاخره اگر چیزی رخ بدهد مقصر فقط خودمانیم!

پنجم: اما در تحلیل کلان‌تر ماجرا چند نکته به نظر می رسد که اهمیت داشته باشد:

1. آقای روحانی در حالی ردای یک متخصص امنیتی و ناصح نظامی را به تن خود می‌کند که از قضا می توان با استدلالهای مختلف اثبات کرد که یکی از دلایل اصلی اینکه دشمن جرات می‌کند به ایران حمله کند، اولاً محاسباتی است که دولت او در هشت سال برای دشمن ایجاد کرد. ثانیاً: بلایی است که او به لحاظ اقتصادی و اجتماعی بر سر کشور آورد و ثالثاً: بن بستی است که او برای دیپلماسی تولید کرد! دولت روحانی با مذاکره‌ی بد، و دیپلماسی فرسوده و افتضاح کاری کرد که عملاً همه‌ی مسیرها به سمت دیپلماسی هم بسته شد. دولت آمریکا که پیش از دولت روحانی آرزوی مذاکره با ایران می‌ کرد، بعد از برجام و پاره کردن برجام، مسیر دیپلماسی را هم بست و با ۱۲ شرط پامپئو، وزیر خارجه وقت آمریکا، عملاً بیانیه تسلیم ایران را نوشت و گفت نیازی به گفتگو هم نیست، همینها را باید بپذیرید!
2. آنچه آقای روحانی می‌گوید، علیرغم مقدمات ریاکارانه‌اش، در نهایت صرفاً به سود اسرائیل است و دشمن را تبرئه می‌کند. اگر حمله‌ای شود مقصر مائیم و این مائیم که فضا را امنیتی می‌کنیم، پس اسرائیل چرا باید سرزنش شود؟
3. مواضع روحانی عملاً یک عملیات سیاسی علیه اتحاد مقدس است؛ او در واقع به سود اسرائیل به اتحاد مقدس می‌تازد اما با مقدماتی که تصور شود حالت واقع‌بینانه و دلسوزانه دارد.